Πίτσα Γλυκόριζα

4

«Πειραγμένη» ρομαντική κομεντί, ποτισμένη από τη γλυκόπικρη γεύση της ενηλικίωσης. Διασκεδαστικό και συγκινητικό το love story της, γύρω από το οποίο ο Πολ Τόμας Άντερσον ζωγραφίζει με βιτριολική ελαφρότητα την τοιχογραφία των αμερικανικών 70s.

pizza_glykoriza5

Ο κινηματογραφικός κόσμος του Πολ Τόμας Άντερσον είναι ένας κόσμος ψευδαισθήσεων. Από το Χόλιγουντ του φτωχού ("Ξέφρενες Νύχτες") ως το κατάφωτο Λας Βέγκας ("Hard Eight") κι από το σικάτο Λονδίνο της haute couture ("Αόρατη Κλωστή") ως τις γεμάτο πετρέλαιο πεδιάδες του αμερικανικού Nότου ("Θα Χυθεί Αίμα"), ένας μαγικός τόπος υποσχέσεων απλώνεται κάθε φορά μπροστά στα μάτια ενός ήρωα που κυνηγά να πιάσει την καλή, ενώ στην ουσία κυνηγά τον εαυτό του. Άξιος διάδοχος του Σκορσέζε, του Άλτμαν και του Κιούμπρικ, ο Άντερσον τον ακολουθεί από ταινία σε ταινία όλο και πιο βαθιά στη σκιερή πλευρά του American success story, σε διαρκή διάλογο με την κινηματογραφική κληρονομιά που κουβαλούν οι ανήσυχες εικόνες του.

Για τον 16χρονο Γκάρι, ο οποίος ζει εν πλήρει ανεξαρτησία με τη μητέρα του και τον μικρό αδελφό του, και για την 25χρονη Αλάνα, μέλος μιας αυστηρής πενταμελούς οικογένειας εβραϊκής καταγωγής, κάθε βήμα προς την ενηλικίωση (πρόωρη ή καθυστερημένη) τους φέρνει και μερικά χιλιόμετρα εγγύτερα στη γη της επαγγελίας. Ο καθένας τους αναζητά την ταυτότητά του μέσα από μια ταραχώδη διαδρομή για την προσωπική ανεξαρτησία, ανακαλύπτοντας στην πορεία πως αυτό είναι ένα ταξίδι το οποίο θέλουν να κάνουν μαζί. Βρισκόμαστε στο Λος Άντζελες του 1973 και όχι μακριά από το κλασικό μοτίβο πολλών νεανικών ρομαντικών κομεντί, όπου μια μετ’ εμποδίων ερωτική ιστορία γίνεται περιπέτεια συνειδητοποίησης, ωρίμανσης και κοινωνικοποίησης.

Φυσικά και εδώ δεν θα ξεκινήσουν όλα με το δεξί. Το αφοπλιστικά άμεσο φλερτ του Γκάρι ιντριγκάρει την Αλάνα, αλλά η διαφορά ηλικίας κρατά για ένα μεγάλο διάστημα τη σχέση τους εντός των θολών νερών της "απλής φιλίας". Κατόπιν έρχεται ο ανορθόδοξος επαγγελματικός συνεταιρισμός σε μια εταιρεία… στρωμάτων νερού, με την καθημερινή συναναστροφή τους να περιπλέκει διαρκώς τις διαθέσεις, τα συναισθήματα και την ψυχολογία τους.

pizza_glykoriza6

"Και πώς θα πληρώσεις;". Αυτή είναι η πρώτη ατάκα της Αλάνα στην πρόταση του Γκάρι, αμέσως μόλις συναντιούνται για να της κάνει το τραπέζι. Εκείνος ξέρει ότι για να πας μπροστά σ’ αυτόν τον κόσμο –και σ’ αυτήν τη χώρα ακόμα περισσότερο– πρέπει να φροντίσεις από νωρίς να έχεις το πορτοφόλι σου γεμάτο. Οπότε ο Γκάρι όχι μόνο θα βρει τρόπο να κεράσει το δείπνο της Αλάνα, αλλά και να στήσει από τα 16 του μια κερδοφόρα επιχείρηση και κατόπιν μιαν άλλη (από τα στρώματα νερού στα φλιπεράκια), αντικατοπτρίζοντας την οικονομική/καπιταλιστική πλευρά της αμερικανικής ενηλικίωσης. Διόλου τυχαία, ο αυτοδημιούργητος μπίζνεσμάν μας είναι οικογενειακά "ανεξάρτητος", χωρίς δηλαδή άμεσες δεσμεύσεις και ιστορικό παρελθόν. Είναι ένας μοναχικός Αμερικανός ήρωας που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Από την άλλη, η Αλάνα είναι δέσμια της (εβραϊκής) καταγωγής της, γι’ αυτό και η δική της ενηλικίωση περνά μέσα από τη δέσμευσή της σε μια ομάδα και μια κοινή ιδέα. Ως εθελοντής στην καμπάνια του υποψήφιου δημάρχου Τζόελ Γουότς, θα προσπαθήσει με την πολιτικοκοινωνική στράτευσή της να αλλάξει τον κόσμο και μαζί τον εαυτό της. Προτού διαψευστούν τα όνειρα και των δυο τους, όμως, η μόνη ελπίδα τους είναι να παραδεχτούν πως η αποδοχή του αληθινού εαυτού τους, άρα η πολυπόθητη ανεξαρτησία τους, βρίσκεται στην αποδοχή του "αταίριαστου" άλλου. Σε έναν τολμηρό συνδυασμό εφηβείας και ωριμότητας, κέρδους και πίστης (βασικό αντερσονικό μοτίβο σύγκρουσης) ή πίτσας και γλυκόριζας, της γαστρονομικής αντίφασης του τίτλου, ο οποίος δεν αναφέρεται ποτέ στην ταινία.

Πάνω σ’ αυτή την αντίφαση, ο Πολ Τόμας Άντερσον χτίζει όχι μόνο ένα απολαυστικά διασκεδαστικό και συγκινητικά off-beat love story, αλλά αναπτύσσει και έναν διεισδυτικό στοχασμό για τα αμερικανικά 70s – την εποχή της πετρελαϊκής κρίσης και του φαινομένου "Το Βαθύ Λαρύγγι", του τέλους του πολέμου του Βιετνάμ, της προεδρικής θητείας του Νίξον και της χίπικης ευφορίας. Ένα ιστορικό μεταίχμιο προσδοκιών και διαδοχικών διαψεύσεών τους, οι οποίες παραμονεύουν διακριτικά σε κάθε γωνιά του κάδρου και πίσω από τους στίχους των ποπ/ροκ μελωδιών που πλημμυρίζουν αυτή την ανάλαφρα βιτριολική σάτιρα, πικρά νοσταλγική αναπόληση και αναζωογονητικά φρέσκια κωμωδία.

Περισσότερες πληροφορίες

Πίτσα Γλυκόριζα

Licorice Pizza
4
  • Δραματική
  • 2021
  • Διάρκεια: 133 '
  • Πολ Τόμας Άντερσον

Ο έφηβος Γκάρι Βάλενταϊν και η 25χρονη Αλάνα Κέιν έρχονται αντιμέτωποι με το μέλλον τους στο Λος Άντζελες του 1973.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.