Άχρωμο και άγευστο αστυνομικό θρίλερ, το οποίο –χωρίς την παραμικρή σπίθα πρωτοτυπίας– θυμίζει επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς.
Χωρίς καλλιτεχνική ή εμπορική επιτυχία εδώ και κάμποσα χρόνια, ο επί οκτώ φορές υποψήφιος για Όσκαρ Αλ Πατσίνο περιπλανιέται πλέον κινηματογραφικά ανάμεσα σε δραματικούς ρόλους ελαχίστων απαιτήσεων («Η Ταπείνωση», «Manglehorn») και διεκπεραιωτικές εμφανίσεις, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Μία από τις τελευταίες είναι και αυτή του συνταξιούχου αστυνομικού ντετέκτιβ, ο οποίος επιστρέφει στη δράση για να βοηθήσει έναν νεότερο συνάδελφό του στην αποκάλυψη της ταυτότητας ενός serial killer που παίζει μαζί τους... κρεμάλα.
Από κοντά τους και μια δημοσιογράφος, την οποία τους έχουν φορτώσει ο δήμαρχος και οι δημόσιες σχέσεις της υπηρεσίας, σεναριακό εύρημα με ελάχιστη χρησιμότητα, καθώς δεν αξιοποιείται στο ελάχιστο, είτε ως χαρακτήρας είτε ως καταλύτης της πλοκής. Δεν είναι όμως το μόνο. Θυμίζοντας επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς, το άχρωμο και άοσμο αστυνομικό θρίλερ του δευτεροκλασάτου Τζόνι Μάρτιν («Vengeance: A Love Story») ακολουθεί την πεπατημένη του είδους χωρίς την παραμικρή σπίθα πρωτοτυπίας, ενώ αχρηστεύει ακόμη και την ιδέα της κρεμάλας. Πόσο μάλλον την παρουσία του Αλ Πατσίνο, ο οποίος σε κάθε πλάνο μοιάζει σαν να σηκώθηκε μόλις από το κρεβάτι...
ΗΠΑ. 2017. Διάρκεια: 98΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM.
Περισσότερες πληροφορίες
Το Παιχνίδι του Δολοφόνου
Ένας αστυνομικός ντετέκτιβ, ένας συνταξιούχος συνάδελφός του και μια δημοσιογράφος προσπαθούν να ανακαλύψουν την ταυτότητα ενός serial killer, ο οποίος παίζει μαζί τους… κρεμάλα.
