Ιστορίες Καλοσύνης

3

Ο Λάνθιμος επιστρέφει στον παλιό, απόλυτα weird εαυτό του. Εσωστρεφής και ψυχρά αποστασιοποιημένος, καταφέρνει να περιγράψει ίσως λίγο φλύαρα, αλλά ευρηματικά κι απολαυστικά μια ανησυχητικά παράλογη πραγματικότητα.

Ιστορίες Καλοσύνης

Πριν από τον Yorgos του "Poor Things" υπήρχε ο Γιώργος του "Κυνόδοντα", ο οποίος μαζί με τη σεναριακή υποστήριξη του Ευθύμη Φιλίππου ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του από το Φεστιβάλ Καννών και το βραβείο καλύτερης ταινίας του τμήματος "Ένα Κάποιο Βλέμμα" (μήνες αργότερα προστέθηκε και η οσκαρική υποψηφιότητα). Επανήλθε, στο διαγωνιστικό πλέον, με τον "Αστακό" και τον "Θάνατο του Ιερού Ελαφιού", αποσπώντας το Βραβείο της Επιτροπής και του σεναρίου, αντίστοιχα, ενώ οι "Ιστορίες Καλοσύνης" του μόλις κέρδισαν αυτό της αντρικής ερμηνείας για τον Τζέσι Πλέμονς. Επτά χρόνια μετά, ο Έλληνας σκηνοθέτης επέστρεψε στην Κρουαζέτ, στον Φιλίππου και στο λανθιμικό σύμπαν των "μικρών", κωμικοτραγικών δραμάτων, πολύ σκοτεινών και σοκαριστικά αμήχανων για τους όψιμους οσκαρικούς θαυμαστές του.

Οι "Ιστορίες Καλοσύνης" ενώνουν τρεις ανεξάρτητες μεταξύ τους ιστορίες των 50 λεπτών περίπου η καθεμία, στις οποίες επτά ηθοποιοί (συν ο ξεκαρδιστικός μπαλαντέρ Γιώργος Στεφανάκος) υποδύονται διαφορετικούς ρόλους κάθε φορά. Στην πρώτη, ένας άντρας (Τζέσι Πλέμονς) καλείται να αποδείξει την πίστη και την αγάπη του στο αφεντικό του (Γουίλεμ Νταφόε). Στη δεύτερη, η σύζυγος (Έμα Στόουν) ενός αστυνομικού (Πλέμονς) αναζητείται έπειτα από ένα ναυάγιο, αλλά όταν επανεμφανίζεται εκείνος αρχίζει να έχει αμφιβολίες για την "αυθεντικότητά" της. Τέλος, ένα ζευγάρι (Στόουν και Πλέμονς) αναζητεί ένα άτομο ικανό να γίνει πνευματικός ηγέτης, δίνοντας αναφορά στους επικεφαλής μιας μυστηριώδους σέχτας (Χονγκ Τσάου και Νταφόε).

Δείχνοντας τρομερή αυτοπεποίθηση στις αδιαμφισβήτητες σκηνοθετικές ικανότητές του, ο Γιώργος Λάνθιμος πετάει από πάνω του όλα τα εντυπωσιακά αφηγηματικά τρικ και επιστρέφει σε έναν γειωμένο, αμήχανο ρεαλισμό, επιδέξια ισορροπημένο ανάμεσα στο κυνικό δράμα και την off beat κωμωδία. Το εσωστρεφές, (υπερβολικά) αφαιρετικό σενάριο και η κλινική ματιά του θα ξενίσουν πολλούς, ενώ η κοενικής επίγευσης ειρωνεία θα ικανοποιήσει μόνο τους φαν του παλιού, "δικού μας" Γιώργου. Ο οποίος, με πικρό χαμόγελο, περιγράφει τις ανθρώπινες σχέσεις σαν μια ατελείωτη μάχη ελέγχου και επιβολής. Εντέχνως, ενισχύει αυτή την αίσθηση "αντιπαραβάλλοντας" τις παραξενιές της πλοκής στις σκηνοθετικές του εκκεντρικότητες, παρατηρώντας μέσα από την κλειδαρότρυπα έναν κόσμο, αυτόν γύρω μας, τον οποίο οι αυτοκαταστροφικές επιθυμίες μας έχουν μετατρέψει σε μια αλλόκοτη δυστοπία. Σε ένα λαβύρινθο, νοηματικό, αλληγορικό και διηγηματικό, όπου ο μίτος της Αριάδνης έχει προ πολλού κοπεί και κάθε Θησέας, ακόμα και αν σκοτώσει τον Μινώταυρο, παραμένει εγκλωβισμένος βαθιά μέσα του. Οι Φιλίππου και Λάνθιμος τον έχουν περιγράψει στο παρελθόν με μεγαλύτερη φρεσκάδα και διαύγεια, αλλά ακόμα και το déjà vu τους δεν παύει να είναι ευρηματικό, μπαμπέσικο και μισάνθρωπα απολαυστικό.

Μ. Βρετανία, Ιρλανδία. 2024. Διάρκεια: 110΄. Διανομή: FEELGOOD

Περισσότερες πληροφορίες

Ιστορίες Καλοσύνης

Kinds of Kindness
3
  • Δραματική
  • 2024
  • Διάρκεια: 144 '
  • Γιώργος Λάνθιμος

Ένας άντρας καλείται να αποδείξει την πίστη του στο αφεντικό του. Η σύζυγος ενός αστυνομικού αναζητείται έπειτα από ένα ναυάγιο, αλλά όταν επανεμφανίζεται εκείνος αμφιβάλλει για την «αυθεντικότητά» της. Ένα ζευγάρι αναζητά ένα άτομο ικανό να γίνει πνευματικός ηγέτης, δίνοντας αναφορά στους επικεφαλής μιας μυστηριώδους σέκτας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.