The End

2

Μαύρη σάτιρα, επιστημονική φαντασία, οικολογική παραβολή, οικογενειακό δράμα. Όλα τα κινηματογραφικά είδη στριμώχνονται σε ένα ανοικονόμητο σινε-πάτσγουορκ, το οποίο θέλει να πει και ένα τραγούδι.

The End

Από το "Wicked" και το "Joker: Τρέλα για Δύο" ως την "Emilia Perez" και τον… "Νόμο του Μέρφυ", το σύγχρονο σινεμά το ‘χει ρίξει στο μιούζικαλ. Αναζητώντας τολμηρούς και πικάντικους τρόπους διήγησης ιστοριών, από τις πιο κοινότοπες ως τις πλέον εξεζητημένες, το ξεπέρασμα του ρεαλισμού μέσα από το τραγούδι μοιάζει με μόδα που παρασύρει ακόμα και οσκαρικά υποψήφιους ντιοκιμαντερίστες. Όπως τον 50χρονο Τεξανό Τζόσουα Οπενχάιμερ, του οποίου τα σοκαριστικά "Η Πράξη του Φόνου" (2012) και "Η Όψη της Σιωπής" (2014) αποτελούν ευφυέστατες, ευρηματικές καταγραφές μιας σκοτεινής ιστορικής περιόδου (οι μαζικές σφαγές του ινδονησιακού δικτατορικού καθεστώτος του 1965), αλλά και της ανθρώπινης ανάγκης για εξωραϊσμό των αποτρόπαιων ενστίκτων και πράξεων.


Διευρύνοντας την τελευταία θεματική, ο Οπενχάιμερ προχωράει στην πρώτη του ταινία μυθοπλασίας, στήνοντας μια αλληγορία πολλαπλών διαστάσεων, η οποία ξεκινά από μια περιβαλλοντική καταστροφή που έχει καταστήσει τον πλανήτη μη κατοικήσιμο. Έχουν περάσει 25 χρόνια και μια πλούσια τριμελής οικογένεια, μαζί με μια φίλη τους, το γιατρό τους και έναν υπηρέτη, έχει επιβιώσει σε ένα πολυτελές καταφύγιο κάτω από την επιφάνεια της γης. Δεν έχει καμία επαφή με τον έξω κόσμο, ως τη στιγμή που η άφιξη μιας άγνωστης επιζήσασας θα ανατρέψει την ανέμελη ρουτίνα της.


Η Μητέρα, ο Πατέρας, ο Γιος και το Κορίτσι, μαύρη σάτιρα, επιστημονική φαντασία, οικολογική παραβολή και οικογενειακό δράμα. Όλα τα κινηματογραφικά είδη στριμώχνονται σε ένα ανοικονόμητο σινε-πάτσγουορκ, το οποίο θέλει να πει και ένα τραγούδι, αλλά και να κάνει πολιτικά σχόλια, διατηρώντας την ατμόσφαιρα ψυχολογικού θρίλερ! Το στοιχείο του μιούζικαλ (σε μουσική Τζόσουα Σμιντ και στίχους του σκηνοθέτη) αποδεικνύεται, παραδόξως, το πλέον ενδιαφέρον απ’ όλη αυτή την άτακτη συγκέντρωση στιλ και ιδεών, που σχολιάζουν την καπιταλιστική ηθική, τη συλλογική κοινωνική ευθύνη, τη σχέση ζωής και τέχνης, όπως και την αφήγηση ιστοριών ως τρόπο μυθοποίησης (κατά το συμφέρον μας) ενός απωθημένου παρελθόντος. Χωρίς συνεκτικό κινηματογραφικό ειρμό, όμως, και με διάρκεια δυόμισι ατέλειωτες ώρες.

Δανία, Ιρλανδία, Γερμανία. 2024. Διάρκεια: 148΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

The End

2
  • Σινεφίλ
  • 2024
  • Διάρκεια: 148 '
  • Τζόσουα Οπενχάιμερ

Χρόνια μετά από μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, μια πλούσια οικογένεια έχει επιβιώσει σε ένα πολυτελές καταφύγιο βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης. Δεν έχει καμία επαφή με τον κατεστραμμένο έξω κόσμο, ως τη στιγμή που η άφιξη μιας άγνωστης επιζήσασας θα ανατρέψει την ανέμελη ρουτίνα της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Kraven: Ο Κυνηγός

Κόμικς περιπέτεια με αμήχανες δραματικές ανησυχίες που δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά, καθώς ό,τι κερδίζει η ταινία σε στιβαρότητα το χάνει σε επίπεδο θεαματικής δράσης.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
12/12/2024

Η Σοφία της Ευτυχίας

Αρχειακό και "συνοδευτικό" πρωτότυπο υλικό ντύνουν μια καλόκαρδη, γενναιόδωρη και φιλοσοφικά πρωτόλεια εξομολόγηση, η οποία μένει μακριά από κάθε θρησκευτικό δογματισμό.

Επιχείρηση: Dirty Angels

Δυτικοί σωτήρες τα βάζουν με σαδιστές μουσουλμάνους σε μια ετοιματζίδικη περιπέτεια, που χωρίς τη σκηνοθετική υπογραφή του Μάρτιν Κάμπελ ("Casino Royale") θα ήταν για straight to… βιντεοκασέτα.

SuperSanta

Τα Χριστούγεννα κινδυνεύουν για ακόμα μία φορά, όχι όμως και ο χρυσός, απαράβατος κανόνας των feelgood animations με αποδεκτά απ’ όλους μηνύματα.

Andriesh

Η πρώτη ταινία του Σεργκέι Παρατζάνοφ είναι ένα απλοϊκότατο παραμύθι. Γυρισμένο με ανεπαρκή μέσα, διαθέτει ποιητική φαντασία και μια γοητευτική αφέλεια.

Γιατί φρίκαρε το ίντερνετ με το τρέιλερ του "28 Χρόνια Μετά";

Το δημοφιλές και γεμάτο ζόμπι franchise αποκτά σίκουελ δια χειρός Ντάνι Μπόιλ ο οποίος ήδη έχει κάνει τον κόσμο να ανυπομονεί.

Ο σκηνοθέτης των "Dune" και "Blade Runner 2049" διαλέγει τις ταινίες της χρονιάς

Δείτε ποια φιλμ κέρδισαν τον Ντενί Βιλνέβ, έναν από τους καλύτερους δημιουργούς του μοντέρνου σινεμά.