Η Λεωφόρος της Δύσης

5

Η πιο ειλικρινής, σκληρή και νοσταλγική ματιά στα παρασκήνια της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Ένα αξεπέραστο, πολυεπίπεδο αριστούργημα κι ένα από τα «πετράδια του στέμματος» του κλασικού αμερικανικού σινεμά.

Η Λεωφόρος της Δύσης

Σκηνή πρώτη: η κάμερα ανεβαίνει από το βάθος προς την επιφάνεια μιας πισίνας του Μπέβερλι Χιλς, όπου πλέει το άψυχο σώμα ενός άντρα. Του σεναριογράφου Τζο Γκίλις, ο οποίος αρχίζει να... αφηγείται πώς έφτασε έως εδώ. Το ταξίδι μας στη Σάνσετ Μπούλεβαρντ έχει λοιπόν για οδηγό έναν νεκρό, ένα πρωτόφαντο για την εποχή εύρημα, όχι όμως και το μοναδικό αυτής της αρυτίδωτης από τον χρόνο ταινίας. Η οποία, παρ’ όλα αυτά, μιλάει για τις ρυτίδες που αφήνει πάνω στο σώμα, την ψυχή και τις ανθρώπινες επιθυμίες το πέρασμα του χρόνου. Και στο Χόλιγουντ, εκεί όπου η ομορφιά διατηρείται για πάντα, αυτό το πέρασμα γίνεται ακόμη πιο οδυνηρό.


Έχοντας περάσει δεξιοτεχνικά από κάθε κινηματογραφικό είδος ("Double Indemnity", "Το Χαμένο Σαββατοκύριακο", "A Foreign Affair"), η σπινθηροβόλα πένα και το κομψό σκηνοθετικό στιλ του Μπίλι Γουάιλντερ αντλούν αυτήν τη φορά έμπνευση από το ίδιο το σινεμά. Στον μαγικό αυτό κόσμο του συλλογικού ονείρου ήταν κάποτε βασίλισσα η Νόρμα Ντέσμοντ, σταρ του βωβού, η οποία ζει τώρα με τον υπηρέτη της, πρώην σκηνοθέτη και σύζυγό της στην έπαυλή της στη Σάνσετ Μπούλεβαρντ, εκεί όπου θα βρει καταφύγιο ο κυνηγημένος από τους πιστωτές του Τζο Γκίλις. Πείθοντάς την ότι μπορεί να τη βοηθήσει να επιστρέψει στον θρόνο της, θα δεθεί μαζί της με μια σχέση ισχυρότερη από το απλό συμφέρον ή τον ζηλόφθονο έρωτα. Και ο Γουάιλντερ θα στήσει πάνω της ένα απεγνωσμένο δράμα περιγράφοντας με σαρκαστική ενάργεια τους ψυχολογικούς μηχανισμούς της ψευδαίσθησης. Μιας ψευδαίσθησης ατομικής αλλά και μαζικής, αποκαλύπτοντας την πίσω όψη του λαμπερού χολιγουντιανού παραμυθιού (και του αμερικανικού ονείρου), την ανθρωποφάγα λογική του και την εφήμερη λάμψη του, το τίμημα της οποίας είναι αναπόδραστο και αβάσταχτα υψηλό.


Κοιτώντας τον εαυτό της στον καθρέφτη, η κινηματογραφική βιομηχανία υποκλίθηκε βαθιά στην τολμηρή και συγκινητική ειλικρίνεια αυτής της αριστουργηματικής "Λεωφόρου…", τιμώντας τη με τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και τρία Όσκαρ.

Α/Μ. ΗΠΑ. 1950. Διάρκεια: 110΄. Διανομή: RIVIERA

Περισσότερες πληροφορίες

Η Λεωφόρος της Δύσης

Sunset Boulevard
5
  • Δραματική
  • 1950
  • Διάρκεια: 110 '
  • Μπίλι Γουάιλντερ

Ένας αριβίστας σεναριογράφος πείθει μια πρώην σταρ του σινεμά να τον συντηρεί, γράφοντάς της ένα σενάριο που θα την ξαναφέρει στη μεγάλη οθόνη. Αλλά όταν αυτός ερωτευτεί μια νεαρή κοπέλα, εκείνη δεν θα τον αφήσει να την εγκαταλείψει έτσι εύκολα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.