Ένα μοντέρνας κοπής slasher που εμβαθύνει στη συμβιωτική σχέση θύτη και θύματος υπό ένα πρωτότυπο πρίσμα.
Τέσσερα βραβεία Όσκαρ για ένα ανεπανάληπτο ρέκβιεμ, ένα υπαρξιακό μιούζικαλ δίχως ταίρι που αποθεώνει το δώρο της ύπαρξης, τη μαγεία του θεάματος και τις αντιφάσεις που ορίζουν τους ανθρώπους.
Λιτός ρεαλισμός και μια κινηματογραφική αλήθεια που, φέρνοντας δάκρυα στα μάτια, σου αποκαλύπτει μια αόρατη ως τότε στη μεγάλη οθόνη πραγματικότητα.
Διασκεδαστικό, άμεσο και ανεπιτήδευτο σινεμά μαζικής ψυχαγωγίας το οποίο, παρά τα επιμέρους φάλτσα του, συνολικά λειτουργεί χάρη στον αβίαστο τρόπο που ελίσσεται μεταξύ σασπένς θρίλερ, ρομαντικής κωμωδίας και υπαρξιακού δράματος.
Διασκεδαστικότατο νεονουάρ, το οποίο, μέσα από μια αστεία πλοκή, η οποία εξελίσσεται σταδιακά σε αγωνιώδη, σατιρίζει με πικρό χαμόγελο το αμερικανικό όνειρο και την έννοια της ταυτότητας στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.
Γραφικοί φόνοι, κινηματογραφόφιλο χιούμορ και meta σχολιασμός που δεν υποστηρίζονται από κάποια ευρηματική πλοκή, ούτε διαθέτουν τη φρεσκάδα του "Χ".
Το οικείο γίνεται ανοίκειο σε μια πρωτότυπη ταινία κοινωνικού τρόμου, η οποία αξιοποιεί την έξυπνη έμπνευσή της, πλουτίζοντάς τη με μαύρο χιούμορ, εκπλήξεις και διαρκείς αλλαγές κατεύθυνσης.
Οι δημιουργοί των "Αθίκτων" σατιρίζουν τη σύγχρονη γαλλική κοινωνική πραγματικότητα με μια προβλέψιμα διασκεδαστική, αλλά ανώδυνη και συναισθηματικά συγκαταβατική κομεντί.
Θρίλερ υποδειγματικού σασπένς και σαρδόνιου χιούμορ, αποτελεί μια περίτεχνη ψυχαναλυτική μελέτη και την πλέον ολοκληρωμένη προβληματική του χιτσκοκικού έργου πάνω στη σχέση θεατή - θεάματος.
Η αλήθεια, το ψέμα και το αιώνιο απατηλό παιχνίδι τους στην κομψότερη, αξεπέραστη έως τώρα κινηματογραφική εκδοχή τους. Χρυσό Λιοντάρι και ξενόγλωσσο Όσκαρ για την εμβληματικότερη στιγμή του ιαπωνικού σινεμά.
Με επιθετικό οπτικό μοντερνισμό και ατελείωτη ειρωνεία, ο Κιούμπρικ φωτογραφίζει ένα δυσοίωνο μέλλον, αμφισβητεί τις βασικές κοινωνιολογικές αρχές περί βίαιης συμπεριφοράς και σκηνοθετεί την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της γενιάς της.
Παλιομοδίτικο, στιβαρά σκηνοθετημένο γουέστερν, το οποίο προσπαθεί να συνθέσει την τοιχογραφία της γέννησης ενός έθνους μέσα από ημιτελείς, ασύντακτες υποπλοκές, βγαλμένες θαρρείς από μίνι τηλεοπτική σειρά.
Εύρυθμο θρίλερ φαντασίας που, ως πρίκουελ, εκμεταλλεύεται τη σιωπηλή συνταγή των δυο πρώτων ταινιών, κορυφώνοντάς την όμως με αφέλεια και υπερβολικό συναισθηματισμό.
Η ερωτική εμμονή καθοδηγεί ένα βραβευμένο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ψυχολογικό θρίλερ με αφηγηματικές αρετές, το οποίο αναμειγνύει με υπερβολική αυτοπεποίθηση τα μισά κινηματογραφικά είδη.
Κωμωδία στα χνάρια της σατιρικής βρετανικής παράδοσης. Με πικάντικη ιδέα, εξαιρετικές πρωταγωνίστριες, χωρίς όμως διάθεση να διαφοροποιηθεί από τα κλισέ και τις εύκολες λύσεις.
Συγκινητικότατο road movie που αναδεικνύει την ομορφιά του αχανούς αμερικανικού τοπίου και των ανθρώπων του. Η πιο ανθρώπινη και… straight ταινία της φιλμογραφίας του Ντέιβιντ Λιντς.
Ο "Βασιλιάς των Λιονταριών", το "Kung Fu Panda" και η "Μαδαγασκάρη" δίνουν ιδέες σε ένα "συναρμολογημένο" by the book κινούμενο σχέδιο για το προεφηβικό κοινό.
Νοσταλγική και γλυκόπικρη ματιά στα φιλελεύθερα, ριγκανικά αδιέξοδα της επαναστατημένης γενιάς των 60s. Συνταγογραφημένο, αλλά εκτελεσμένο με ευρηματικότητα και ευαισθησία.
Αργυρό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας για ένα πανέμορφο λυρικό αριστούργημα, το οποίο περιγράφει με ρεαλιστική σκληρότητα και εικαστική μεγαλοπρέπεια τη μεγάλη ανθρώπινη περιπέτεια.