
Dear Fellow Humans” (”Αγαπητοί Φίλοι Άνθρωποι”): Κάπως έτσι ξεκίνησε τον λόγο της η Τίλντα Σουίντον στο άνοιγμα της φετινής 75ης Μπερλινάλε, λίγο αφότου παρέλαβε τη Χρυσή της Άρκτο. Η ηθοποιός βραβεύτηκε για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο και βρήκε, έτσι, την ευκαιρία να μιλήσει για σημαντικά επίκαιρα ζητήματα.
Στην αρχή, η Σουίντον αναφέρθηκε στο δικό της παρελθόν, και συγκεκριμένα όταν στα 25 της ήρθε για πρώτη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Νέα καθώς ήταν αναζητούσε την αλληλεγγύη, τη σύνδεση, κάτι που θα την συνεπάρει -και τα βρήκε όλα εκεί. Η οσκαρική ηθοποιός εκθείασε με θερμότατα λόγια τον θαυμαστό κόσμο της σκοτεινής αίθουσας αλλά και του ίδιου του φεστιβάλ, ενώ μίλησε και για το "ελεύθερο κράτος του κινηματογράφου”.
Στο σημείο αυτό ήταν που εισέπραξε τα χειροκροτήματα του κοινού, κάνοντας σαφείς πολιτικές αναφορές για τις τραγωδίες που μαίνονται στον πλανήτη: "Το κράτος αυτό είναι εκ φύσεως συμπεριληπτικό, απρόσβλητο από προσπάθειες κατάληψης, αποικιοποίησης, εξαγοράς ή οικοδομικής αξιοποίησης της "ριβιέρας” του”. Φυσικά, η τελευταία φράση αποτέλεσε ένα σαφές "καρφί” στις εξαγγελίες του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τη Γάζα και την ανακατασκευή της περιοχής με σκοπό να γίνει μια εμπορικά εκμεταλλεύσιμη αραβική ριβιέρα. Και συνέχισε μιλώντας τόσο για "μαζική δολοφονία” όσο και για κυβερνήσεις καθοδηγούμενες από την απληστεία που κάνουν πλάτες σε "εγκληματίες πολέμου”.
Παράλληλα, η Σουίντον δήλωσε την πίστη της στην αντίσταση που μπορεί να προκύψει μέσα από την τέχνη, ενώ κάλεσε τους μεγάλους παίκτες του streaming να υποστηρίξουν οικονομικά τις κινηματογραφικές αίθουσες.
"Warum denn nicht?” είπε λίγο πριν το κλείσιμο της η Τίλντα Σουίντον και θα μοιραστούμε κι εμείς το ρητορικό ερώτημά της σχετικά με την πραγματοποίηση του οράματός της: "γιατί όχι λοιπόν;”.