Εγώ, Καπετάνιος

3

Οσκαρική υποψηφιότητα διεθνούς ταινίας και βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας για μια μεταναστευτική οδύσσεια με τραχύ ρεαλισμό και πινελιές ονειρικής φαντασίας.

io_capitano 5

Από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Ιταλούς σκηνοθέτες, ο Ματέο Γκαρόνε έχει στο ενεργητικό του μια πλούσια φιλμογραφία εμπνευσμένη τόσο από αληθινά γεγονότα ("Γόμορρα", "Dogman") όσο και από ιστορίες καθαρής φαντασίας ("Πινόκιο", "Το Παραμύθι των Παραμυθιών"). Στην πρώτη περίπτωση, ο μαγικός ρεαλισμός της ματιάς του αποδίδει περισσότερο, μιας και γνωρίζει να χειρίζεται σκληρά κοινωνικά δράματα με μια μετωπική, ντοκιμαντερίστικη δύναμη, που κρύβει, ωστόσο, ανθρωπιά και συναίσθημα. Αυτό συμβαίνει και στο "Εγώ, Καπετάνιος", όπου έρχεται αντιμέτωπος με το πιο μελοδραματικά επικίνδυνο κινηματογραφικό θέμα του καιρού μας: την προσφυγική κρίση.


Αντλώντας υλικό από αμέτρητες παρόμοιες περιπτώσεις, η τελευταία ταινία του ακολουθεί τους Σεϊντού και Μούσα, δύο νεαρούς Σενεγαλέζους οι οποίοι φαντασιώνονται μουσική καταξίωση και μια χλιδάτη ζωή στην Ευρώπη. Κάνουν οικονομίες, σχεδιάζουν το ταξίδι τους ως τις μεσογειακές ακτές κι από εκεί στην Ιταλία, αγνοούν τις αυστηρές προειδοποιήσεις των δικών τους και μια μέρα ξεκινούν κρυφά μαζί με τον παράνομο διακινητή και την ομάδα του. Μπορεί να νομίζουν ότι έχουν προβλέψει κάθε απρόοπτο, αλλά η περιπέτειά τους θα εξελιχθεί σε ζωντανό εφιάλτη.

Ο Γκαρόνε δεν ωραιοποιεί τις οδύνες τους, κι ενώ στήνει μερικές εικαστικά συναρπαστικές σκηνές λυρικής ψευδαίσθησης, δεν κρύβεται απέναντι στην επώδυνη αλήθεια. Με ντοκιμαντερίστικο θάρρος αποκαλύπτει, μέσω απανωτών διαψεύσεων, όλη την "τελετουργία" εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Έτσι, η πορεία των ηρώων του αποκτά σχεδόν μυθολογικές διαστάσεις, μια σύγχρονη οδύσσεια, η τραχύτητα της οποίας, όμως, δεν εξαφανίζει κάθε ίχνος ουμανισμού – άλλοτε συγκινητικού και άλλοτε φτηνά συναισθηματικού, αν και ο Γκαρόνε συνολικά ελέγχει την αφηγηματική ισορροπία και μένει προσηλωμένος, με κλόουζ απ και κλειστά κάδρα, στους εκφραστικούς ήρωές του. Φορείς μιας ακατέργαστης ειλικρίνειας, αυτοί γίνονται οι επί της οθόνης πρεσβευτές μιας απωθημένης τριτοκοσμικής πραγματικότητας, γειώνοντας στέρεα αυτό το συναισθηματικό μεταναστευτικό ντοκουμέντο, το οποίο απέσπασε οσκαρική υποψηφιότητα διεθνούς ταινίας και το βραβείο σκηνοθεσίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας.  

Ιταλία, Γαλλία. 2023. Διάρκεια: 121΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Εγώ, Καπετάνιος

Io Capitano
3
  • Δραματική
  • 2024
  • Διάρκεια: 121 '
  • Ματέο Γκαρόνε

Δύο νεαροί από τη Σενεγάλη φεύγουν για την Ευρώπη κρυφά από τους δικούς τους. Νομίζουν πως έχουν προβλέψει κάθε απρόοπτο, αλλά το ταξίδι τους θα εξελιχθεί σε ζωντανό εφιάλτη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Αποχαιρετήστε τον Γιούργκεν Κλοπ με αυτό το must ντοκιμαντέρ

Οι άνθρωποι δούλεψαν στενά με τον σπουδαίο προπονητή της Λίβερπουλ μιλούν στα πέντε επεισόδια του "Jürgen".

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
18/05/2024

77ο Φεστιβάλ Καννών: Ο Λάνθιμος διηγείται κατασκότεινες "Ιστορίες Καλοσύνης"

Επιστροφή στην εποχή του "Κυνόδοντα" και των "Άλπεων" για τον Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος αν και εντυπωσιάζει με τη γεμάτη αυτοπεποίθηση δεξιοτεχνία του, κινδυνεύει να χάσει πολλούς από τους όψιμους θαυμαστές του.

Έρχονται κλασικά ιαπωνικά αριστουργήματα στα θερινά σινεμά

Ακίρα Κουροσάβα, Μίκιο Ναρούσε, Σοσέι Ιμαμούρα, Κένζι Μιζογκούτσι, Γιασουχίρο Όζου, Κον Ιτσικάουα, Κιγιόσι Κουροσάουα, Τακάσι Μίικε, Τεϊνοσουκε Κινουγκάσα, Χιρόσι Τετσιγκαχάρα & Μασάκι Κομπαγιάσι, σε ένα αφιέρωμα στους Ιαπωνικούς κινηματογραφικούς θησαυρούς.

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (15-22/5)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

Στο φεστιβάλ Αγών το σινεμά συναντά την αρχαιολογία

Ανακαλύψτε το πρόγραμμα της διοργάνωσης όπου η ιστορία εμπνέει τον κινηματογράφο.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Το Megalo (χαμένο) στοίχημα του Φράνσις Κόπολα

Διπλά βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, ο σκηνοθέτης του "Νονού" παρουσιάσε στις Κάννες το κινηματογραφικό σχέδιο στο οποίο επένδυσε σαράντα χρόνια από τη ζωή του. Το "Megalopolis", όμως, αποδείχτηκε δυστυχώς μια εκκωφαντική αποτυχία.

Το "Λώξη" δεν είναι μόνο ένα ντοκιμαντέρ για την πρώτη ηθοποιό με σύνδρομο Down

Οι σκηνοθέτες της ταινίας για την Λωξάνδρα Λούκας που έγραψε ιστορία παίζοντας στο Εθνικό Θέατρο, μιλούν στο "α" για το πολύτιμο φιλμ τους.