Πλανητάριο

1,5

Έχοντας στο μυαλό της περισσότερο τις αλληγορίες πάνω στο κινηματογραφικό μέσο και το ατελείωτο φροϊδικό παιχνίδι πάνω στο συνειδητό και το ασυνείδητο, η Ζλοτόφσκι ξεχνάει να «στερεώσει» το σεναριακό της σκελετό και να παραδώσει μια ιστορία με ειρμό.

Πλανητάριο

Οι αδερφές Μπάρλοου καταφθάνουν στο Παρίσι για να δείξουν στο γαλλικό κοινό το μεταφυσικό τους σόου. Η συνάντησή τους με τον γνωστό κινηματογραφικό παραγωγό Αντρέ Κορμπέν θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις, την ίδια στιγμή που το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί στην Ευρώπη...

Πλανητάριο - εικόνα 1

Η Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι αποτελεί μία από τις πλέον ταλαντούχες Γαλλίδες auteurs της τρέχουσας δεκαετίας. Από το 2010, όταν διακρίθηκε ως πρωτοεμφανιζόμενη στο Φεστιβάλ Κανών με το «Belle Epine», η Παριζιάνα σκηνοθέτις έχει μπει στη λίστα με τις πιο ελπιδοφόρες και ιδιαίτερες δημιουργούς, ενώ έχει καθιερώσει ένα δικό της κινηματογραφικό στιλ που ισορροπεί ανάμεσα στη γαλλική σινε-παράδοση και μια απόλυτα προσωπική, μεταμοντέρνα ποιητική ματιά.

Τα σύμβολα παίζουν μείζονα ρόλο στην αφηγηματική της κατασκευή, όπως και η εικαστική ακρίβεια με την οποία τοποθετεί τους ήρωες μέσα στα «ψυχρά» κάδρα της. Μετά το «Grand Central» η Ζλοτόφσκι κάνει το πλέον φιλόδοξο σκηνοθετικό της εγχείρημα, με σαφώς μεγαλύτερο μπάτζετ κι ένα πρωτοκλασάτο πρωταγωνιστικό ντουέτο, τη Νάταλι Πόρτμαν και τη Λίλι-Ρόουζ Ντεπ. Οι δύο Αμερικανίδες ενσαρκώνουν τις αδερφές Μπάρλοου, οι οποίες φτάνουν στο Παρίσι για να δείξουν στο γαλλικό κοινό το μεταφυσικό τους σόου. Η συνάντησή τους με τον γνωστό κινηματογραφικό παραγωγό Αντρέ Κορμπέν θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις, την ίδια στιγμή που το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί στην Ευρώπη...

Έχοντας στο μυαλό της περισσότερο τις αλληγορίες πάνω στο κινηματογραφικό μέσο, το θάνατο της φαντασίας μέσω της οπτικοποίησής της και το ατελείωτο φροϊδικό παιχνίδι πάνω στο συνειδητό και το ασυνείδητο, η Ζλοτόφσκι ξεχνάει να «στερεώσει» το σεναριακό της σκελετό και να παραδώσει μια ιστορία με ειρμό. Οι σκηνές-σχόλια στέκουν μετέωρες σαν αστέρια σε… πλανητάριο, ενώ η ερμηνεία των Πόρτμαν και Ντεπ μαζί με το ενδιαφέρον στιλιζάρισμα είναι αυτά που μένουν από τούτο το απόλυτα άνισο δράμα εποχής.

Γαλλία, Βέλγιο. 2016. Διάρκεια: 105΄. Διανομή: SEVEN FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Πλανητάριο

Planetarium
2
  • Δραματική
  • 2016
  • Διάρκεια: 105 '
  • Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι

Οι αδερφές Μπάρλοου καταφθάνουν στο Παρίσι για να δείξουν στο γαλλικό κοινό το μεταφυσικό τους σόου. Η συνάντησή τους με τον γνωστό κινηματογραφικό παραγωγό Αντρέ Κορμπέν θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις, την ίδια στιγμή που το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί στην Ευρώπη...

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ρωτήσαμε την Μαριόν Κοτιγιάρ πώς μεταμορφώθηκε στο "Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι"

Συναντήσαμε την οσκαρική ηθοποιό στο Παρίσι ώστε να μάθουμε περισσότερα για την ταινία όπου δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
22/11/2024

Η live-action εκδοχή του "Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας" δείχνει εντυπωσιακή

Το αγαπημένο animation αποκτά ριμέικ με ηθοποιούς και το τρέιλερ μας προετοιμάζει για κάτι επικό.

Άλλος για τη βάρκα; Και ο Ρόμπερτ Πάτινσον στη νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν

Υπερφορτωμένη από σταρ είναι η επόμενη παραγωγή του οσκαρικού σκηνοθέτη.

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.