The Hand of God

3

Μια εξομολογητική ιστορία για την οικογένεια, το σινεμά, μια εποχή γεμάτη υποσχέσεις και το τέλος της αθωότητας που την ακολουθεί.

The Hand of God

Ο Πάολο Σορεντίνο είναι ένας κινηματογραφικός δημιουργός χωρίς ενιαίο αφηγηματικό ύφος, αν και επανέρχεται σε συγκεκριμένες θεματικές και παρόμοιους ήρωες (άνθρωποι της εξουσίας: «Il Divo», «Loro», το τηλεοπτικό «The young Pope», χαρακτήρες που «αποσύρονται»: «Η Τέλεια Ομορφιά», «Νιότη», «Εκεί που Χτυπά η Καρδιά μου»). Είναι όμως δηλωμένος θαυμαστής του Φεντερίκο Φελίνι, με τη βραβευμένη με ξενόγλωσσο Όσκαρ «Τέλεια Ομορφιά» να αποτελεί έναν άμεσο φόρο τιμής στην «Ντόλτσε Βίτα». Ένα εικαστικά συναρπαστικό και συγχρόνως απομυθοποιητικό ταξίδι στην καρδιά της Αιώνιας Πόλης με οδηγό τις σαγηνευτικές εικόνες του maestro.

The Hand of God - εικόνα 1

Αδιόρθωτα φελινικός, o 51χρονος Ναπολιτάνος υπογράφει τώρα με το «The Hand of God» το δικό του «Άμαρκορντ». Όπως μ’ αυτό ο θρυλικός auteur είχε επιστρέψει στο Ρίμινι (ως φανταστικό Μπόργκο) των παιδικών του χρόνων, έτσι και ο Σορεντίνο μάς μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1984 στην πρωτεύουσα της Καμπανίας, με το μαθητή λυκείου Φαμπιάνο Σκίζα, το alter ego του σκηνοθέτη, να βρίσκεται στα πρόθυρα της ενηλικίωσης. Γιος ενός κομμουνιστή υπαλλήλου τραπέζης και μέλος μιας τυπικής μεσοαστικής τετραμελούς οικογένειας, προσπαθεί να κάνει τα πρώτα βήματα μακριά από τη σφιχτή αγκαλιά της. Αλλά όσα θαυμαστά περιμένουν τον αθώο Φαμπιάνο στο μέλλον θα γεννηθούν στους κόλπους αυτής της ασυνάρτητης, φασαριόζικης κι αυθεντικά λαϊκής ναπολιτάνικης φαμίλιας, που είναι γεμάτη με εκκεντρικούς χαρακτήρες-πρωταγωνιστές μιας απολαυστικής φάρσας. Τη δε ξεκαρδιστική αυτή κωμική πινακοθήκη συμπληρώνουν οι κάτοικοι της πολυκατοικίας των Σκίζα, με τον Σορεντίνο να περιγράφει μέσα από μια σειρά κωμικών σκετς τη φελινική πραγματικότητα του ιταλικού νότου. Ενός εθνικού (κι ευρωπαϊκού) loser ο οποίος περιμένει ένα ζευγάρι μαγικά πόδια να τον λυτρώσουν προσωρινά από τη μιζέρια και την καταφρόνια. Και πράγματι! Ο Ντιέγκο Μαραντόνα παίρνει τον Ιούλιο του 1984 μεταγραφή για την ποδοσφαιρική ομάδα της Νάπολης.

The Hand of God - εικόνα 2

Ξεκινώντας με τη σαρκαστική περιγραφή ενός θαύματος(;) του Σαν Τζενάρο, η ταινία μπαίνει από την αρχή στο κλίμα ενός ανάλαφρου μαγικού ρεαλισμού, ο οποίος σιγά σιγά δίνει τη θέση του στην καλλιτεχνική φαντασία (ο ήρωάς μας ανακαλύπτει τη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας) και στην απρόσμενη τραγωδία στην οποία μπορεί να εξελιχθεί η διασκεδαστική καθημερινότητα. Δράμα και κωμωδία μπλέκουν αξεδιάλυτα, το τέλος της αθωότητας έρχεται ως ευχή και κατάρα και ο Φαμπιάνο αφήνει την αγαπημένη του Νάπολη παίρνοντας το τρένο για Ρώμη, όπως ακριβώς ο Μοράλντο στους «Βιτελόνους» του Φελίνι. Κι ο Σορεντίνο αναρωτιέται νοσταλγικά αν όλα όσα τον οδήγησαν ως εδώ ήταν καθοδηγημένα από το «χέρι του Θεού», μια ταυτόχρονα ανεπανάληπτα ευφυή (ποδοσφαιρική) ενέργεια, «ξεκάθαρη αντικαπιταλιστική δήλωση» και μεγαλειώδη απάτη.

Ιταλία. 2021. Διάρκεια: 130΄. Διανομή: ODEON.

Περισσότερες πληροφορίες

The Hand of God

È Stata la Mano di Dio
3
  • Δραματική
  • 2021
  • Διάρκεια: 130 '
  • Πάολο Σορεντίνο

Ο Φαμπιάνο Σκίζα ενηλικιώνεται στη Νάπολη της δεκαετίας του ’80, όταν ο Αργεντίνος σούπερ σταρ Ντιέγκο Μαραντόνα παίρνει μεταγραφή για την ποδοσφαιρική ομάδα της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.