Μια φορά στο τόσο θα έρθει μια φιλόδοξη παραγωγή η οποία στη θεωρία έχει όλα τα φόντα να είναι κάτι ξεχωριστό, αλλά στην πράξη αποτυγχάνει με κρότο, όπως συμβαίνει με αυτή τη σινε-βιογραφία του Τζος Τρανκ («Fantastic Four»). Παρότι η ταινία που αφορά τον διαβόητο γκάνγκστερ Αλ Καπόνε ξεχωρίζει εξαρχής διότι επικεντρώνεται στον τελευταίο άδοξο χρόνο της ζωής του, ενώ επιπλέον απολαμβάνει την πρωταγωνιστική παρουσία του... γκανγκστερικά έμπειρου Τομ Χάρντι («Δίδυμοι Θρύλοι», «Peaky Blinders»), το «Καπόνε» επιδεικνύει λιγοστή σκηνοθετική φαντασία και ακόμα λιγότερη κινηματογραφική ουσία.
Ο Χάρντι ενσαρκώνει το μαφιόζο στην περίοδο της πτώσης του, όταν βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό, καταπονημένος από την άνοια που του προκάλεσε η χρόνια σύφιλη. Το σενάριο του Τρανκ είναι διάτρητο, καθώς στερείται τόσο από σαφή στόχευση όσο και συνοχή, αφού ούτε στο χαρακτήρα του Καπόνε διεισδύει ούτε διακυβεύεται κάτι ιδιαίτερα ώστε να εξελιχθεί η πλοκή. Ταυτόχρονα, η επιλογή του να θολώσει τα όρια πραγματικότητας-παραισθήσεων επιδρά εις βάρος της αφήγησης, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να επικρατεί μια σύγχυση ως προς το τι για παράδειγμα είναι φλασμπάκ και τι προϊόν της διανοητικής φθοράς του Καπόνε. Παράλληλα, επενδύεται υπερβολικός χρόνος στη δημιουργία μιας κάποιας ατμόσφαιρας, ώστε ο Χάρντι να έχει τον απαραίτητο χώρο να σολάρει ερμηνευτικά. Βέβαια, ο ηθοποιός, υιοθετώντας την τεχνική της Μεθόδου, παραδίδει μια ερμηνεία που τον αδικεί κατάφωρα. Υπάρχουν μάλιστα στιγμές όπου ο υποκριτικός ζήλος του φλερτάρει με την παρωδία, αδυνατώντας να προσδώσει ένα παραπάνω ενδιαφέρον σε μια μετέωρη και ψυχογραφικά μονοδιάστατη βιογραφία.
Καναδάς, ΗΠΑ. 2020. Διάρκεια: 103΄. Διανομή: ODEON.
Περισσότερες πληροφορίες
Καπόνε
Σε κατ’ οίκον περιορισμό και καταπονημένος από την άνοια που του προκάλεσε η χρόνια σύφιλη, ο άλλοτε πανίσχυρος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε έρχεται αντιμέτωπος με το προδιαγεγραμμένο τέλος του.
