Στο 3ο Evia Film Project τσίπουρο, μεζές και σινεμά έγιναν ένα λαχταριστό πιάτο

Για τρίτη χρονιά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ταξίδεψε σε Αιδηψό, Λίμνη και Αγία Άννα για μια ακόμα υβριδική διοργάνωση που συνεχίζει να εξελίσσεται.

Ελήμνιον Evia Film Project

Το 2022, η διοργάνωση του Evia Film Project (EFP) προέκυψε ως ενστικτώδης αντίδραση. Από τη μία, ως κίνηση ανταπόδοσης σε έναν τόπο που πληγώθηκε ανεπανόρθωτα από τις καταστροφικές φωτιές του 2021, από την άλλη ως επιθυμία να στηριχθούν οι τοπικές κοινότητες σε μια κρίσιμη συγκυρία. Με αυτήν τη διάθεση, οι άνθρωποι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποφάσισαν να μετακομίσουν προσωρινά για πρώτη φορά στην 60χρονη (και πλέον) ιστορία του θεσμού, ώστε να στήσουν από το μηδέν ένα κινηματογραφικό event εκτός έδρας. Στην τρίτη χρονιά του (2-6/7), το EFP επέστρεψε στην Αιδηψό, τη Λίμνη και την Αγία Άννα, εμπλουτίζοντας ακόμα περισσότερο τις δράσεις του και εξελίσσοντας περαιτέρω την ταυτότητα της διοργάνωσης. Εξάλλου, δεν ονομάζεται τυχαία "project" αφού βρίσκεται υπό σταθερή επεξεργασία, ούτε συνιστά ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ με τη στενή έννοια του όρου, αλλά κάτι παραπάνω - αν όχι υβριδικό.

Τα Σαγόνια του Καρχαρία Evia Film Project

Έτσι, το πρόγραμμα του EFP ακολουθεί μια πολυπρισματική λογική, η οποία δε δίνει έμφαση αυστηρά στις προβολές, αλλά μοιράζει την προσοχή σε μια ποικιλία δράσεων. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως οι τίτλοι που παρουσιάζονται δωρεάν στο πλήρως αναμορφωμένο θερινό σινεμά Απόλλων δε διαθέτουν αξιοπρόσεκτη ποιότητα. Φέτος, για παράδειγμα, προβλήθηκε το γλυκόπικρο "Winona" του Αλέξανδρου Βούλγαρη, ενώ σε ένα άτυπο πλην άψογο double-bill, οι θεατές παρακολούθησαν το διασκεδαστικό "Ψάχνοντας την Ντόρι" (Άντριου Στάντον & Άνγκους ΜακΛέιν) και αμέσως μετά τα αγωνιώδη "Σαγόνια του Καρχαρία". Το δε θέαμα του Απόλλωνα να γεμίζει με κόσμο αργά το βράδυ για να δει το θρίλερ του Στίβεν Σπίλμπεργκ, την ώρα που απ’ έξω περαστικοί χάζευαν τρώγοντας παγωτό ή άλλοι παίζοντας με τα παιδιά τους στον παραλιακό δρόμο, έδωσε μια τελείως νοσταλγική και ‘70s αύρα στην περίσταση.

Masterclass Εμίν Αλπέρ Evia Film Project
Ο σκηνοθέτης Εμίν Αλπέρ

Παράλληλα, το EFP χρησιμεύει ως μια ακόμα ευκαιρία για δικτύωση μεταξύ των επαγγελματιών του σινεμά, μέσα από τις δράσεις της Αγοράς αλλά και των masterclasses που παραδίδουν οι διακεκριμένοι καλεσμένοι του θεσμού. Ανάμεσά τους ήταν, μεταξύ άλλων, ο σκηνοθέτης Εμίν Αλπέρ και ο παραγωγός Γιώργος Τσούργιαννης, συντελεστές της ταινίας "Μέρες Ξηρασίας", παρουσίες που κινούνται στο πνεύμα της οικολογίας και της ανάπτυξης οικολογικής συνείδησης με τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένο το EFP. Εδώ, να μην παραλείψουμε τη συνδρομή του WWF στο φεστιβάλ, το οποίο κάθε χρόνο φροντίζει με πεζοπορίες και άλλες πρωτοβουλίες να εφιστά την προσοχή τόσο στην πολυτιμότητα της φύσης της Εύβοιας, αλλά και των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει.

Λαγουδέρα 1

Η έννοια της βιωσιμότητας απασχολεί τόσο τους κινηματογραφιστές που βρέθηκαν στην Εύβοια, υπαρξιακά όσο και πρακτικά σε επίπεδο παραγωγών, αλλά και αναπόφευκτα τους κατοίκους της περιοχής. Για το λόγο αυτό, οι διοργανωτές σε συνεργασία με τις δημοσιογράφους γεύσης Ελένη Ψυχούλη και Ιωάννα Σταμούλου, προσκάλεσαν Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους για ένα μεζέ στη Λαγουδέρα που αναδιαμορφώθηκε ειδικά για αυτόν το σκοπό σε τσιπουράδικο. Το σκεπτικό της εκδήλωσης ήταν αφενός οι επισκέπτες από το εξωτερικό να εξοικειωθούν με μια λαϊκή ελληνική πρακτική που μετρά αιώνες παράδοσης, αφετέρου όλοι να εκτιμήσουμε την αξία των αγαθών της φύσης, της λελογισμένης κατανάλωση προϊόντων και κυρίως, το σεβασμό στους ανθρώπους που συλλέγουν τις πρώτες ύλες, μας μαγειρεύουν, μας εξυπηρετούν και εν τέλει κάθονται απέναντί μας.

Λαγουδέρα 2

Έτσι, οι παρόντες επιδοδήκαμε στην τελετουργία του τσίπουρου με περίσσια όρεξη, πρωτίστως χάρη στη σπουδαία δουλειά των μαγείρων, με τα πιάτα τους να παρελαύνουν σε μια καλώς εννοούμενη μαραθώνια συνεστίαση. Γαύρος μαρινάτος, πιπεριές, η ξεχωριστά νόστιμη γλιστρίδα με τις απίθανες ιαματικές ικανότητες, σκουμπρί καπνιστό, μέχρι καραβίδες και γαριδομακαρονάδα, έδωσαν τον τόνο σε μια μεσημεριανή συνάντηση που απουσίαζαν οι επισημότητες και επικράτησε η ευγνωμοσύνη προς τέτοια ανταμώματα.

Λένα Κιτσοπούλου Evia Film Project

Αντίστοιχο κλίμα επικράτησε και στη λήξη του EFP, όπου η Λένα Κιτσοπούλου με τον Δώρο Δημοσθένους έπαιξαν "Τα δικά μας LikeA" παρέα με εκλεκτούς μουσικούς, ενώ όσοι αργότερα πέρασαν εγκαίρως από το Κύμα, το κεντρικό σημείο αναφοράς του φεστιβάλ, έγιναν μάρτυρες ενός διαγωνισμού ποίησης υψηλού ανταγωνισμού και αποθέωσης του ιαμβικού δεκαπεντασύλλαβου…

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.