The Marvels

1,5

Σε απεγνωσμένη ανάγκη για ανανέωση, το στούντιο της Marvel σερβίρει την ίδια ξεπερασμένη υπερηρωική συνταγή.

The Marvels κριτική

Εδώ και αρκετό καιρό, το στούντιο της Marvel θυμίζει ποδοσφαιρική ομάδα που για μεγάλο διάστημα μεσουρανούσε κερδίζοντας τα πάντα, αλλά πλέον αγκομαχεί ακόμα και για μια ισοπαλία. Κοινώς, ο αμερικανικός κολοσσός βιώνει μια παρατεταμένη κρίση ταυτότητας είτε αυτή ονομάζεται superhero fatigue είτε απλούστατα οι ιθύνοντές του είναι ευχαριστημένοι με το να ανακυκλώνουν στο άπειρο την ίδια ξεπερασμένη κινηματογραφική συνταγή. Μόνο που αυτή η λογική πλέον δυσαρεστεί και το κοινό στο οποίο απευθύνεται, κρίνοντας από τις φετινές αδύναμες επιδόσεις στο box office ("Ant-Man και Wasp: Κβαντομανία"), ενώ το αρνητικό σούσουρο γύρω από τις παραγωγές της Marvel (εξουθενωτικά ωράρια εργασίας, βιαστική επεξεργασία ειδικών εφέ) έχει ελαττώσει σημαντικά τις προσδοκίες γύρω από όσα έχει να προσφέρει η εταιρεία.

Κάπως έτσι φτάνουμε στο "Marvels", την 33η συνολικά παραγωγή του στούντιο, τρίτη στην Πέμπτη Φάση του υπερηρωικού franchise και σίκουελ του "Captain Marvel". Περιμένετε, έχει κι άλλο. Η νέα περιπέτεια δεν αποτελεί απλώς συνέχεια της ιστορίας της Κάρολ Ντάνβερς, αλλά επιπλέον διατηρεί συνδέσεις με τις τηλεοπτικές σειρές "WandaVision" και "Ms. Marvel", καθώς μαζί με την Μπρι Λάρσον πρωταγωνιστούν η Τεϊγιόνα Πάρις ως Captain Monica Rambeau και η Ιμάν Βελάνι στο ρόλο της έφηβης Ms. Marvel. Για να συναντηθούν κινηματογραφικά οι τρεις τους, επινοείται ένα τεμπέλικο σεναριακό εύρημα (κυριολεκτικά ανοίγει μια διαστημική σκουληκότρυπα), το οποίο εκκινεί το ξεδίπλωμα της τυπικής marvel-ικής πλοκής. Έχουμε, δηλαδή, μια ούτε με όρους κόμιξ ικανοποιητική αφήγηση (όσοι μάμπο τζάμπο επιστημονικοί όροι και εάν χρησιμοποιηθούν), από κάπου εμφανίζεται μια κακιά ηρωίδα που, εννοείται, τα έχει φυλαγμένα στην πρωταγωνίστρια και φυσικά ξεφυτρώνει και ένα πολύτιμο μαγικό μπιχλιμπίδι - οκ, περικάρπιο.

Όσα ακολουθούν προσφέρουν πενιχρό ενδιαφέρον από κάθε πιθανή άποψη. Ακόμα και οι απόπειρες κωμωδίας - το σήμα κατατεθέν της Marvel εκπίπτουν σε επίπεδο "ο Νικ Φιούρι σπάει τον τέταρτο τοίχο", σα να μην έχει κυκλοφορήσει το "Deadpool". Σε αυτό το πλαίσιο, η σκηνοθέτρια Νία ΝταΚόστα βρίσκει τον εαυτό της να εγκλωβίζεται δημιουργικά πέφτοντας στην ίδια παγίδα με έτερους συναδέλφους της (Κλόι Ζάο - "Eternals", Σαμ Ράιμι - "Doctor Strange in the Multiverse of Madness"). Η αποδεδειγμένα ταλαντούχα αφηγήτρια ("Candyman") έχει ελάχιστο περιθώριο να δοκιμάσει φρέσκιες ιδέες, με αποτέλεσμα όταν οι εμπνεύσεις της δεν αποτυγχάνουν παταγωδώς, όπως στην ενότητα με τον εξωγήινο λαό που μιλάει τραγουδιστά(!), δεν έχουν καθόλου χώρο να αναπτυχθούν. Μία έμπνευση που ξεχωρίζει αφορά τη ηθική της Captain Marvel, η οποία αμφισβητείται νοερά όταν διατυπώνεται ο υπαινιγμός πως μπορεί και να ευθύνεται για τον παραλίγο αφανισμό ενός ολόκληρου πολιτισμού εν ονόματι του δικαίου. Σαν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ένα πράγμα…

Ίσως τα ελαττώματα του "Marvels" να μην ήταν τόσο οφθαλμοφανή εάν είχε κυκλοφορήσει σε μια διαφορετική συγκυρία. Εκείνο, βέβαια, που δε διαφέρει είναι η λογική της αλλαγής περιτυλίγματος στο ίδιο προϊόν που σερβίρει το κομιξάδικο στούντιο, το οποίο χρειάζεται απεγνωσμένα ανανέωση.

ΗΠΑ. 2023. Διάρκεια: 105΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

The Marvels

1,5
  • Περιπέτεια
  • 2023
  • Διάρκεια: 105 '
  • Νία ΝταΚόστα

Ύστερα από ένα ατύχημα, η Captain Marvel συναντιέται στην ίδια διάσταση με την Ms. Marvel και την Captain Monica Rimbeau, με τις οποίες θα χρειαστεί σύντομα να συμμαχεί ώστε να προστατεύσουν το γαλαξία από μια πρωτοφανή μοχθηρή απειλή.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.