Fundamentals of Cinema: Το "Ταξίδι στο Τόκιο" του Γιασουχίρο Όζου στον Δαναό

Η ενότητα προβολών του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συνεχίζει τις προβολές της στην Αθήνα με μια ταινία με μόνιμη θέση στις λίστες με τις κορυφαίες δημιουργίες του παγκόσμιου σινεμά.

Ταξίδι στο Τόκιο

Η ενότητα προβολών Fundamentals of Cinema, που έχει ως στόχο να προσφέρει στο κοινό τη δυνατότητα να απολαύσει στη μεγάλη οθόνη αριστουργήματα του παγκόσμιου σινεμά, συνεχίζει τις προβολές της στην Αθήνα σε συνεργασία με τον κινηματογράφο Δαναό, με την ταινία "Ταξίδι στο Τόκιο" (1953) του Γιασουχίρο Όζου τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου, μια ταινία με μόνιμη θέση στις λίστες με τις κορυφαίες δημιουργίες του παγκόσμιου σινεμά.

Καταληκτικό σκέλος της περίφημης Noriko Trilogy, όπου η σπουδαία Σετσούκο Χάρα ενσαρκώνει τρεις διαφορετικές ηρωίδες με όνομα Νορίκο, το "Ταξίδι στο Τόκιο" συνδυάζει υποδειγματικά τα πιο βαθιά νοήματα της ανθρώπινης ύπαρξης με το μεγαλείο της απλότητας. Η διαρραγή των οικογενειακών δεσμών, το αναπόφευκτο χάσμα των γενεών, το ανοιχτό μεταπολεμικό τραύμα της Ιαπωνίας, η βίαιη δυτικοποίηση της ιαπωνικής κοινωνίας, το ξεθώριασμα του παλιού κόσμου της ευγένειας και του σεβασμού, καθώς και η επικράτηση ενός νέου μοντέλου ζωής όπου κυριαρχούν ο ατομικισμός και η βιασύνη, είναι οι είναι οι κομβικές έννοιες που δεσπόζουν στην κορωνίδα της σκηνοθετικής διαδρομής του Γιασουχίρο Όζου.

Η φθορά των συναισθημάτων στο πέρασμα του χρόνου, το εφήμερο των ανθρώπινων πραγμάτων, οι προσδοκίες που διαψεύδονται, το χάσμα των γενεών που υψώνεται αμείλικτο, οι οικογενειακοί δεσμοί που ξεθωριάζουν, η ανέφικτη επικοινωνία, ο παλιός ευγενικός κόσμος που χάνεται μαζί με τους γέρους γονείς, η επιβολή ενός νέου μοντέλου ζωής, στο οποίο κυριαρχεί ο εγωκεντρισμός, η υστερική επιβεβαίωσης της ατομικότητας και όπου ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός. Κι όλα αυτά μέσα από το γαλήνιο και ήρεμο βλέμμα της ακίνητης και χαμηλά τοποθετημένης κάμερας του Γιασουχίρο Όζου.

"Ταξίδι στο Τόκιο" / "Tokyo Story" (Ιαπωνία, 1953)

Σκηνοθεσία: Γιασουχίρο Οζού / Yasujirô Ozu. 
Σενάριο: Kôgo Noda, Yasujirô Ozu. 
Με τους: Setsuko Hara, Chishū Ryū, Chieko Higashiyama, Kyōko Kagawa, Haruko Sugimura. 
Γλώσσα: Ιαπωνικά.
Ασπρόμαυρη, 136΄ 

Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, ο Χιραγιάμα και η Τόμι, έρχονται από την επαρχία στο Τόκιο με σκοπό να επισκεφθούν τα παιδιά τους. Αρχικά, τους φιλοξενεί ο μεγάλος τους γιος με τη γυναίκα του, καθώς όμως γρήγορα ενοχλούνται από την παρουσία τους στο σπίτι, τους στέλνουν να μείνουν στην κόρη τους. Αυτή με τη σειρά της τους "ξεφορτώνεται", και σε συμφωνία με τον αδελφό της, τους "δωρίζει" υποχρεωτικές διακοπές στα λουτρά του Ατάμι. Εκεί, ωστόσο, η πολυκοσμία και ο θόρυβος δεν επιτρέπουν στους δύο ηλικιωμένους να ησυχάσουν και να ξεκουραστούν. Επιστρέφουν λοιπόν στο Τόκιο, αναζητώντας ένα κατάλυμα για να περάσουν το βράδυ. Το μοναδικό πρόσωπο που ενδιαφέρεται για εκείνους, τους συμπεριφέρεται με ευγένεια και καλοσύνη και τελικά τους φιλοξενεί, όχι από υποχρέωση αλλά επειδή το νιώθει πραγματικά, είναι η Νορίκο, η γυναίκα του άλλου γιου τους, ο οποίος χάθηκε στον πόλεμο. Όταν επιστρέφουν σπίτι, η Τόμι αρρωσταίνει και ύστερα από λίγο καιρό πεθαίνει. Μετά την κηδεία, η Νορίκο είναι μόνη που θα κάνει συντροφιά στον Χιραγιάμα.

Γενική είσοδος: 7€

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Δαναός

Λ. Κηφισίας 109 (ΜΕΤΡΟ Πανόρμου)

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.