Έχοντας πατήσει τα εξήντα, η Ανζελίκ συνεχίζει να ξενυχτά, να πίνει και να δουλεύει σε στριπτιζάδικο. Όταν όμως ο Μισέλ της κάνει πρόταση γάμου, εκείνη αποφασίζει να πει το «ναι» και να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή. Μια πραγματική ιστορία μετατρέπεται από την ίδια την πρωταγωνίστρια σε ένα ωμό, ειλικρινές κοινωνικό δράμα που κέρδισε τη Χρυσή Κάμερα των τελευταίων Κανών.
Τηλεοπτικός και κινηματογραφικός («Η Πριγκίπισσα του Μονπενσιέ») ηθοποιός, ο 36χρονος Σαμουέλ Τεΐς είχε κάποια στιγμή την ιδέα να απαθανατίσει τη μυθιστορηματική ζωή της μητέρας του σε βιβλίο. Αφορμή η προ ολίγων ετών ξαφνική απόφαση της 60χρονης καμπαρετζούς να παντρευτεί και να αφήσει πίσω της την ξέφρενη, μποέμικη ζωή. Τελικά, μετά την παρέμβαση των βραβευμένων με Σεζάρ μικρού μήκους δημιουργών Μαρί Αματσουκελί και Κλερ Μπερζέ, το σχέδιο μετατράπηκε σε κινηματογραφική ταινία, με την ίδια την Ανζελίκ Λιτζεμπερζέ να αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, υποστηριζόμενη από μια σειρά κυρίως ερασιτεχνών ηθοποιών, οι οποίοι εμφανίζονταν για πρώτη φορά μπροστά στην κάμερα.
Το party girl του τίτλου δεν είναι, λοιπόν, άλλο από τη γοητευτικά άσχημη Ανζελίκ, η οποία αν κι έχει πατήσει τα εξήντα συνεχίζει να ξενυχτά, να πίνει και να δουλεύει σε στριπτιζάδικο μιας κωμόπολης της Λορένης, στα γαλλογερμανικά σύνορα. Μητέρα τεσσάρων παιδιών, εκ των οποίων ο ένας ζει στο Παρίσι και η μικρότερη έχει υιοθετηθεί από άλλη οικογένεια, περνά τις περισσότερες ώρες της στο μαγαζί παρέα με τις εξίσου χαρούμενες και γλεντζέδες συναδέλφους της. Όταν όμως γνωρίζει και κάνει σχέση με τον Μισέλ, έναν νεότερό της πελάτη, δελεάζεται από τη στοργή που της δείχνει και αποφασίζει να πει το «ναι» στην πρόταση γάμου που της κάνει. Ήρεμος και τρυφερός, ο πρώην εργάτης ορυχείου μοιάζει ο ιδανικός σύντροφος για να τη βοηθήσει σε ένα νέο, τακτοποιημένο πλέον ξεκίνημα.
Βοηθούμενη από την απαραίτητη δόση μυθοπλασίας που κάνει αφηγηματικά πιο προσιτή την αληθινή ιστορία της, η Ανζελίκ Λιτζεμπερζέ είναι μια αξέχαστη κινηματογραφική φιγούρα που δεν φοβάται να κοιτάξει τη ζωή στα μάτια. Η μαγκιά είναι πως το τίμημα για αυτήν την απόφασή της δεν το κουβαλά ως βάρος – μία από τις πολλές ντρίμπλες που κάνει το «Party Girl» τόσο στους μελοδραματικούς πειρασμούς όσο και στις απλοποιητικές κοινωνιολογικές διαπιστώσεις.
Πρόκειται δηλαδή για έναν τρισδιάστατο χαρακτήρα γεμάτο αντιφάσεις τις οποίες δεν πρόκειται να λύσει ούτε και μετά το τέλος της ταινίας. Η οικειότητα την οποία γεννά η ντοκιμαντερίστικη σκηνοθετική ματιά των τριών φίλων και συν-δημιουργών (Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ Κανών) μας κάνει να τον αισθανθούμε σαν τον πλέον δικό μας, κάποιον που το βλέμμα και οι σιωπές του μας είναι εξίσου εκφραστικές με τα εξομολογητικά ξεσπάσματά του. Τόσο τρυφερά όσο και αδικαιολόγητα, αυτοκαταστροφικά μα πέρα για πέρα ειλικρινή, αυτά τα ξεσπάσματα κουβαλούν μέσα τους όλη την απόγνωση που μπορεί να κρατά ζωντανό τον τελευταίο ελεύθερο άνθρωπο, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να διασχίσει τα σύνορα του κοινωνικού καθωσπρεπισμού και της μικροαστικής αντίληψης περί οικογενειακής ευτυχίας.
Γαλλία. 2014. Διάρκεια: 96΄. Διανομή: ROSEBUD.21, FEELGOOD ENT.
Περισσότερες πληροφορίες
Party Girl
Έχοντας πατήσει τα εξήντα, η Ανζελίκ συνεχίζει να ξενυχτά, να πίνει και να δουλεύει σε στριπτιζάδικο. Όταν όμως ο Μισέλ της κάνει πρόταση γάμου, εκείνη αποφασίζει να πει το «ναι» και να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή της.
