Good Time

2,5

Ένταση, πυρετώδης ρυθμός, η νυχτερινή Νέα Υόρκη του περιθωρίου κι ένα ατμοσφαιρικά σκηνοθετημένο crime thriller που προσθέτει ελάχιστα (καινούργια) πράγματα στο μύθο του εξεγερμένου ενάντια στην κοινωνική μοίρα του loser.

Good Time

Ένταση, πυρετώδης ρυθμός, η νυχτερινή Νέα Υόρκη του περιθωρίου κι ένα ατμοσφαιρικά σκηνοθετημένο crime thriller που προσθέτει ελάχιστα (καινούργια) πράγματα στο μύθο του εξεγερμένου ενάντια στην κοινωνική μοίρα του loser.

Good Time - εικόνα 1

Έχοντας συμπληρώσει μία δεκαετία ως παραγωγοί ανεξάρτητων αλλά και χολιγουντιανών παραγωγών («Machete: Η Επιστροφή», «Η Τζέιν Πήρε τ’ Όπλο της», «American Made»), οι Έλληνες Τέρι Ντούγκας και Πάρις Κασιδόκωστας-Λάτσης συνεχίζουν να επενδύουν σε ενδιαφέροντα εναλλακτικά projects, όπως η τρίτη ταινία των αδερφών Σάφντι, η οποία έφτασε στο Διαγωνιστικό Τμήμα των Κανών.

Γεννημένοι στη Νέα Υόρκη, ο Τζος και ο Μπένι Σάφντι –με τον πρώτο να κρατάει και τον ρόλο του σεναριογράφου, ενώ τον δεύτερο να περνάει συχνά μπροστά από την κάμερα–, έπειτα από δύο μίνι επιτυχίες στο indie κύκλωμα («Daddy Longlegs», «Heaven Knows What»), στρέφουν τώρα την κάμερά τους προς τη λιγότερο θεαματική πλευρά της αγαπημένης τους μεγαλούπολης: τις φτωχογειτονιές και τους κατοίκους της, άλλους συμβιβασμένους με τη μοίρα τους και άλλους ανυπόμονους να αρπάξουν το κομμάτι από το αμερικανικό όνειρο που (νομίζουν πως) τους αντιστοιχεί. Όπως ο Κόνι, που μαζί με τον ψυχολογικά προβληματικό αδερφό του Νικ επιχειρούν μια άτσαλα σχεδιασμένη ληστεία.

Ο πρώτος καταφέρνει να διαφύγει, όμως ο Νικ συλλαμβάνεται και καταλήγει στη φυλακή. Εκεί τραυματίζεται σοβαρά και διακομίζεται σε νοσοκομείο, απ’ όπου ο Κόνι –με ελάχιστο περιθώριο χρόνου– θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να δραπετεύσει.

Good Time - εικόνα 2

Οι Σάφντι, αν και ωμοί ρεαλιστές, δεν χάνουν καθόλου χρόνο με ντοκιμαντερίστικες, κοινωνιολογικού τύπου σκηνές που θα επιχειρούσαν να εξηγήσουν τα κίνητρα ή το περιβάλλον (και παρελθόν) των ηρώων. Σκέφτονται καθαρά κινηματογραφικά, έχοντας στο νου τους τις αντιηρωικές αστυνομικές περιπέτειες των ’70s. Με ένταση, πυρετώδη ρυθμό και τη νυχτερινή Νέα Υόρκη πραγματική πρωταγωνίστρια, στήνουν ένα απελπισμένο κυνηγητό ενάντια στο χρόνο, σπάζοντας τα αφηγηματικά κλισέ με απρόσμενες χιουμοριστικές παρεμβολές. Ο τρόπος με τον οποίο παγιδεύουν τον Κόνι σε έναν ατσάλινο, αναπόδραστο κλοιό είναι συναρπαστικός, αν και στην ουσία η προβλέψιμης κατάληξης διαδρομή του προσθέτει ελάχιστα (καινούργια) πράγματα στον κινηματογραφικό μύθο του εξεγερμένου ενάντια στην κοινωνική μοίρα του loser.

ΗΠΑ. 2017. Διάρκεια: 100΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Good Time

2,5
  • Αστυνομική
  • 2017
  • Διάρκεια: 100 '
  • Μπένι Σάφντι

Έπειτα από μια αποτυχημένη ληστεία ο Κόνι καταφέρνει να διαφύγει, αλλά ο αδερφός του Νικ καταλήγει στη φυλακή. Εκεί τραυματίζεται σοβαρά και διακομίζεται σε νοσοκομείο, απ’ όπου ο Κόνι, με ελάχιστο περιθώριο χρόνου, θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να δραπετεύσει.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.