Το 1967 είναι η χρονιά στην οποία το ρηξικέλευθο σινεμά του Ζαν-Λικ Γκοντάρ φτάνει σε ένα δημιουργικό αδιέξοδο. Με το σοκαριστικό "Weekend" ο πάπας της νουβέλ βαγκ θα ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο της φιλμογραφίας του, λίγους μήνες νωρίτερα, όμως, θα δείξει με την "Κινέζα" προς την καινούρια κατεύθυνση την οποία θα ακολουθούσε στην επερχόμενη, μαοϊκή περίοδό του.
Εδώ θα δοκιμάσει για ακόμα μια φορά να βρει τον τρόπο ενοποίησης (επαναστατικής) πολιτικής και (επαναστατικής) τέχνης, συνεπώς φόρμας και περιεχομένου, εμπνεόμενος ελεύθερα από τους "Δαιμονισμένους" του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: στο Παρίσι τέσσερις φοιτητές αναζητούν μέσα από τις διακηρύξεις του μαρξισμού-λενινισμού και τις ιδέες του Μάο Τσετούνγκ το νόημα της ζωής. Ανταλλάσσουν τσιτάτα, προπαγανδίζουν τις μαοϊκές ιδέες, επιτίθενται στην αστική κουλτούρα και το σοσιαλιστικό ρεβιζιονισμό. Την ίδια ώρα ο Γκοντάρ, στρατευμένος, αλλά αμετανόητα ανατρεπτικός, "φωτογραφίζει" με μπρεχτικό σαρκασμό την αθωότητα, την ιδεοληψία και τα πολιτικά αδιέξοδα μιας εποχής (αποκαλυπτική η συζήτηση με το φιλόσοφο Φρανσίς Ζανσόν στο τραίνο) η οποία προετοιμάζεται για τον Μάη του ’68.
Γαλλία. 1967. Διάρκεια: 95΄. Διανομή: NEW STAR
Περισσότερες πληροφορίες
Η Κινέζα
Στο Παρίσι του 1967 τέσσερις φοιτητές αναζητούν μέσα από τις διακηρύξεις του μαρξισμού-λενινισμού και τις ιδέες του Μάο Τσετούνγκ το νόημα της ζωής.
