Ο Ένοχος

3,5

Ένας ηθοποιός, ένας χώρος, διαρκές σασπένς και καλοδουλεμένες ανατροπές συνθέτουν ένα υποδειγματικό «θρίλερ δωματίου», υποψήφιο (στη βραχεία λίστα) για ξενόγλωσσο Όσκαρ και βραβευμένο από το κοινό πάμπολλων διεθνών φεστιβάλ.

Ο Ένοχος

Είναι φορές που οι σπουδαίες ταινίες φτιάχνονται μόνο με τα απολύτως απαραίτητα και πιο λιτά υλικά. Ο δανέζικος «Ένοχος» είναι μία από αυτές, γυρισμένη εξολοκλήρου σε ένα δωμάτιο (κι ένα μικρότερο δίπλα) αποκλειστικά με έναν πρωταγωνιστή. Αυτός είναι ο Γιάκομπ Σέντεργκρεν («Submarino» του Τόμας Βίντερμπεργκ), ο οποίος υποδύεται τον Άσγκερ, έναν αστυνομικό που περνάει την επόμενη ημέρα από ακρόαση στην υπηρεσία του για κάποιο συμβάν του οποίου οι λεπτομέρειες μας αποκαλύπτονται στην πορεία. Έτσι δουλεύει προσωρινά στο τηλεφωνικό κέντρο της Άμεσης Δράσης, όπου λαμβάνει μια κλήση από μια γυναίκα που έχει απαχθεί. Καταλαβαίνοντας πως βρίσκεται στο αμάξι του απαγωγέα της, ξεκινάει ένα μοναχικό αγώνα δρόμου ενάντια στο χρόνο για να την εντοπίσει – ακόμη και όταν πια η βάρδιά του έχει τελειώσει.

Ο Ένοχος - εικόνα 1

Με ένα αριστοτεχνικό ντεκουπάζ, το οποίο εκμεταλλεύεται κάθε πιθανό εκφραστικό μέσο –από το «πέτρινο» πρόσωπο του Σέντεργκρεν μέχρι την κλειστοφοβική αίσθηση του τηλεφωνικού κέντρου–, ο πρωτοεμφανιζόμενος Γκούσταβ Μέλερ φορτίζει με ένταση μια κοφτερή μελέτη χαρακτήρα. Εδώ κάθε βλέμμα, κάθε λέξη και κάθε χειρονομία αποκτούν ιδιαίτερη δραματική βαρύτητα, καθώς παράλληλα με την αγωνιώδη πλοκή (να σωθεί η απαχθείσα Ίμπεν), ή μάλλον υπογείως της, εξελίσσεται μια παράλληλη ιστορία• αυτή του ίδιου του Άσγκαρ, ο οποίος πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν και μαζί τον ίδιο του τον εαυτό. Οι σεναριακές ανατροπές που μας επιφυλάσσει αυτό το υποδειγματικό «θρίλερ δωματίου» (γραμμένο από τον σκηνοθέτη και τον Έμιλ Νίγκααρντ Άλμπερτσεν) θα δώσουν νέα διάσταση τόσο στην τηλεφωνική όσο και στην εσωτερική μάχη του ήρωα και θα επαναπροσδιορίσουν την έννοια του ενόχου. Στην αρχή της ταινίας ο Άσγκαρ είναι σίγουρος για τις μελλοντικές κινήσεις του, ενώ με την ίδια βεβαιότητα κινείται και στην υπόθεση της Ίμπεν.

Ο Ένοχος - εικόνα 2

Έπειτα όμως από μια σύντομη μα ψυχολογικά δαιδαλώδη διαδρομή, στο τέλος θα ανοίξει την πόρτα και θα χαθεί σε ένα λευκό φως, βγαίνοντας στον έξω κόσμο αποπροσανατολισμένος και βαθιά προβληματισμένος. Η οδύσσειά του, αφηγημένη σε πραγματικό χρόνο, αναδεικνύει την αποσπασματικότητα της (απόλυτης) αλήθειας και αμφισβητεί τις γνωσιολογικές μας βεβαιότητες, εγείροντας πολυεπίπεδα ερωτήματα πάνω στην ιδέα της αφοσιωμένης προσπάθειας ενός ανθρώπου, μιας ομάδας ή μιας κοινωνίας να σώσει τον κόσμο. Πρόκειται για μια ευρηματική αστυνομική περιπέτεια και μια γνήσια, αναπάντεχη κινηματογραφική έκπληξη, που βρέθηκε υποψήφια για τρία Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας και (στη βραχεία λίστα) για ξενόγλωσσο Όσκαρ, ενώ έχει σαρώσει τα βραβεία κοινού σε πάμπολλα διεθνή φεστιβάλ (Σάντανς, Θεσσαλονίκης, Τορίνο, Ρότερνταμ, Όστιν).

Δανία. 2018. Διάρκεια: 85΄. Διανομή: ONE FROM THE HEART.

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Ένοχος

Den Skyldige / The Guilty
3,5
  • Θρίλερ
  • 2018
  • Διάρκεια: 85 '
  • Γκούσταβ Μέλερ

Ένας αστυνομικός που δουλεύει στο τηλεφωνικό κέντρο της Άμεσης Δράσης προσπαθεί να εντοπίσει και να σώσει μια γυναίκα που έχει απαχθεί.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.