Παγίδα

1,5

Άλλη μια πρωτότυπη ιδέα του σκηνοθέτη της «Έκτης Αίσθησης» για ένα αγωνιώδες θρίλερ χαραμίζεται, καθώς εξαντλείται γρήγορα, δίνοντας τη θέση της σε μια εξωφρενικά ασυνάρτητη κορύφωση.

Παγίδα

Από πρωτότυπες ιδέες, άλλο τίποτα. Από δυνατότητες αξιοποίησής τους, όμως, Μ. Νάιτ Σιάμαλαν δεν μπορεί να καυχηθεί ιδιαίτερα. Πέραν της "Έκτης Αίσθησης", του "Άφθαρτου" και του "Σκοτεινού Χωριού", όλα στην αρχή της χολιγουντιανής καριέρας του, έχει χαραμίσει τη δυναμική όλων των υπόλοιπων θρίλερ που ακολούθησαν, άλλοτε αφήνοντας το αρχικό εύρημα ξεκρέμαστο κι άλλοτε εκβιάζοντας μια ανατροπή που θα άφηνε το θεατή εμβρόντητο. Ό,τι συμβαίνει και στην "Παγίδα" δηλαδή, η οποία πολύ γρήγορα – ήδη από το τολμηρό τρέιλέρ της - μας αποκαλύπτει το αγωνιώδες διακύβευμά της: ένας πατέρας συνοδεύει την έφηβη κόρη του στη sold out συναυλία της αγαπημένης της τραγουδίστριας. Κατά τη διάρκεια του σόου, όμως, εκείνος διαπιστώνει πως κάτι παράξενο συμβαίνει σε σχέση με την παρουσία των αστυνομικών στο γήπεδο, για να συνειδητοποιήσει έκπληκτος ότι το όλο event είναι μια καλά στημένη παγίδα για... τον ίδιο.

Γνωρίζοντας ποιος είναι ο κακός της υπόθεσης, η ταινία κρατάει "σπαρταριστή" στα χέρια της μια ενδιαφέρουσα συναισθηματική αντίφαση η οποία χαρακτηρίζει την κινηματογραφική (και όχι μόνον) αφήγηση. Από τη μια ο θεατής απαιτεί δικαιοσύνη και τιμωρία τού κάθε ενόχου, από την άλλη ταυτίζεται πάντα με το βασικό πρωταγωνιστή της ιστορίας, ευχόμενος – ενδόμυχα αν είναι ο κακός - να ξεφύγει από τους διώκτες του. Ένα στοιχείο το οποίο ο Χίτσκοκ είχε κατανοήσει και αξιοποιήσει πλήρως, με τον Σιάμαλαν να ακολουθεί για κάποια ώρα πιστά τα χνάρια του μετρ. Όχι για πολύ όμως. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα δεν αξιοποιείται πλήρως, οι συμπτώσεις αρχίζουν και γίνονται ολοένα και πιο εκκωφαντικές και αναπόφευκτα δεν αργεί το σασπένς να ξεθυμάνει και η υπομονή να εξαντληθεί.

Οπότε η "Παγίδα" περνάει στην επόμενη "πίστα" και εκεί είναι που τα κάνει εντελώς μαντάρα. Η πλοκή έχει ξεμείνει πλέον από ιδέες, ο χάρτινος χαρακτήρας της τραγουδίστριας αναλαμβάνει ρόλο δυναμικού πρωταγωνιστή (ολέθρια η επιλογή της Σαλέκα Σιάμαλαν, κόρης του σκηνοθέτη) και οι απιθανότητες διαδέχονται τις κοινοτοπίες, μέχρι την εξωφρενικά ασυνάρτητη κορύφωση. To plot twist της οποίας είναι πως δεν υπάρχει plot twist.

ΗΠΑ. 2024. Διάρκεια: 90΄. Διανομή: TANWEER

Περισσότερες πληροφορίες

Παγίδα

Trap
1,5
  • Θρίλερ
  • 2024
  • Διάρκεια: 105 '
  • Μ. Νάιτ Σιάμαλαν

Ένας πατέρας συνοδεύει την έφηβη κόρη του στη συναυλία της αγαπημένης της τραγουδίστριας, για να διαπιστώσει έντρομος πως το όλο event είναι μια καλοστημένη παγίδα για... τον ίδιο.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.