Στο σινεμά του τρόμου έχουμε δει κυριολεκτικά τα πάντα, τα πιο απίθανα σενάρια γίνονται πραγματικότητα χάρη στη μοναδική ικανότητα του είδους να δίνει πνοή σε ασύλληπτους φόβους και ανατριχιαστικούς εφιάλτες. Εξάλλου, εν μέρει αυτή είναι και η διαχρονική γοητεία του, το πώς δηλαδή ένα horror φιλμ μετατρέπει κάτι οικείο σε ένα ξένο και απειλητικό για τη ζωή φαινόμενο. Επομένως, γιατί να μη δούμε και μια ταινία γύρω από μια στοιχειωμένη πισίνα;
Ιστορικά, το genre έχει προσφέρει αξιομνημόνευτα τρομακτικές σκηνές σε πισίνα, όπως μεταξύ άλλων στα "Πνεύμα του Κακού" (Τόμπι Χούπερ, 1982) και "Άσε το Κακό να Μπει" (Τόμας Άλφρεντσον, 2008), όμως ο σκηνοθέτης Μπράις ΜακΓκουάιρ στην ταινία του την τοποθετεί στο επίκεντρο ως πηγή του κακού. Όλα ξεκινούν όταν ένας οικογενειάρχης και σοβαρά τραυματισμένος παίκτης μπέιζμπολ μετακομίζει σε νέο σπίτι, όπου υπάρχει μια εγκαταλελειμμένη πισίνα. Παρά τις ενστάσεις της συζύγου του, την πείθει να την αποκαταστήσουν έτσι ώστε μέσω υδατοθεραπειών να μπορέσει να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Σύντομα, ωστόσο, αρχίζουν να σημειώνονται διαδοχικά παράξενα περιστατικά και ταυτόχρονα ο πατέρας αποκτά εμμονή με την πισίνα.
Εάν υπάρχει ένα θετικό στοιχείο στο φιλμ του ΜακΓκουάιρ, αυτό είναι πως φορτίζει με παραμυθικά στοιχεία την απεικόνιση της πισίνας και βασικά τα νερά της. Για τον αθλητή κεντρικό ήρωα, δε διαφέρει από μια πηγή που εκπληρώνει ευχές, αγνοώντας βέβαια το βίαιο κόστος που συνοδεύει την ευφορία της αποκατάστασής του. Ο ίδιος στην εξέλιξη της αφήγησης αποκτά τραγικές διαστάσεις, διαπράττοντας ύβρη και γνωρίζοντας μια αναπόφευκτα οδυνηρή τιμωρία. Κατά τα άλλα, δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλά που να μπορούν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον, κυρίως εξαιτίας των αδύναμων ιδεών που διέπουν ένα, έτσι κι αλλιώς, κατακερματισμένο σενάριο δίχως κανένα αφηγηματικό σημείο αναφοράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι… "προθέσεις" της στοιχειωμένης πισίνας, η οποία πότε δηλητηριάζει, πότε δαιμονίζει και πότε προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα(!), επιλέγοντας θύματα χωρίς καμία δραματουργική λογική. Φυσικά, όλα αποδίδονται γενικώς σε ένα "αρχαίο κακό πνεύμα" που έχει καταλάβει τα νερά, έμπνευση που ξεκινά το σερί των horror κλισέ. Η ατμόσφαιρα γίνεται με το ζόρι ανατριχιαστική, ο τρόμος αντί να εκπορεύεται μέσα από τις εμπειρίες των ηρώων έρχεται από έξω, με διεκπεραιωτικά στημένες σκηνές οι οποίες εξαντλούνται σε jump scares με αδιάφορες συνέπειες. Εν τέλει, αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα της ταινίας, πως δεν πείθει ποτέ πως αν βουτήξουμε μπορεί να μη δούμε ποτέ ξανά την επιφάνεια.
ΗΠΑ, Αγγλία,. 2024. Διάρκεια: 98΄. Διανομή: TANWEER.
Περισσότερες πληροφορίες
Στοιχειωμένα Νερά
Ένας οικογενειάρχης και σοβαρά τραυματισμένος παίκτης μπέιζμπολ μετακομίζει σε ένα σπίτι με πισίνα, ώστε μέσω υδατοθεραπειών να μπορέσει να επιστρέψει στη δράση. Εκείνο που αγνοεί, όμως, είναι πως στα νερά της κρύβεται ένα δαιμονικό μυστικό.
