Ο κόσμος των τεχνών μένει από σήμερα με ένα μεγάλο κενό, αποχαιρετώντας ένα από τα πιο πολύπειρα ταλέντα του, την Βρετανίδα Μάγκι Σμιθ, "ντάμα" της Μεγάλης Βρετανίας από το 1989, η οποία πέθανε σε ηλικία 89 ετών. Γνωστή στις νεότερες γενιές ως η αγαπημένη Κυρία ΜακΓκόναγκαλ του "Χάρι Πότερ", η πολυβραβευμένη ηθοποιός άφησε το στίγμα της στο σινεμά, το θέατρο και την τηλεόραση, έχοντας διακριθεί με το "Τριπλό Στέμμα" (τα μεγάλα βραβεία: Oscar, Tony και Emmy) - μια από τις 15 γυναίκες εκ των συνολικά 24 καλλιτεχνών που το έχουν κατακτήσει. Ας θυμηθούμε μερικά από τα κομβικά σημεία της καριέρας της.
Γεννημένη στο Έσεξ το 1934, η Σμιθ γίνεται ένα με τη βρετανική θεατρική σκηνή από την ηλικία των μόλις 17 ετών, όταν αρχίζει να συμμετέχει σε παραστάσεις του The Oxford Playground. Πολύ σύντομα, το 1956, κάνει τα πρώτα της βήματα στο Broadway, όπου συνεργάζεται με τον για πρώτη φορά με τον ηθοποιό Κένεθ Γουίλιαμς και τον θεατρικό συγγραφέα Πίτερ Σέιφερ, και έπειτα στο Royal National Theatre. Εκεί λάμπει καθ' όλη τη δεκαετία του '60 ενώ συνεργάζεται απανωτά με τον αμφιλεγόμενο Λόρενς Ολιβιέ. Αργότερα θα συνεργαστεί επίσης με τον Ίγκμαρ Μπέργκμαν για την "Έντα Γκάμπλερ" του Ίψεν (το 1970) και με τον Σερ Τζον Γκίλγκουντ για το "Private Lives" του Σερ Νόελ Κάουαρντ (το 1975), και θα παίξει από Κλεοπάτρα μέχρι Λαίδη Μάκβεθ στο πλάισιο του Stratford Shakespeare Festival.
Στο σινεμά, η παρουσία της γίνεται αισθητή από την πρώτη της μόλις εμφάνιση, κερδίζοντας την πρώτη από τις 18 συνολικά υποψηφιότητες για τα Βρετανικά Βραβεία Ακαδημίας για τον ρόλο της στο "Nowhere to Go" (1956), το ντεμπούτο του Σεθ Κολ. Ακολουθεί η κινηματογραφική μεταφορά του "Οθέλλου" (1965) και η Δυσδαιμόνα της Σμιθ, για την οποία κερδίζει την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ (β' γυναικείου). Τελικά θα πάει κατευθείαν για το Όσκαρ α' γυναικείου το 1969 έχοντας "κουβαλήσει" το "The Prime of Miss Jean Brodie" του Ρονάλντ Νιμ. Το δεύτερο Όσκαρ θα έρθει το 1978 με το "California Suite", και θα περάσει τις επόμενες δυο δεκαετίες παίζοντας σε μια σειρά από πετυχημένα φιλμ, τόσο κωμωδίες όσο και δράματα, και συνεχίζοντας φυσικά το θέατρο.
Η νέα χιλιετία θα την κάνει ακόμα πιο αγαπητή ως Κυρία ΜακΓκόναγκαλ στη σειρά ταινιών "Χάρι Πότερ", ενώ περνά παράλληλα στην τηλεόραση με την τηλεταινία "My House in Umbria" του ΗΒΟ, η οποία θα της χαρίσει το πρώτο της Emmy. Τα επόμενα τρία θα έρθουν με το "Downton Abbey" (2010-2015) και τον ρόλο της ως Βάιολετ Κρόουλι. Μέχρι το τέλος της καριέρας της, σημειώνει μια αμίμιτη σειρά διακρίσεων: ένα βραβείο Tony, δύο Όσκαρ, τέσσερα Emmy, πέντε BAFTA και τρεις Χρυσές Σφαίρες.
Ειδική μνεία για την αξέχαστα συγκινητική ερμηνεία της στο "Η Κυρία και το Φορτηγάκι" του 2015 και ένα από καρδιάς "καλό ταξίδι" στην μεγάλη κυρία των τεχνών - και την καλύτερη "δασκάλα" που είχαμε μεγαλώνοντας.