Borderlands

1

Περιπέτεια και χαβαλές αλληλοεξοντώνονται σε ένα φουτουριστικό νεογουέστερν, το οποίο, παρά τις προσπάθειες της Lady Kate, τα κάνει όλα λάθος.

Borderlands

Ηθοποιός η οποία θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί η Μέριλ Στριπ της επόμενης γενιάς, η 55χρονη Κέιτ Μπλάνσετ έχει πίσω της μια ζηλευτή, πολυβραβευμένη  δραματική καριέρα με λιγοστές άστοχες επιλογές. Αναμφίβολα, μια απ’ αυτές είναι και το ρίσκο της να μεταμορφωθεί σε ηρωίδα δράσης, αναλαμβάνοντας το ρόλο της Λίλιθ στην κινηματογραφική μεταφορά του ευπώλητου βιντεοπαιχνιδιού "Borderlands". Αυτή τη θέλει διαστημική κυνηγό επικηρυγμένων που "τα έχει δει όλα", πείθεται όμως από τον πλούσιο και πανίσχυρο Άτλαντα, μεγιστάνα υπόπτων διαθέσεων, να βρει και να του παραδώσει την απαχθείσα κόρη του. Ταξιδεύει λοιπόν ως τον πλανήτη Πανδώρα (απλή συνωνυμία με εκείνον των γαλάζιων ιθαγενών), στον οποίο συρρέουν όλοι οι τυχοδιώκτες του σύμπαντος, αναζητώντας το Μαγικό Θησαυροφυλάκιο, στο οποίο υποτίθεται πως οι Ιρίντιανς, εξωγήινη φυλή με προηγμένη τεχνολογία, έχουν κρύψει πολύτιμα τεχνουργήματα με απίστευτες δυνατότητες. Η Λίλιθ εντοπίζει εύκολα τη μικρή Τίνα, αλλά η αλήθεια για την απαγωγή της είναι περιπλοκότερη των όσων φανταζόταν, κάτι που την αναγκάζει να συμμαχήσει με μια σειρά αταίριαστων διαστημοπερίεργων για να αντιμετωπίσει μια γιγάντια, καλοστημένη συνωμοσία.

Ίσως όχι και τόσο καλοστημένη τελικά, αλλά κάθε σύγκρισή της με την ταινία του Ιλάι Ροθ σίγουρα την αδικεί. Σεναριογράφος και σκηνοθέτης σαδιστικά βίαιων ταινιών τρόμου ("Cabin Fever", "Hostel", "Κανίβαλοι"), ο Ροθ γνωρίζει καλά πως απευθύνεται σε ένα κοινό το οποίο γουστάρει τον απενοχοποιημένο, αιματοβαμμένο χαβαλέ και προσπαθεί να συνδυάσει το λοξό χιούμορ με τη θεαματική περιπέτεια, προσαρμόζοντας τα τικ ενός νεογουέστερν στο ντεκόρ μιας δυστοπικής κωμικής φαντασίας (το "Mad Max" είναι η προφανής, άμεση αναφορά). Ο συνδυασμός "δεν κουμπώνει" όμως, αφενός γιατί το κάτι σαν σενάριο πάσχει από κοινοτοπίες, αυθαιρεσίες και αποτυχημένα αστεία (το φλύαρο ρομποτάκι Κλάπτραπ – με τη φωνή του Τζακ Μπλακ – ως το εκβιαστικό comic relief της υπόθεσης), αφετέρου γιατί το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι ούτε συναρπαστικό οπτικά ούτε προκλητικό χιουμοριστικά ούτε πρωτότυπο σκηνογραφικά. Φταίει: α) η εξ αρχής ασυναρτησία του όλου εγχειρήματος. β) τα εκτεταμένα επαναληπτικά γυρίσματα (από τον Τιμ Μίλερ του "Deadpool") στα οποία προχώρησε η παραγωγή φοβούμενη την αφηγηματική τολμηρότητα του Ροθ. γ) η πλήρης αμηχανία στην επιλογή ενός σταθερού κινηματογραφικού στιλ. δ) όλα τα προηγούμενα.
Ένα όχι και τόσο δύσκολο τελικά multiple choice.  

ΗΠΑ. 2024. Διάρκεια: 101΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM

Περισσότερες πληροφορίες

Borderlands

1
  • Περιπέτεια
  • 2024
  • Διάρκεια: 102 '
  • Ιλάι Ροθ

Η Λίλιθ είναι μια σκληροτράχηλη διαστημική κυνηγός επικηρυγμένων, η οποία αναλαμβάνει να βρει ένα μικρό κορίτσι που έχει απαχθεί. Θα το εντοπίσει γρήγορα στον πλανήτη Πανδώρα, αλλά θα μπλεχτεί σε μια δόλια και ριψοκίνδυνη συνωμοσία που απειλεί το μέλλον ολόκληρου του γαλαξία.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.