Θαυμάσιος Βοκάκιος

2

Το «Δεκαήμερο» εμπνέει μια ανάλαφρη, αλλά ελάχιστα ζωηρή και πικάντικη παραβολή που εξυμνεί τη δύναμη του παραμυθιού και της αφήγησης.

Θαυμάσιος Βοκάκιος

Ενώ μια επιδημία πανούκλας χτυπά τη Φλωρεντία, δέκα νέοι και νέες καταφεύγουν σε μια εξοχική έπαυλη και περνούν τις μέρες τους αφηγούμενοι ερωτικές ιστορίες. Το «Δεκαήμερο» εμπνέει μια ανάλαφρη, αλλά ελάχιστα ζωηρή και πικάντικη παραβολή που εξυμνεί τη δύναμη του παραμυθιού και της αφήγησης.

Θαυμάσιος Βοκάκιος - εικόνα 1

Α πό τους γλαφυρότερους λογοτεχνικούς ύμνους στη δύναμη του έρωτα, αλλά και της αφήγησης μιας ιστορίας, το «Δεκαήμερο» του Τζιοβάνι Βοκάκιο εμπνέει τους υπέργηρους πλέον αδελφούς Ταβιάνι σε μια κινηματογραφική παραβολή πάνω στο πώς το ένστικτο και η φαντασία μπορούν να ανοίξουν απελευθερωτικούς δρόμους ανάμεσα σε χαλεπούς, σκοτεινούς –σαν και τους δικούς μας– καιρούς.

Σαν κι εκείνους της Φλωρεντίας του 1348 επίσης, όταν μια θανατηφόρα επιδημία πανούκλας χτυπά την πρωτεύουσα της Τοσκάνης και αναγκάζει δέκα νέους και νέες να καταφύγουν σε μια εξοχική έπαυλη. Εκεί περνούν τις μέρες τους αφηγούμενοι ερωτικές ιστορίες, άλλες τραγικές κι άλλες αστείες, όλες τους όμως βαθιά διδακτικές. Μακριά τόσο από τη λάγνα, αναρχική ματιά του Πιέρ Πάολο Παζολίνι όσο και την ιλουστρασιόν, ξεπλυμένη κινηματογραφική διασκευή του Χιούγκο Φρεγκονέζε («Decameron Nights»), οι Ταβιάνι προσπαθούν να κρατήσουν μια ανάλαφρη μεν, ρεαλιστική δε προσέγγιση στις παιχνιδιάρικες διηγήσεις του πρωτοπόρου Ιταλού συγγραφέα.

Θαυμάσιος Βοκάκιος - εικόνα 2

Με κάδρα που παραπέμπουν σε αναγεννησιακούς πίνακες, αναβιώνουν μια πολύχρωμη, αλλά υπέρ το δέον clean cut (περισσότερο τηλεοπτικής αισθητικής) μεσαιωνική πραγματικότητα, η οποία δεν μας συγκινεί ιδιαίτερα με το δράμα της και ελάχιστα μας διασκεδάζει με τις πικάντικες στιγμές της. Οι ιστορίες, αναπόφευκτα άνισες, αναδεικνύουν μια περισσότερο ρομαντική και λιγότερο παθιασμένη, σωματική ερωτική διάσταση, ενώ η λυτρωτική δύναμη του storytelling αναβλύζει από την οθόνη μάλλον ως διάθεση και λιγότερο ως γνήσια αφηγηματική γοητεία.

Αλλά οι Ταβιάνι ξέρουν να κλέβουν στιγμές συγκίνησης, διατηρούν μια υποδόρια ειρωνεία (στη χρήση της μουσικής, για παράδειγμα) που χαλαρώνει τον όλο ακαδημαϊσμό και προσανατολίζουν τους μύθους του Βοκάκιου σε μια ξεκάθαρη κοινωνική οπτική, τονίζοντας τη διαχρονική αξία τους.

Ιταλία, Γαλλία. 2015. Διάρκεια: 120΄. Διανομή: WEIRD WAVE.

Περισσότερες πληροφορίες

Θαυμάσιος Βοκάκιος

Maraviglioso Boccaccio
2
  • Δραματική
  • 2015
  • Διάρκεια: 120 '
  • Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι

Ενώ μια επιδημία πανούκλας χτυπά τη Φλωρεντία, δέκα νέοι και νέες καταφεύγουν σε μια εξοχική έπαυλη και περνούν τις μέρες τους αφηγούμενοι ερωτικές ιστορίες.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.