Ο Τελευταίος Ταξιτζής

2

Η ερωτική εμμονή καθοδηγεί ένα βραβευμένο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ψυχολογικό θρίλερ με αφηγηματικές αρετές, το οποίο αναμειγνύει με υπερβολική αυτοπεποίθηση τα μισά κινηματογραφικά είδη.

Ο Τελευταίος Ταξιτζής

Ο "Ταξιτζής" είναι η πρώτη χολιγουντιανή ταινία που περιέγραψε με ωμή ειλικρίνεια τις ψυχοπαθολογικές επιπτώσεις της αστικής αποξένωσης, αποκαλύπτοντάς τις δεξιοτεχνικά μέσα σε μια θεολογικού τύπου παραβολή του Εξολοθρευτή Αγγέλου. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Στέργιου Πάσχου ("Άφτερλωβ") διατηρεί πολλά σημεία επαφής με το σκορσεζικό αριστούργημα, επιλέγοντας ως ήρωά της ένα συνάδελφο του Τράβις Μπικλ με σπουδές φιλολογίας. Τον Θωμά (βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για τον Κώστα Κορωναίο), έναν παντρεμένο πενηντάρη με παιδί, ο οποίος βγάζει μεροκάματο ως ταξιτζής. Η δική του κάθοδος στην κόλαση θα ξεκινήσει όταν μια νυχτερινή κούρσα του τελειώνει με την αυτοκτονία του πελάτη του, μέσα στην τσάντα του οποίου βρίσκει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό που αποφασίζει να οικειοποιηθεί.

Μετά την πρώτη "αμαρτία", θα ακολουθήσει και δεύτερη. Επισκεπτόμενος το σημείο της αυτοκτονίας, ο Θωμάς θα συναντήσει την Ελένη, τη νεαρή και πανέμορφη κόρη του αυτόχειρα, με την οποία θα περάσουν όλη τη μέρα μαζί, κάνοντας στο τέλος έρωτα. Αυτό θα δημιουργήσει μια εμμονική εξάρτηση στον κουρασμένο από τη ρουτίνα Θωμά, αλλά θα αποσυντονίσει την Ελένη, η οποία διατηρεί μια μόνιμη σχέση.

Όσο κι αν δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει την απελπισμένη επιλογή "εκτόνωσης" της συγκεκριμένης ηρωίδας (επαρκέστατη στο ρόλο η Κλέλια Ανδριολάτου), ο Πάσχος στήνει μεθοδικά ένα ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο κουβαλά στις πλάτες του ένας αποξενωμένος από τον εαυτό του και το περιβάλλον του νευρωτικός ήρωας. Η "ψυχαναλυτική" προσέγγισή του θα ήταν καίρια και ευρηματική αν η αφήγηση είχε υιοθετήσει αποκλειστικά τη δική του οπτική (θα μπορούσαμε να μιλάμε ακόμα και για μια φαντασίωση), εκείνη όμως συχνά λοξοδρομεί και αναμειγνύει με υπερβολική αυτοπεποίθηση τα… μισά κινηματογραφικά είδη. Νουάρ, κωμωδία, τρόμο, αστυνομικό μυστήριο, ακόμα και μαγικό ρεαλισμό. Οι επιτηδευμένοι, εξυπνακίστικοι διάλογοι αποσυντονίζουν ακόμα περισσότερο τον τόνο, ο οποίος θα μπορούσε να κουρδιστεί ολόσωστα πάνω στο τελευταίο, λιτό και εκφραστικότατο πλάνο (αλλά σε λάθος χαρακτήρα).

Ελλάδα. 2023. Διάρκεια: 114΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Τελευταίος Ταξιτζής

2
  • Δραματική
  • 2023
  • Διάρκεια: 114 '
  • Στέργιος Πάσχος

Με σπουδές φιλολογίας, ο Θωμάς είναι ένας παντρεμένος πενηντάρης με παιδί, ο οποίος βγάζει μεροκάματο ως ταξιτζής. Μετά την αυτοκτονία ενός πελάτη του, όμως, και τη γνωριμία του με μια όμορφη, νεαρή κοπέλα, η ζωή του θα πάρει απρόσμενη τροπή.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Η live-action εκδοχή του "Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας" δείχνει εντυπωσιακή

Το αγαπημένο animation αποκτά ριμέικ με ηθοποιούς και το τρέιλερ μας προετοιμάζει για κάτι επικό.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
21/11/2024

Άλλος για τη βάρκα; Και ο Ρόμπερτ Πάτινσον στη νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν

Υπερφορτωμένη από σταρ είναι η επόμενη παραγωγή του οσκαρικού σκηνοθέτη.

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).