Αναπαράσταση

4,5

Μια εντελώς νεωτερική αισθητική πρόταση που άλλαξε το ελληνικό σινεμά, συνδυάζοντας αναφορές στην αρχαία τραγωδία, μοντέρνες θεματικές αναζητήσεις και ένα πολυδιάστατο σχόλιο πάνω στην αδυναμία κάθε εξουσίας να αναπαραστήσει την ιστορική αλήθεια.

Anaparastasi

Δίκαια χαρακτηρισμένη ως η ταινία η οποία ενηλικίωσε τον Νέο (αν όχι και ολόκληρο τον) Ελληνικό Κινηματογράφο, πέντε δεκαετίες μετά την πρεμιέρα της η "Αναπαράσταση" δεν έχει ρυτιδιάσει στο ελάχιστο. Σαν κεραυνός εν αιθρία στο αμήχανο εν μέσω δικτατορίας ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Θόδωρου Αγγελόπουλου (σε σενάριο δικό του και των Στρατή Καρρά, Θανάση Βαλτινού) ήταν μια εντελώς νεωτερική, απόλυτα μοντέρνα αισθητική πρόταση, η οποία είχε αφομοιώσει με δημιουργικό τρόπο τις αφηγηματικές ανησυχίες της ριζοσπαστικής δεκαετίας του ’60.

Με αφετηρία το φόνο ενός Έλληνα μετανάστη ο οποίος επιστρέφει στη γενέτειρά του, ένα χωριό της Ηπείρου, από τη γυναίκα του και τον εραστή της, η ιστορία ενός άγονου και εγκαταλελειμμένου τόπου ζωντανεύει μέσα από τα γενικά, μεγάλα σε διάρκεια πλάνα, τους αργούς, τελετουργικούς ρυθμούς και τις έμμεσες, μα σαφείς αναφορές στην αρχαία τραγωδία. Αυτή η ιστορία ορίζει και την αναπόδραστη μοίρα των ηρώων, τις συμπεριφορές και τα κίνητρα των οποίων δεν μπορεί να κατανοήσει η εισαγγελική και δημοσιογραφική έρευνα. Αυτή προχωρά μέσα από μια μη γραμμική διήγηση, η οποία ξεπερνά τόσο το ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό όσο και την ψυχολογική προσέγγιση, ακόμα και την εύκολη κοινωνιολογική ανάλυση. Η ματιά του Αγγελόπουλου είναι βαθιά πολιτική, ξεπηδά από την ζωντανή ανάσα του περιβάλλοντος χώρου – πρωταγωνιστή και σχολιάζει καίρια τη δραματική πραγματικότητα ενός έρημου και ακίνητου εθνικού παρόντος. Ταυτόχρονα, την αδυναμία κάθε εξουσίας (δικαστικής, αστυνομικής, δημοσιογραφικής, ακόμα και αυτής του σκηνοθέτη – αφηγητή) να αναπαραστήσει πιστά την ιστορική αλήθεια. Ένα πολυδιάστατο, διαχρονικό κινηματογραφικό αριστούργημα, το οποίο άνοιξε το δρόμο της παγκόσμιας καταξίωσης για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Α/Μ. Ελλάδα. 1970. Διάρκεια: 110΄. Διανομή: NEW STAR

Περισσότερες πληροφορίες

Αναπαράσταση

4,5
  • Σινεφίλ
  • 1970
  • Διάρκεια: 110 '
  • Θόδωρος Αγγελόπουλος

Έπειτα από χρόνια στη Γερμανία, ένας άντρας επιστρέφει στη γενέτειρά του, ένα χωριό της Ηπείρου. Λίγες ημέρες αργότερα, η γυναίκα του και ο εραστής της θα τον δολοφονήσουν και θα τον θάψουν στον κήπο, οι συγχωριανοί, όμως, θα τους υποπτευθούν και θα καλέσουν την αστυνομία.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.