Κάρμεν

1,5

Η ιστορία του Προσπέρ Μεριμέ αναζητείται στα βάθη μιας ποζάτης και αυτάρεσκης μείξης βιντεοκλίπ, μοντέρνου μιούζικαλ και παλιομοδίτικου μελοδράματος.

Carmen

Βγαλμένη από τις σελίδες του Προσπέρ Μεριμέ, η ιστορία της σέξι και ατίθασης Κάρμεν έχει μετατραπεί πλέον σε σύγχρονο μύθο, διασκευασμένη αμέτρητες φορές και με όλους τους δυνατούς τρόπους. Στις πάμπολλες κινηματογραφικές εκδοχές της προστίθεται τώρα αυτή του πρωτοεμφανιζομενου σκηνοθέτη Μπενζαμέν Μιλπιέ, διάσημου χορευτή, χορογράφου και συζύγου της Νάταλι Πόρτμαν, ο οποίος μαζί με τους συνσεναριογράφους του Αλεξάντερ Ντινελάρις ("Birdman") και Λοΐκ Μπαρέρ εμπνέονται εντελώς ελεύθερα από τον καταδικασμένο έρωτα του Χοσέ και της Κάρμεν. Η τελευταία είναι μια νεαρή Μεξικάνα η οποία, προσπαθώντας να ξεφύγει από τους δολοφόνους ενός καρτέλ, περνάει παράνομα στις ΗΠΑ και εκείνος ένας πρώην πεζοναύτης που στην προσπάθειά του να την προστατεύσει σκοτώνει ένα συνοριοφύλακα. Οι δυο τους τρέπονται σε φυγή και αναζητούν καταφύγιο σε ένα χορευτικό κλαμπ του Λος Άντζελες, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να καλύψουν τα ίχνη τους για πολύ καιρό.


Πέρα από το όνομα της πρωταγωνίστριας ελάχιστα στοιχεία συνδέουν τον Μεριμέ ή ακόμα και τη διασκευή του οπερατικού Ζορζ Μπιζέ με αυτή την "Κάρμεν", η οποία ξεκινάει με μια εντυπωσιακά στιλιζαρισμένη σκηνή φλαμένκο μετά φόνου. Η οπτική φαντασμαγορία παραμένει, αλλά στόρι με χαρακτήρες, ίντριγκα και διηγηματική συνέπεια δεν εμφανίζεται ποτέ. Κι ενώ ο διευθυντής φωτογραφίας Γεργκ Βίντμερ ("Πίνα Μπάους", "Μια Κρυφή Ζωή") "ζωγραφίζει" με την αεικίνητη κάμερά του, ο Μιλπιέ μένει μέχρι τέλους εγκλωβισμένος σε μια ποζάτη και αυτάρεσκη μείξη βιντεοκλίπ, μοντέρνου μιούζικαλ και παλιομοδίτικου μελοδράματος. Πρόθεση και αποτέλεσμα απέχουν χιλιόμετρα μεταξύ τους, αλλά κόβοντας την ταινία σε κομμάτια, μπορεί κανείς να δώσει μια ευκαιρία στο πολυφωνικό σάουντρακ του Νίκολας Μπρίτελ ("Το Μεγάλο Σορτάρισμα", "Moonlight") και σε μερικά –ξεκάρφωτα στην πλοκή– δυναμικά χορευτικά νούμερα.

Αυστραλία, Γαλλία, ΗΠΑ. 2022. Διάρκεια: 116΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM

Περισσότερες πληροφορίες

Κάρμεν

Carmen
1,5
  • Δραματική
  • 2022
  • Διάρκεια: 116 '
  • Μπενζαμέν Μιλπιέ

Προσπαθώντας να προστατεύσει μια παράνομη Μεξικάνα μετανάστρια, ένας πρώην πεζοναύτης σκοτώνει έναν συνοριακό φύλακα. Οι δυο τους τρέπονται σε φυγή και αναζητούν καταφύγιο σε ένα χορευτικό κλαμπ του Λος Άντζελες.

Τελευταία άρθρα Σινεμά

International Micro μ Festival 2024: Κινηματογραφικές προβολές και ψηφοφορίες κοινού σε Ελλάδα και εξωτερικό

Οι λάτρεις των ταινιών μικρού μήκους θα απολαύσουν ταινίες από Έλληνες και διεθνείς δημιουργούς και θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά στην ανάδειξη των νικητών του Διαγωνιστικού και Σπουδαστικού τμήματος.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
14/11/2024

Οι "Γυναίκες απαντούν" στο Ινστιτούτο Γκαίτε

Το πέμπτο επεισόδιο της σειράς δωρεάν διπλών προβολών που διοργανώνει το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Ethnofest μάς ταξιδεύει στους Φούρνους και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Ανακαλύπτοντας την εφηβεία μέσα από τον κινηματογράφο στο 7ο Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας 2024

Οι ταινίες του φεστιβάλ εξερευνούν τις εμπειρίες της εφηβείας, προσφέροντας στους νέους θεατές μια εμπειρία γεμάτη συναισθηματική ένταση, φιλίες, όνειρα και προκλήσεις.

Οι 10 καλύτερες ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Με αφορμή την πρεμιέρα του "Διπλανού Δωματίου", της πρώτης αγγλόφωνης ταινίας του 73χρονου Ισπανού δημιουργού, επιλέγουμε το top-10 της εντυπωσιακής φιλμογραφίας του.

Οι 5 must προβολές του 7ου Παιδικού και Εφηβικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας

Η διοργάνωση που αποθεώνει τις ταινίες για λιλιπούτειους σινεφίλ επιστρέφει 18-24/11 και παρουσιάζει ένα πραγματικά πλούσιο πρόγραμμα.

Μονομάχος ΙΙ

Η σκιά του πρώτου "Μονομάχου" πέφτει βαριά σε ένα θεαματικότατο peplum, το οποίο, αναποφάσιστο ανάμεσα σε ριμέικ και σίκουελ, προσπαθεί ασθμαίνοντας να αντιγράψει μια αφηγηματικά αλάνθαστη συνταγή.

Το Διπλανό Δωμάτιο

Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία για έναν ώριμο κι εξομολογητικό Αλμοδόβαρ, ο οποίος θέλει να τα πει (πιο λιανά απ’ όσο χρειάζεται) και το κάνει με απίστευτη τρυφερότητα, υπαρξιακή αγωνία και συγκίνηση.