Chinatown

5

Ο μεγαλοφυής Ρομάν Πολάνσκι υπογράφει ένα αριστουργηματικό φιλμ νουάρ και μια πολυεπίπεδη, σοκαριστικά διεισδυτική και απελπιστικά απαισιόδοξη πολιτική αλληγορία.

chinatown01

"Forget it Jake. It’s Cloud Town". Μια από τις πιο έξυπνες ατάκες του κορυφαίου animation τής Pixar "Τα Μυαλά που Κουβαλάς" έρχεται κατευθείαν από "το καλύτερο χολιγουντιανό σενάριο που γράφτηκε ποτέ", συμπυκνώνοντας αφοπλιστικά όλη τη φιλοσοφία του. "Forget it Jake. It’s Chinatown" και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Εδώ τα πάντα υπακούουν στο νόμο του χρήματος, ο οποίος ορίζει τις ζωές των ανθρώπων ολοκληρωτικά. Από την κοινωνική ιεράρχησή τους ως την παραμικρή, την πιο απόκρυφη επιθυμία τους.

Μέσα σ’ ένα κλίμα πολιτικής αστάθειας και κοινωνικής απαισιοδοξίας (δολοφονίες πολιτικών, ήττα στο Βιετνάμ, σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ) το "Chinatown" (1974) επιστρέφει στις αρχετυπικές σταθερές του φιλμ νουάρ για να σχολιάσει όλα όσα εξελίσσονται έξω από την κινηματογραφική αίθουσα. Αναζητώντας τις αιτίες τους θα φτάσει πολύ βαθιά και μέσα από την ιστορία ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ ο οποίος στο Λος Άντζελες του 1937 προσλαμβάνεται για να ξεσκεπάσει μια υπόθεση μοιχείας, θα αναδείξει όλους τους πολύπλοκους μηχανισμούς που κινούν τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα. Η μεγαλοφυΐα του σεναρίου του Ρόμπερτ Τάουνι ("Το Τελευταίο Απόσπασμα", "Μυστική Οργάνωση Γιακούζα", "Shampoo"), το οποίο απέσπασε το μοναδικό Όσκαρ από τις 11 υποψηφιότητες της ταινίας, είναι πως λειτουργεί υποδειγματικά σε κάθε επίπεδο, συνδυάζοντάς μια δεξιοτεχνική ίντριγκα με μια σπαρακτική ανθρώπινη τραγωδία και μια διεισδυτική πολιτικοκοινωνική κριτική – όλα σεταρισμένα σύμφωνα με την κομψότερη χολιγουντιανή συνταγή. Κι ο δαιμόνιος Ρομάν Πολάνσκι, στην απόλυτη ωριμότητά του, θα μας παρασύρει με απαράμιλλη αφηγηματική γοητεία σε ένα λαβύρινθο διαφθοράς, εξαπάτησης και διαπλεκόμενων συμφερόντων, από τον οποίο κανείς δεν μπορεί δραπετεύσει αλώβητος. Ακόμα κι αυτός που τον έχει κατασκευάσει, εγκλωβισμένος σε ένα ματαιόδοξο παιχνίδι εξουσίας, τους νόμους του οποίου ο Πολάνσκι δένει κόμπο με ψυχαναλυτικές αναφορές (ο Κρος με πούρο, ο Γκίτις με κομμένη μύτη), ωμά οικονομικά συμφέροντα και καπιταλιστικές πρακτικές που μετατρέπονται σε υπαρξιακές ανησυχίες ("το μέλλον κύριε Γκίτις, το μέλλον").

ΗΠΑ. 1974. Διάρκεια: 130΄. Διανομή: NEW STAR

Περισσότερες πληροφορίες

Chinatown

5
  • Φιλμ Νουάρ
  • 1974
  • Διάρκεια: 130 '
  • Ρομάν Πολάνσκι

Στο Λος Άντζελες του 1937, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ προσλαμβάνεται για να ξεσκεπάσει μια υπόθεση μοιχείας, παγιδεύεται όμως σε έναν θανατηφόρο ιστό απάτης και διαφθοράς.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.