Σύμφωνα με το Condé Nast Traveler, η ταινία "Κονκλάβιο" του Έντουαρντ Μπέργκερ προσφέρει στους θεατές μια μυστηριώδη ματιά στον κόσμο του Βατικανού και της εκλογής του Πάπα. Για τη δημιουργία αυτού του κόσμου, η σκηνογράφος Σούζι Ντέιβις και η ομάδα της έπρεπε να εμβαθύνουν σε έναν χώρο γεμάτο μυστήριο και περιορισμούς, καθώς το Βατικανό δεν επιτρέπει το γύρισμα ταινιών στους χώρους του. Παρόλα αυτά, η Σούζι Ντέιβις κατάφερε να συνδυάσει την πραγματική ομορφιά της Ρώμης με την εσωτερική της δημιουργικότητα για να φέρει στην οθόνη έναν κόσμο που μοιάζει αυθεντικός, αλλά γεμάτος φαντασία και ίντριγκα.
Έρευνα και έμπνευση στη Ρώμη
Η πρώτη φάση της παραγωγής ξεκίνησε με μια εντατική έρευνα για την κατανόηση του χώρου και του τρόπου ζωής γύρω από το Βατικανό. Όπως λέει η Ντέιβις, η ταινία χωρίστηκε σε δύο οπτικά στυλ: το εξωτερικό, το οποίο απεικονίζει τις πιο γνωστές πτυχές του Βατικανού, και το κρυφό, που αφορά τις διαδικασίες και τους χώρους της εκλογής του Πάπα.
"Κάναμε μια περιοδεία στις 7 το πρωί με τον σκηνοθέτη Έντουαρντ Μπέργκερ, πριν γεμίσουν οι χώροι από τουρίστες, και έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε την Καπέλα Σιστίνα και τους κήπους του Βατικανού χωρίς πλήθη," λέει η Ντέιβις. Όμως, αυτό που την εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η ισχυρή αντίθεση ανάμεσα στα εξωτερικά, όμορφα μέρη του Βατικανού και τα πιο απλά, καθημερινά, λιτά μέρη, όπως το Casa Santa Marta, όπου συγκεντρώνονται οι καρδινάλιοι κατά τη διάρκεια της σύγκλησης του Κονκλάβιου.
Δημιουργία του μυστηριώδους κόσμου του "Κονκλάβιου"
Ενώ οι κάμερες δεν είχαν πρόσβαση στο Βατικανό, το συνεργείο χρησιμοποίησε διάφορες τοποθεσίες της Ρώμης και ειδικές κατασκευές για να δημιουργήσει την αίσθηση του μυστηρίου. "Πολλά από τα σκηνικά ήταν καινούργιες κατασκευές, και συνεργαστήκαμε στενά με Ρωμαίους τεχνίτες που αποδείχτηκαν εξαιρετικοί," λέει η σκηνογράφος.
Ο ρόλος της Ρώμης και της αρχιτεκτονικής στην παραγωγή
Το σκηνικό της Ρώμης αποτέλεσε έναν από τους πιο σημαντικούς χαρακτήρες της ταινίας. "Κάθε γωνιά της πόλης είχε κάτι εκπληκτικό: ένα έργο του Καραβάτζιο, ένα άγαλμα, μια εκκλησία με μοναδική αρχιτεκτονική," λέει η Ντέιβις. Αυτή η ομορφιά συνέβαλε στη διαμόρφωση του ατμοσφαιρικού σκηνικού και στη δημιουργία του μοναδικού αισθήματος της πόλης.
Η παραγωγή δεν δίστασε να ανατρέψει τις παραδοσιακές εικόνες του Βατικανού, ανακατεύοντας την ιστορία με φανταστικά στοιχεία. Το ρίσκο αυτό αποτυπώνεται, για παράδειγμα, στη χρήση του κόκκινου χαλιού για το Κονκλάβιο, αντί για το παραδοσιακό μπεζ.
Καθημερινή ζωή στη Ρώμη κατά την παραγωγή
Το γύρισμα της ταινίας στη Ρώμη, πέρα από την επαγγελματική πρόκληση, είχε και την προσωπική της απόλαυση. "Η ζωή στη Ρώμη ήταν εκπληκτική," λέει η Ντέιβις, περιγράφοντας την εμπειρία της να ζει εκεί για έξι μήνες. Η καθημερινότητα περιλάμβανε γευστικά γεύματα, υπέροχη πίτσα, ζυμαρικά, και το πιο εθιστικό: το παγωτό. "Είχα περιορίσει τον εαυτό μου σε ένα παγωτό την εβδομάδα, αλλά δεν νομίζω πως έχω φάει ποτέ το ίδιο γεύμα δύο φορές!"