'Save the Green Planet'
Το 2003, την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε στις αίθουσες το υπερηχητικά βίαιο "Oldboy" (Παρκ Τσαν-Γουκ), έκανε την εμφάνιση της μια ακόμα νοτιοκορεάτικη ταινία που μοιράστηκε τα ίδια επίπεδα κινηματογραφικής επιθετικότητας και ωμού ρεαλισμού, ψηλαφώντας την έννοια της εκδίκησης. Ήταν το "Save the Green Planet" ("Jigureul Jikyeora!") του Τζανγκ Τζουν-γουάν, το οποίο παρότι, αδίκως, δε γνώρισε την ευρεία απήχηση του "Oldboy", παρέμεινε στη σφαίρα του cult μέχρι σήμερα. Η είδηση πως το "Bugonia", η επόμενη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, αποτελεί ριμέικ αυτού του εξωφρενικού όσο και αταξινόμητου φιλμ, μας "υποχρέωσε" να το θυμηθούμε ώστε να προετοιμαστούμε επαρκώς για το νέο πόνημα του Έλληνα σκηνοθέτη.
Πρώτα από όλα, το "Save the Green Planet" συντονίζεται με την οπτική ακραιότητα, τη σκηνοθετική πληθωρικότητα και την απέχθεια προς τις ηθικές συμβάσεις που χαρακτηρίζουν διαχρονικά το νοτιοκορεατικό σινεμά. Έτσι, η αισθητική του αποτελεί συγκερασμό διαφορετικών ειδών και τάσεων, για αυτό και παραμένει μια ειλικρινά απολαυστική ταινία. Από τη μια σκηνή στην άλλη, η αφήγηση δανείζεται το ύφος του ψυχολογικού θρίλερ, της παροξυσμικής κωμωδίας, του ρομαντικού μελοδράματος, του αποκαλυπτικού sci-fi, ακόμα και του torture porn εν ριπή οφθαλμού. Αν αλληθωρίσατε διαβάζοντας τον τελευταίο χαρακτηρισμό, έχετε υπόψη πως ο Τζουν-γουάν δε λυπάται καθόλου τις σκηνές βασανισμού, οι οποίες αποδεικνύονται ιδιαίτερα ευφάνταστες και αναπόφευκτα αξέχαστες.
Φυσικά, τίποτα δε συμβαίνει αναίτια. Η τελείως φευγάτη πλοκή περιστρέφεται γύρω από ένα νεαρό συνωμοσιολόγο - μελισσοκόμο, ο οποίος είναι πεπεισμένος πως το πρώην αφεντικό του και πρόεδρος πολυεθνικής δεν είναι άνθρωπος, αλλά εξωγήινος πράκτορας σταλμένος από τον πλανήτη Ανδρομέδα με σκοπό να καταστρέψει τη Γη. Καθώς ο ήρωας πιστεύει ακράδαντα πως είναι ο μοναδικός που τον έχει καταλάβει, αποφασίζει να τον απαγάγει για να σώσει τον κόσμο. Τότε στο κόλπο μπαίνουν η ερωτευμένη με εκείνον βοηθός του, όπως επίσης ένας σκληροτράχηλος και αντισυμβατικός ντετέκτιβ, με ιδιαίτερη αδυναμία στις μεθαμφεταμίνες. Εάν διαβάζετε ακόμα, περιμένετε, έχει κι άλλο. Ο φέρελπις σωτήρας μας έχει έναν ακόμη λόγο που κινητοποιεί τις πράξεις του. Θεωρεί πως το αφεντικό - εξωγήινος(;) ευθύνεται για το εργατικό ατύχημα που οδήγησε τη μητέρα του στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται για χρόνια σε κώμα. Βαρύ.
Παρά το γεγονός πως το "Save the Green Planet" δρασκελίζει τόσα στιλ, θεματικές και πλοκές, εκείνο που το σώζει στο να μην είναι τελείως αποτυχημένο είναι η προσέγγιση του Τζουν-γουάν. Αφενός προστατεύοντας υπομονετικά την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει χτίζοντας άψογα το σασπένς, αφετέρου ισορροπώντας μεταξύ ειρωνείας, κωμικού και τραγικού. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας εμφανώς ελαττωματικός άντρας παγιδευμένος στα συμπλέγματά του, τα οποία επικαλείται για να δικαιολογήσει τη βία την οποία ασκεί γενναιόδωρα στο θύμα του. Σε αυτές τις στιγμές η υπερβολή του φιλμ μοιάζει αταίριαστη, χωρίς να αποδυναμώνει, βέβαια, συνολικά το κλίμα - βοηθάει και η αδύνατον να την περιμένεις επεξήγηση του φινάλε.
Τώρα, τι να περιμένουμε από το "Bugonia" του Λάνθιμου; Προφανώς, με την παραγωγή να ξεκινά γυρίσματα το καλοκαίρι, είναι πολύ νωρίς να πούμε. Σίγουρα, ωστόσο, δε θα περάσει απαρατήρητο, ειδικά εάν μείνει πιστό έστω και λίγο στην ένταση της βίας που απεικονίζει. Πρόκειται, εξάλλου, για συστατικό σταθερό στη λανθιμική συνταγή, ανά περιπτώσεις κομβικό στην ανάπτυξη των ηρώων του Έλληνα σκηνοθέτη, έτσι δεν έχουμε αμφιβολία πως θα χρησιμοποιηθεί με την αντίστοιχη ευστοχία. Από εκεί και έπειτα, αποτελεί έναν ακόμη λόγο να ανυπομονούμε ότι τη σεναριακή διασκευή υπογράφει ο Γουίλ Τρέισι. Δημιουργός βραβευμένος με έξι Έμι και ο οποίος έχει σκαρφιστεί τρία επεισόδια του αριστουργηματικού "Succession", έχει συμμετάσχει σε δεκάδες της εξαιρετικής εκπομπής πολιτικής σάτιρας "Last Week Tonight with John Oliver", ενώ πρόσφατα για το σινεμά έγραψε το "Μενού". Κατά τα άλλα, η οσκαρική Έμα Στόουν ("Ευνοούμενη", "Βληχή", "Poor Things", "Ιστορίες Καλοσύνης") συνεργάζεται για πέμπτη φορά με τον Λάνθιμο, ενώ για δεύτερη συνεχόμενη ο Τζέσι Πλέμονς ("Ιστορίες Καλοσύνης").
