Το πλήρες πρόγραμμά του ανακοίνωσε το 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου (2-12/11), έχοντας μπει πια στην τελική ευθεία για να ανάψει τους προβολείς του.
Γνωρίζαμε ήδη πως ταινίες έναρξης και λήξης θα είναι τα "Στη Φωτιά" (Τραν Αν Χουνγκ) και "Πεσμένα Φύλλα" (Άκι Καουρισμάκι), αντίστοιχα, ενώ το κεντρικό αφιέρωμα φέτος περιστρέφεται γύρω από την έννοια των φαντασμάτων. Επιπλέον, ο θεσμός επικεντρώνεται στο έργο δύο Ελλήνων σκηνοθετών, του Τάκη Κανελλόπουλου και του Νίκου Περάκη, την ώρα που αναμένει την παρουσία στην πόλη του ελληνικής καταγωγής Αλεξάντερ Πέιν. Φυσικά, το φεστιβάλ δε ξεχνά την απώλεια του επί σειράς ετών καλλιτεχνικού διευθυντή Μισέλ Δημόπουλου, τον οποίο τιμά με ξεχωριστό αφιέρωμα. Σημειώνουμε ακόμα πως τα σποτ που συνοδεύουν τις προβολές υπογράφει ο σκηνοθέτης Θανάσης Νεοφώτιστος.
Η μεγάλη είδηση, βέβαια, αφορά την έλευση της Μόνικα Μπελούτσι στη Θεσσαλονίκη, για να της απονεμηθεί τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος, με την ηθοποιό επιπλέον να παρευρίσκεται και σε δύο προβολές του φεστιβάλ.
Όλες οι ταινίες του 64ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης:
Διεθνές Διαγωνιστικό
Animal
Σοφία Εξάρχου
Ελλάδα-Αυστρία-Ρουμανία-Κύπρος-Βουλγαρία, 2023, 116΄
Κάτω από τον καυτό ήλιο της ελληνικής υπαίθρου, οι ανιματέρ που δουλεύουν σε ένα all-inclusive ξενοδοχείο προετοιμάζονται για την τουριστική σεζόν. Η Κάλια είναι η αρχηγός της ομάδας. Καθώς το καλοκαίρι κορυφώνεται και η πίεση αυξάνεται, οι νύχτες τους γίνονται βίαιες και ο αγώνας της Κάλιας αποκαλύπτεται στο σκοτάδι. Αλλά όταν ανάψουν ξανά τα φώτα, το σόου θα πρέπει να συνεχιστεί.
Medium
Χριστίνα Ιωακειμίδη
Ελλάδα-Βουλγαρία, 2023, 100΄
Στο μεταίχμιο της ενηλικίωσης και έχοντας χάσει πρόσφατα τη μητέρα της, η Ελευθερία επισκέπτεται την ετοιμόγεννη μεγάλη της αδερφή στην Αθήνα. Περιπλανώμενη στο Αυγουστιάτικο καμίνι μιας άγνωστης μεγαλούπολης, γνωρίζει το ξύπνημα της σεξουαλικής επιθυμίας στο πρόσωπο του αινιγματικού Άγγελου, ο οποίος τη παρασύρει στον εκκεντρικό του κόσμο.
Ο τελευταίος ταξιτζής / The Last Taxi Driver
Στέργιος Πάσχος
Ελλάδα, 2023, 114΄
Ο Θωμάς, ένας πενηντάρης κατ’ ανάγκην ταξιτζής, ζει μαζί με τη γυναίκα του, τη Μαρία, και τον έφηβο γιο του, τον Τάσο. Παρότι έχει σπουδάσει φιλολογία και αγαπάει πολύ τη λογοτεχνία, ποτέ δεν κατάφερε να ζήσει σύμφωνα με τις προσδοκίες που είχε από τον εαυτό του. Η αυτοκτονία ενός πελάτη φέρνει στην επιφάνεια τα απωθημένα του και τον βυθίζει στην ερωτική εμμονή.
Fingernails
Χρήστος Νίκου
ΗΠΑ, 2023, 113΄
Μερικές φορές το να ερωτεύεσαι μπορεί να πονάει περισσότερο από το να σου βγάζει κάποιος ένα νύχι, αλλά αν μπορούσες να ξέρεις αν η αγάπη σου είναι αληθινή βγάζοντας ένα νύχι, θα το έκανες; Στον κόσμο της επόμενης ταινίας του Χρήστου Νίκου μετά τα Μήλα, αυτό ακριβώς είναι το τεστ που καθορίζει αν ένα ζευγάρι αγαπιέται αληθινά. Αλλά είναι πάντα αλάνθαστο; Η Άννα αρχίζει να αμφιβάλλει όταν ξεκινά να δουλεύει στο Ινστιτούτο Αγάπης τεστάροντας ζευγάρια που επιθυμούν να μάθουν την αλήθεια, ώσπου γνωρίζει τον Αμίρ, έναν συνάδελφο που μοιάζει να είναι το άλλο της μισό. Η ανάγκη μας για επιβεβαίωση δεν είναι μια μοντέρνα ασθένεια, αλλά γίνεται πολύ πιο επείγουσα σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία θεωρητικά προσφέρει ακράδαντες βεβαιότητες. Όμως τελικά η αγάπη είναι μετρήσιμη; Αυτά και άλλα τέτοιου είδους ερωτήματα διατυπώνει το βαθιά ρομαντικό, μελαγχολικά αστείο και γλυκόπικρα αληθινό φιλμ του Νίκου, το οποίο ξεχειλίζει ιδέες, τσαλακωμένη ποίηση κι ένα καστ που μοιάζει βγαλμένο από σινεφίλ όνειρο.
Άγγιγμα / Touched
Κλαούντια Ροράριους
Γερμανία, 2023, 135΄
Κάθε σώμα είναι διαφορετικό, αλλά κάθε σώμα έχει δικαίωμα στο άγγιγμα, στο να φιληθεί, να νιώσει επιθυμητό, να ικανοποιηθεί, ν’ αγαπηθεί. Αυτό το δικαίωμα αποφασίζουν να διεκδικήσουν, κόντρα σε κάθε ταμπού και προκατάληψη, η Μαρία, μια νοσοκόμα σε κέντρο αποκατάστασης κι ο Άλεξ, ένας παραπληγικός νεαρός που νοσηλεύεται εκεί. Η φροντίδα που προσφέρει η Μαρία στον Άλεξ θα γίνει σύντομα ερωτική, κι έτσι η σχέση τους θα διασχίσει τη διαδρομή από τη σεξουαλική επιθυμία σε κάτι βαθύτερο. Όμως η έλξη τους θα σκοντάψει στις δυσκολίες και των δύο τους να νιώσουν άνετα ως ζευγάρι που δεν υπακούει στις νόρμες του "συνηθισμένου", ενώ το μπέρδεμα της αγάπης με την ταπείνωση θα φέρουν τους δύο τους στα όριά τους. Ο έλληνας χορευτής και ηθοποιός Σταύρος Ζαφείρης και η ΙζόλντΧαλντορουντότιρ είναι ατρόμητοι και συνταρακτικοί στους ρόλους των κεντρικών χαρακτήρων και η ΚλαούντιαΡοράριους χτίζει πάνω τους μια προκλητική και βαθιά τρυφερή ταινία που δεν παραδίδεται σε καμία προσδοκία, υπηρετώντας μόνο τη δική της συναισθηματική αλήθεια. Ο Σταύρος Ζαφειρίου και η ΙζόλντΧαλντορουντότιρ κέρδισαν Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο (τμήμα "Filmmakers of the Present").
Η αίσθηση πως έχει περάσει πια η ώρα για να γίνει κάτι / The Feeling that the Time for Doing Something has Passed
Τζοάνα Άροου
ΗΠΑ, 2023, 88΄
Αν είχατε ποτέ την αίσθηση πως η καθημερινότητά σας θα μπορούσε να είναι ένα σενάριο γραμμένο από κάποιον/-α που δεν είναι σίγουρος/-η για τα όρια ανάμεσα στο παράλογα αστείο και το απελπιστικά εκνευριστικό, τότε αυτή η ταινία είναι για εσάς. Όσο για τον κεντρικό χαρακτήρα, την Αν, αυτή προσπαθεί να κάνει ζογκλερικά τρικ, φέρνοντας σε ισορροπία μια αδιάφορη δουλειά, αδιέξοδες σχέσεις και ένα καθηλωτικό συναίσθημα κοινωνικής και οικογενειακής αμηχανίας – και κάπως έτσι θα γίνει η καλύτερή σας φίλη! Διότι αυτή η καυστική, πανέξυπνη κωμωδία (με αιχμηρά δόντια και BDSM) μοιάζει με χάρτη για τον γεμάτο σαμαράκια δρόμο της ενηλικίωσης, αλλά και οδηγό για τους ναυτιλομένουςμιλένιαλ ή και οποι@δήποτε ένιωσε ποτέ ότι δεν ανήκει πουθενά. Η ΤζοάναΆρνοου γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί χωρίς φόβο αλλά με όλο το πάθος ενός ανθρώπου που μπορεί να δει ξεκάθαρα πόσο άβολο, παράλογο και σουρεαλιστικό είναι το κοινωνικό μας οικοδόμημα, παραδίδοντας το πιο αστείο φιλμ της χρονιάς.
Ανθρωπίστρια βρικόλακας αναζητά αυτοκτονικό άτομο / Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person
Αριάν Λουί-Σεζ
Καναδάς, 2023, 91΄
Η Σάσα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: είναι ένα έφηβο βαμπίρ που δεν μπορεί να σκοτώσει. Και η οικογένειά της, η οποία έχει βαρεθεί να μοιράζεται το αίμα της (ή, καλύτερα, το αίμα των άλλων), της δίνει τελεσίγραφο. Τότε ευτυχώς η Σάσα συναντά τον Πολ, έναν μοναχικό νεαρό με τάσεις αυτοκτονίας, ο οποίος δεν μπορεί να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει κάποιος για τον καθένα; Και, ναι: μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι αυτή είναι η πιο ασυνήθιστη ταινία με βρικόλακες που είδατε ποτέ, μια ταινία που η καρδιά της χτυπά δυνατά –αλλά μόνο στον δικό της ρυθμό– και που ανακαλύπτει την ομορφιά στο σκοτάδι, το χιούμορ στο μακάβριο και τον ρομαντισμό στα πιο απροσδόκητα μέρη. Αν ο Γουές Άντερσον και ο Τιμ Μπάρτον έκαναν ένα κινηματογραφικό παιδί, πιθανότητα θα έμοιαζε με το απολαυστικό φιλμ της Αριάν Λουί-Σεζ που όπως δείχνει από τον τίτλο του ήδη, δεν φοβάται τις αντιθέσεις και βαριέται τα συνηθισμένα.
Όνειρα Γλυκά / Sweet Dreams
Ένα Σεντιγιάρεβιτς
Ολλανδία-Σουηδία-Ινδονησία-Γαλλία, 2023, 98΄
Ο επιθανάτιος ρόγχος της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας δεν κινηματογραφήθηκε ποτέ με πιο ποπ και αισθητικά πληθωρικό τρόπο όσο σε αυτή την απολαυστικά κυνική ταινία. Όταν ο ιδιοκτήτης μιας φυτείας ζαχαροκάλαμου σε ένα νησί της Ινδονησίας θα πέσει νεκρός έπειτα από μια νυχτερινή επίσκεψη στην οικονόμο, ερωμένη και μητέρα του νόθου παιδιού του, η οικογένειά του θα βρεθεί αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες δοκιμασίες, ανάμεσα στις οποίες μια εξέγερση των εργατών τους και μια κοινωνία σε έναν τόπο που δεν τους θέλησε ποτέ εκεί. Κι όπως συνήθως συμβαίνει όταν ανατρέπεται μια εύθραυστη ισορροπία, το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων, τα βασικά τους ένστικτα και η μάχη για επικράτηση θα έρθουν σε πρώτο πλάνο, με απροσδόκητες συνέπειες. Κοιτάζοντας την ιστορία με μια λοξή (και meta!) ματιά, η ταινία ξετυλίγει με ευφυΐα και στιλ τη δηλητηριώδη φύση ενός ανήθικου συστήματος εκμετάλλευσης σε αυτό το ειρωνικό και οξυδερκές κοινωνικό θρίλερ, το οποίο λάμπει με την υφή ενός αλλόκοτου, ξεχωριστού κινηματογραφικού διαμαντιού.
Στον φακό / In Camera
Νακάς Καλίντ
Ηνωμένο Βασίλειο, 2023, 96΄
Τα όρια μεταξύ "αληθινού" και φαντασιακού μπερδεύονται, διαστρεβλώνονται κι επινοούνται εκ νέου σε ένα πορτρέτο του καλλιτέχνη σε νεαρή ηλικία – ενός βρετανού ηθοποιού, ο οποίος αποφασίζει να γίνει πρωταγωνιστής στη δική του ζωή. Κουρασμένος από τις άβολες ακροάσεις, τις επαναλαμβανόμενες απορρίψεις και τους ρόλους του πτώματος σε τηλεοπτικές σειρές, ο Έιντεν θα αποφασίσει πως ήρθε η ώρα να παίξει έναν καινούργιο ρόλο: μακριά από τις κάμερες, με στόχο να χτίσει ο ίδιος το αφήγημα της ζωής του και πιθανότατα δίχως να είναι έτοιμος για τις συνέπειες. Αποτυπώνοντας έναν κόσμο όπου η εικόνα ή ακόμη και ο εσωτερικός εαυτός μας μοιάζει συχνά με κατασκεύασμα, το Στον φακό ξετυλίγεται σαν ένας ηθικός και νοητικός γρίφος για την κατακερματισμένη φύση της σύγχρονης ύπαρξής μας, ή ακόμα και της ίδιας της πραγματικότητας. Ένα σαρδόνιο, υπαρξιακό "στο περίπου" θρίλερ για τους ρόλους που καλούμαστε να υποδυθούμε και για τη ρευστή, αποπροσανατολιστική φύση τού "εδώ και τώρα".
Τα χαμένα αγόρια / The Lost Boys
Ζενό Γκρατόν
Βέλγιο-Γαλλία, 2023, 85΄
Μπορείς να βρεις την ελευθερία στην φυλακή; Ο 17χρονος Τζο ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το αναμορφωτήριο στο οποίο πέρασε τα τελευταία χρόνια, όταν η άφιξη του Γουίλιαμ, ενός νέου κρατούμενου, θα αλλάξει την ιδέα του για το τι είναι ελευθερία. Το ηλεκτρισμένο και γεμάτο αυτοπεποίθηση ντεμπούτο του ΖενόΓκρατόν κινηματογραφεί έναν έρωτα σπάνιας δύναμης και ευαισθησίας, ενώ ταυτόχρονα κοιτάζει από διαφορετικό πρίσμα τις κρατούσες ιδέες για τον ανδρισμό, τη σεξουαλικότητα και τις δομές εξουσίας. Με λυρισμό, ομορφιά αλλά και τη δύναμη μιας βαθιάς συναισθηματικής αλήθειας, η ταινία Τα χαμένα αγόρια γεννιέται στο σημείο που το Unchantd’amour του Ζαν Ζενέ συναντά το πρόσφατο The GreatFreedom, κι εκεί όπου ένα σινεμά βαθιά κοινωνικό αποκτά το δικαίωμα στο ρομάντσο, στην ελπίδα και στην ποίηση που μπορεί να φυτρώσει σαν λουλούδι ακόμη και στις ρωγμές του πιο άγριου τοίχου.
Χάρη / Grace
Ίλια Ποβολότσκι
Ρωσία, 2023, 119΄
Μακριά απ’ τον κόσμο: έτσι ζει η έφηβη πρωταγωνίστρια, η οποία ταξιδεύει με τον πατέρα της στην άλλη άκρη της Ρωσίας, τρέχοντας μακριά από τη χώρα που κάποτε αποκαλούσαν πατρίδα τους, αποζητώντας την ελευθερία. Κατοικούν στο φορτηγό τους, που εκτός από σπίτι-κιβωτός αναμνήσεων και συναισθημάτων, είναι κι ένα περιπλανώμενο σινεμά που χαρίζει μοναδικές εικόνες στους εκάστοτε θεατές, κερδίζοντας έτσι το πενιχρό τους εισόδημα. Το ταξίδι τους είναι μαζί πραγματικό και μεταφορικό, σχεδόν μεταφυσικό – μια διαδρομή σε έναν κόσμο φαντασμάτων, σε έναν τόπο που δεν αναγνωρίζουν. Μια τροχιά διαφυγής από την αφιλόξενη πραγματικότητα, η οποία κινηματογραφείται με έναν άχρονο, ποιητικό τρόπο που παραπέμπει στο σινεμά του Ταρκόφσκι. To ντεμπούτο του Ίλια Ποβολότσκι στη μυθοπλασία (πολλοί θα θυμούνται το ντοκιμαντέρ Froth, το οποίο είχε προβληθεί στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης) είναι μια αμιγώς ανεξάρτητη ταινία που δεν υποκύπτει σε καμιά νόρμα και που αποδεικνύει πως ένα ριζικά διαφορετικό σινεμά είναι πιθανό• ακόμη και στη Ρωσία τού σήμερα.
Meet the Neighbors+
Guest Star
Βασίλης Χριστοφιλάκης
Ελλάδα, 2023, 90΄
Ζώντας στη σκιά των δύο σταρ γονιών του που έχουν φύγει εδώ και καιρό από τη ζωή, ο Λουκιανός Ασβεστόπουλος αποδέχεται την πρόταση να γίνει ο νέος κεντρικός παρουσιαστής ενός γνωστού καναλιού. Τα πράγματα γίνονται πολύπλοκα όταν στήνεται γύρω από το όνομά του ένα ψεύτικο ερωτικό ειδύλλιο με την Τζένα, μια εκκεντρική νεαρή τραγουδίστρια με τα δικά της προβλήματα.
Φόνισσα / Murderess
Εύα Νάθενα
Ελλάδα, 2023, 97΄
Βασισμένο στο κλασικό αριστούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, η Φόνισσα εκτυλίσσεται σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ελλάδας γύρω στο 1900. Εκεί η Χαδούλα έχει μάθει να επιβιώνει στην ανδροκρατούμενη, πατριαρχική κοινωνία υπηρετώντας αυτό που της μετέδωσε η μητέρα της: την υποτίμηση και την περιφρόνηση στο φύλο της. Μέσα της, όμως, η Χαδούλα αντιστέκεται και τελικά επαναστατεί εμπράκτως.
Àma Gloria
Mαρί Αματσουκελί
Γαλλία, 2023, 84΄
Ξεχειλίζοντας από μια τρυφερότητα που μπορεί να σου ραγίσει την καρδιά, αλλά και από την αλήθεια εμπειριών που περιέχει η βιωμένη, αιμάτινη, πραγματική εμπειρία, το ÀmaGloria δοκιμάζει να διερευνήσει το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένοι οι δεσμοί της αγάπης – και το βρίσκει περίπλοκο, σύνθετο, σκληρό και αβάσταχτα εύθραυστο. Η εξάχρονη Κλεό αγαπά την νταντά της Γκλόρια περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όταν η γυναίκα γυρίζει πίσω στην πατρίδα της, η Κλεό θα την επισκεφτεί για να περάσουν μαζί ένα τελευταίο καλοκαίρι που θα τις αλλάξει και τις δυο. Μπορεί ο όρος "δράμα ενηλικίωσης" να μην είναι δόκιμος σε μια ταινία που έχει για πρωταγωνίστρια ένα κορίτσι μόλις έξι ετών (και λάμπει από τη συγκλονιστική ερμηνεία της μικρής πρωταγωνίστριας Λουίζ Μορί-Πανζανί), αλλά περιγράφει με ακρίβεια μια συναισθηματική οδύσσεια γεμάτη βάθος και δύναμη, απαλλαγμένη από γλυκερές κορυφώσεις και προσηλωμένη στην πυκνή, ακαταμάχητη καθαρότητα.
Day of the Tiger
Αντρέι Τανάσε
Ρουμανία-Γαλλία-Ελλάδα, 2023, 80΄
Μια τίγρη που βρίσκεται να τριγυρνά ελεύθερη σε μια μικρή πόλη τρομοκρατώντας τους κατοίκους, γίνεται η αφορμή για την εξερεύνηση της άγριας φύσης του ανθρώπινου θυμικού, της ζούγκλας της αγάπης, της ερήμου της απώλειας και της θλίψης, σε αυτό το ευρηματικό, "λυγερό" ντεμπούτο που αποκαλύπτει ένα νέο ταλέντο στην πλούσια δεξαμενή του ρουμανικού σινεμά. Η Βέρα, η κτηνίατρος του τοπικού ζωολογικού κήπου, θα αναγνωρίσει κάτι από εκείνη στο ζώο που όλοι κυνηγούν, καθώς θα της ξυπνήσει ένα αίσθημα φροντίδας που νόμιζε ότι δεν έχει• την ίδια στιγμή, αλήθειες από το παρελθόν της και από την κατάσταση του γάμου της θα ξεφύγουν από τα δικά τους κλουβιά φέρνοντας τα πάνω κάτω στην ζωή της. Προχωρώντας πέρα από τα εσκαμμένα ενός γνώριμου ρεαλισμού, ο Αντρέι Τανάσε φιλοτεχνεί μια σπουδή χαρακτήρων και μιας ολόκληρης κοινωνίας, καταγράφοντας μια βαθύτερη αλήθεια ενώ την ίδια στιγμή φλερτάρει με το παράδοξο, με απροσδόκητο και καίριο τρόπο.
Αγόρι, δόξα τω Θεώ / Inshallah a Boy
Αμτζάντ Αλ Ρασίντ
Ιορδανία-Γαλλία-Σαουδική Αραβία-Κατάρ, 2023, 113΄
Όταν ο άντρας της Ναγουάλ πεθαίνει ξαφνικά δίχως να έχει αφήσει διαθήκη, η νεαρή γυναίκα και η μικρή κόρη της βρίσκονται αντιμέτωπες με μια αδιέξοδη μοίρα. Σύμφωνα με τον ιορδανικό νόμο, αν δεν υπάρχει ένα αγόρι να κληρονομήσει τον πατέρα τότε όλη η περιουσία θα πάει στον αδερφό του. Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει να χάσει το σπίτι της αλλά ακόμη και την κηδεμονία της κόρης της θα είναι να γεννήσει ένα αγόρι. Inshallah! Το φιλμ του Αμτζάντ Αλ Ρασίντ –η πρώτη ταινία από την Ιορδανία που προβλήθηκε ποτέ στις Κάννες– είναι ένα ιδιοφυές δείγμα κοινωνικού σινεμά, που ξεχειλίζει ένταση και εσωτερική αγωνία, κοιτάζοντας διαπεραστικά την πολύπλοκη ηθική, κοινωνική και ιδεολογική διαστρωμάτωση μιας χώρας που παραμένει δέσμια μιας άκαμπτης και σκληρής παράδοσης.
Ασφυξία / Without Air
Καταλίν Μολντοβάι
Ουγγαρία, 2023,104΄
Μέσα από ένα σενάριο που θα μπορούσε να έχει βγει από την πρόσφατη ελληνική επικαιρότητα –και μάλιστα με αναφορά στα πιο "κίτρινα" ελληνικά tabloid για την ταινία Αγόρια στο ντους–, αυτό το γενναίο, σκεπτόμενο φιλμ μάς μεταφέρει στα άδυτα ενός σχολείου της Ουγγαρίας. Εκεί μια ορεξάτη καθηγήτρια, καθώς κάνει μάθημα για την ποίηση του Αρτίρ Ρεμπό, προτείνει στην τάξη να δουν -προαιρετικά– την ταινία της Ανιέσκα Χόλαντ Total Eclipse, η οποία βιογραφεί τη σχέση αυτού του καταραμένου ποιητή με τον ομότεχνό του, τον Πολ Βερλέν. Όταν ο πατέρας ενός μαθητή θα δει ένα μέρος της ταινίας, θα κατηγορήσει το σχολείο ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία, κι ένα σκάνδαλο δεν θα αργήσει να ξεσπάσει... Ένα συναρπαστικό tour de force, που μπορεί να εκτυλίσσεται με φόντο μία από τις πιο συντηρητικές κι οπισθοδρομικές χώρες της Ευρώπης, αλλά κάνει σαφές πως κανένα κοινωνικό περιβάλλον δεν είναι ασφαλές από το μίσος και τον σκοταδισμό.
Εκεί που φυσάει ο άνεμος / Where the Wind Blows
Μάρκο Ρίγκι
Ιταλία, 2023, 109΄
Σε μια μικρή πόλη στα βουνά της Ιταλίας ένας νεαρός βιώνει τη δική του προσωπική θρησκευτική αποκάλυψη και βρίσκει το ποίμνιό του στο πρόσωπο ενός απλοϊκού αγρότη, ο οποίος θα ανάψει ξανά την φλόγα της πίστης του που έμοιαζε να τρεμοσβήνει. Γεμάτο θρησκευτικές αναφορές αλλά κηρύττοντας ένα δικό του "αιρετικό" ευαγγέλιο, το φιλμ του Μάρκο Ρίγκι πιστεύει πάνω απ’ όλα στον άνθρωπο και στη σχεδόν μυστικιστική δύναμη ενός σινεμά εσωτερικού, διαπεραστικού, πρόθυμου να διερωτηθεί για έννοιες βαθιές και πανανθρώπινες. Ήσυχη και γαλήνια σαν ένα ανακουφιστικό βραδινό αεράκι ή σαν τον μακρινό ήχο μιας καμπάνας σε μια βουνοπλαγιά, αυτή η ταινία κουβαλά ένα βαθιά ουμανιστικό μήνυμα και μιλά για τη σχέση μας με πράγματα αόρατα και προσωπικά. Δίχως να προσπαθεί να προσηλυτίσει κανέναν σε τίποτα, θέλει να αφήσει το μυαλό και την ψυχή σου να περιπλανηθούν σε ιδέες και πιθανότητες με τρόπο ελεύθερο. Όπως φυσάει ο άνεμος.
Ουδέποτε υπήρξαμε μοντέρνοι / We Have Never Been Modern
Μάκιεϊ Χλουπάτσεκ
Τσεχία-Σλοβακία, 2023, 117΄
Μια ταινία εποχής που είναι απροσδόκητα σύγχρονη, ένα φιλμ αγωνίας που υψώνει ταυτόχρονα μια queer και φεμινιστική σημαία, το Ουδέποτε υπήρξαμε μοντέρνοι ξεπερνά με τον τρόπο του κάθε προσδοκία. Τοποθετώντας τη δράση το 1937 σε μια πόλη της Ανατολικής Ευρώπης –η οποία χτίζεται στις παρυφές ενός εργοστασίου και φιλοδοξεί να αποτελέσει παράδειγμα μιας σύγχρονης μητρόπολης– η ταινία ακολουθεί τη γυναίκα του διευθυντή καθώς έρχεται αντιμέτωπη με ένα μυστήριο που κανείς δεν θέλει να λύσει: το νεκρό σώμα ενός ίντερσεξ βρέφους θα βρεθεί θαμμένο σ’ έναν μικρό λόφο από άμμο, φέρνοντας τους πάντες αντιμέτωπους με το μέτρο του εαυτού τους και των προκαταλήψεων τους. Παίρνοντας τον τίτλο του από το βιβλίο του γάλλου ανθρωπολόγου ΜπρούνοΛατούρ, ο οποίος διερωτάται αν η πρόοδος είναι αρκετή για να αποκόψει τον σύγχρονο άνθρωπο από την φύση του αρχέγονου εαυτού του, το φιλμ του ΜάκιεϊΧλουπάτσεκεπανασυστήνειμε έναν αληθινά κινηματογραφικό τρόπο ανάλογα ερωτήματα που ισχύουν ακόμη περισσότερο στο τώρα των θεατών παρά στο τότε της ταινίας.
Ο στρατιώτης που εξαφανίστηκε / The Vanishing Soldier
Ντάνι Ρόζεμπεργκ
Ισραήλ, 2023, 96΄
H σκιά του πολεμου, η μόνιμη αίσθηση μιας απειλής, το ψυχολογικό βάρος που κουβαλά ένας ολόκληρος λαός: όλα είναι απόλυτα διακριτά στην τεταμένη, δεύτερη ταινία του Ντάνι Ρόζεμπεργκ μετά το εξαιρετικό Ο θάνατος του σινεμά, αλλά και του πατέρα μου. Στη διάρκεια μιας αδυσώπητης μάχης στη Λωρίδα της Γάζας, ένας 18χρονος ισραηλινός εγκαταλείπει το στράτευμα κι επιστρέφει στο Τελ Αβίβ για να βρει την κοπέλα του. Όμως οι ανώτεροί του είναι πεπεισμένοι ότι πιάστηκε όμηρος και κάπως έτσι η φυγή του προς την ελευθερία, θα μεταμορφωθεί ξαφνικά σε κάτι εξαιρετικά σύνθετο και πολλαπλά προβληματικό. Όπως και η ίδια η ζωή, έτσι και Ο στρατιώτης που εξαφανίστηκε μπλέκει το τραγικό με το αστείο στη διάρκεια 24 ξέφρενων ωρών, κατά τις οποίες ο τρόμος θα δώσει τη θέση του στην ελπίδα και το ρομάντζο στον εφιάλτη.
Σημειώσεις ενός καλοκαιριού / Notes on a Summer
Ντιέγκο Γιορέντε
Ισπανία, 2023, 83'
Η ζωή της Μάρτα στη Μαδρίτη ισορροπεί ανάμεσα στην ακαδημαϊκή της καριέρα και τη σχέση της με τον Λέο. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών της διακοπών στο πατρικό της, όμως, θα συναντήσει ξανά τον παλιό της έρωτα και θα έρθουν τα πάνω κάτω. Ένα καταπληκτικό αισθηματικό φιλμ που μεταδίδει ατόφια την αίσθηση της καλοκαιρινής ανεμελιάς, της γλυκιάς ανευθυνότητας της νεότητας (που χρονοτριβεί απολαυστικά προκειμένου να καθυστερήσει λίγο το πέρασμα στον κόσμο των πολύ σταθερών καταστάσεων), το συναίσθημα του να μην ανήκεις –ακόμα– εντελώς στον κόσμο των ενηλίκων. Μεταξύ άλλων, το Σημειώσεις ενός καλοκαιριού είναι και μια γλυκόπικρη παρουσίαση του τρόπου με τον οποίο η αρχή της ηδονής συγκρούεται με την αρχή της πραγματικότητας όταν καλούμαστε να ωριμάσουμε. Ανεπαίσθητα μελαγχολικό, αισθησιοκρατικά γοητευτικό, απλό κι ανεπιτήδευτο, αυτό το κινηματογραφικό καλοκαίρι θα σας μείνει αξέχαστο.
Σχολική εκδρομή / Excursion
Ούνα Γκούνιακ
Βοσνία και Ερζεγοβίνη-Κροατία-Σερβία-Γαλλία-Νορβηγία, 2023, 94΄
Αν κάποτε η εφηβική σεξουαλικότητα ήταν ένα ανεξερεύνητο μυστικό, στις μέρες των socialmedia και των ασταμάτητων share είναι κάτι που βιώνεται σχεδόν δημόσια και πολύ συχνά διαστρεβλωμένα. Κάπως έτσι, ένα γυμνασιοκόριτσο στο Σαράγεβο, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού "θάρρος ή αλήθεια" λέει ψέματα πως έχει κάνει σεξ με τον φίλο της – και παγιδευμένη σε αυτά τα ψέματα αναγκάζεται να επινοήσει μια εγκυμοσύνη με απρόβλεπτες συνέπειες. Συλλαμβάνοντας αριστοτεχνικά τις αποχρώσεις της πατριαρχίας, της παράδοσης, της σεξουαλικότητας, της κοινωνικής πίεσης, των προσδοκιών και της πραγματικότητας, η ΟύναΓκούνιακ στήνει μια διακριτική πλην αληθινά ηλεκτρισμένη ταινία. Αν το σινεμά αποτελεί ένα παράθυρο σε διαφορετικούς κόσμους, ή στους εσωτερικούς κόσμους των άλλων, όταν λειτουργεί με τον πρέποντα τρόπο σε στρέφει εντός σου, σε οδηγεί να διερωτηθείς για τα πιστεύω, τις απόψεις, την ηθική σου ζυγαριά. Και η Σχολική εκδρομή το κάνει αριστοτεχνικά.
>>FilmForward
Κάμπια νύμφη πεταλούδα / Embryo Larva Butterfly
Κύρος Παπαβασιλείου
Κύπρος-Ελλάδα, 2023, 61΄
Σε έναν κόσμο όπου ο χρόνος αλλάζει αυθαίρετα, η σχέση της Πηνελόπης και του Ισίδωρου δοκιμάζεται καθώς οι ατομικές και κοινές αναμνήσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος αλλάζουν αδιάκοπα.
Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος / Little Things That Went Wrong
Χάρης Βαφειάδης
Ελλάδα, 2023, 96΄
Μετά την τηλεοπτική δόξα που γνώρισε, ο Φάνης έχει πάρει για τα καλά την κατηφόρα. Το μόνο που χρειάζεται πλέον για να επανέλθει είναι ένα θεϊκό σημάδι. Ο Παύλος ζει στον τέλειο κόσμο. Εκείνο όμως που τον κρατάει μακριά από την καριέρα και την ιδανική οικογενειακή ζωή είναι η ίδια πραγματικότητα. Οι ζωές τους μπερδεύονται, όταν ένα σκυλάκι με το όνομα Μάφιν είναι πια νεκρό.
Hello Dankness
Soda Jerk
Αυστραλία, 2022, 69΄
Αν κάθε εικόνα μεταφέρει ένα νόημα, κάθε νόημα μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τον τρόπο που θα δείξεις την εικόνα. Ιδού μια παρατήρηση την οποία παραδειγματοποιεί με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο το σκηνοθετικό δίδυμο των Αυστραλών Soda Jerk, οι οποίες έχουν σαμπλάρει περισσότερα από 500 κλιπ από ταινίες, σειρές, διαφημίσεις και ειδήσεις ώστε να αφηγηθούν με τον πιο πρωτότυπο τρόπο την πρόσφατη πολιτική ιστορία των ΗΠΑ, από τις εκλογές του 2016 που έφεραν στην εξουσία τον Τραμπ μέχρι σήμερα. Ταινίες τρόμου ή κωμωδίες αλλά και γνώριμοι χαρακτήρες αποκτούν νέα σημαινόμενα, καθώς η ταινία τούς μετατρέπει σε γείτονες ενός επινοημένου προαστίου, που έχει ήδη περάσει στο συλλογικό μας ασυνείδητο μέσα από την ποπ κουλτούρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα απολαυστικά σουρεαλιστικό αναρχικό κολάζ, το οποίο αγγίζει απολύτως καίριες θεματικές – από τα deepfakes και τα fake news ως τη βαθύτερη πολιτική φύση των εικόνων και τη βαθιά δύναμή τους. Όπως κάνει σαφές το Hello Dankness –με τρόπο απενοχοποιημένο πλην ανησυχητικό–, όποιος ελέγχει τις εικόνες, ελέγχει και το νόημά τους.
Η αυγή του ανθρώπου 3 / The Human Surge 3
Εντουάρντο Γουίλιαμς
Αργεντινή-Πορτογαλία-Βραζιλία-Ολλανδία-Ταϊβάν-Χονγκ Κονγκ-Σρι Λάνκα-Περού, 2023, 122΄
Τα σύνορα του πλανήτη και του σινεμά δεν υφίστανται για τον ατρόμητο εξερευνητή του κόσμου που εκτείνεται ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο, τον Εντουάρντο Γουίλιαμς. Όπως και στο The Human Surge (κι αν αναρωτιέστε, όχι, δεν υπάρχει The Human Surge 2), γυρίζει τον κόσμο κινηματογραφώντας ομάδες ανθρώπων να αλληλεπιδρούν μέσα από σώματα, πνεύματα ή οθόνες και παραδίδει ένα queer ποίημα για τον τόπο και τον χρόνο, για τις αισθήσεις και τα αισθήματα, για τη ρευστή φύση της ύπαρξης και τους διάφανους ιστούς που μας ενώνουν στη μεγάλη σφαίρα του πλανήτη και στα αχανή δίκτυα που χτίζουμε γύρω του. Γυρισμένο με μια κάμερα 360 μοιρών, το φιλμ μεταμορφώνεται σε μια εμβυθιστική εμπειρία δίχως να χρειάζεται κανένα άλλο εξοπλισμό εκτός από τις μαγικές εικόνες του και τις συναρπαστικές ιδέες του.
Βουρνταλάκ / Vourdalak
Αντριάν Μπο
Γαλλία, 2023, 90΄
Το σινεμά είδους προσφέρεται για γόνιμο πειραματισμό και το Βουρνταλάκτον προσφέρει άφθονο μαζί με σκοτεινές, βαθιές ανατριχίλες και μια υπέροχη γοτθική αύρα. Ένας πατέρας επιστρέφει νεκρός αλλά μαζί ζωντανός (είναι πλέον ένας βουρνταλάκ) από τον πόλεμο πίσω στα παιδιά του την ίδια στιγμή που ένας απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας φτάνει στο χαμένο στο σκιερό δάσος σπίτι τους. Βαθιά ατμοσφαιρική, ανεξάντλητα ανησυχαστική, η ταινία είναι μια αληθινά μοναδική ταινία τρόμου που βυθίζεται στις απαρχές του σινεμά για να γεννήσει κάτι δραστικά καινούριο. Γυρισμένη σε 16mm με τον πατέρα βουρνταλάκ να είναι μια απειλητική, δυσοίωνη μαριονέτα και την ΑριάνΛαμπέντ να ενσαρκώνει μια απόκοσμα όμορφη και μυστηριώδη κόρη, το φιλμ είναι εξίσου παράδοξο και μαγνητικό. Ένα ντεμπούτο που αποκαλύπτει το σπουδαίο ταλέντο ενός δημιουργού (με προϋπηρεσία στις Καλές Τέχνες και τη σκηνογραφία) να δημιουργεί, με τα πιο απλά μα απρόσμενα υλικά, έναν γεμάτο σκιές, πτυχώσεις και βάθος κόσμο.
Γάλα / Melk
Στέφανι Κολκ
Ολλανδία, 2023, 96΄
Τι γεύση έχει το μητρικό φίλτρο; Tι διάρκεια ζωής έχει η θλίψη; Ποια είναι η ημερομηνία λήξης της απώλειας; Η Ρόμπιν θα χάσει το μωρό της στη γέννα αλλά λίγες μέρες το στήθος της θα αρχίσει να παράγει γάλα. Μη μπορώντας να το πετάξει, θα αναζητήσει τρόπους να το δωρίσει, αλλά όταν αυτό θα αποδειχθεί πιο δύσκολο απ’ ότι περίμενε, μπουκάλια από γάλα θα αρχίσουν να συσσωρεύονται στον καταψύκτη της, περιπλέκοντας τη ζωή της και τις σχέσεις της. Στο μετρημένο, αλλά εντυπωσιακά δυνατό ντεμπούτο της, η ΣτέφανιΚολκ χτίζει με αφαιρετικό τρόπο ένα υπόκωφο δράμα κλιμακούμενης έντασης για τις πιο σύνθετες αποχρώσεις της μητρότητας και τις πιο σκοτεινές λόχμες της οδύνης. Με μια ιδιαίτερη κινηματογραφική γλώσσα και αγγίζοντας θέματα για τα οποία συχνά δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε το Γάλα είναι ένα γεμάτο υποσχέσεις ντεμπούτο, από μια δημιουργό που δεν μπορείς παρά να προσέξεις.
Θυμάμαι την κάθε νύχτα/ Remembering Every Night
Γιούι Κιγιοχάρα
Ιαπωνία, 2022, 117΄
Τι μπορεί να κρύβει μια ημέρα από την καθημερινότητα τριών γυναικών στο TamaNewTown, το αχανές προάστιο του Τόκιο που λίγη σχέση έχει πια σε σύγκριση με τον άλλοτε φιλόδοξο σχεδιασμό τού να καλύψει το στεγαστικό πρόβλημα της ιαπωνικής πρωτεύουσας στα 60s; Η ΓιούιΚιγιοχάρααπαντά με ένα φιλμ αιθέριο, που κινείται στα όρια της κινηματογραφικής μυθοπλασίας και που πιάνει τον παλμό από ξέχωρες ατομοκεντρικές τροχιές, κατά τεκμήριο ασύνδετες και μόνο συγκυριακά εφαπτόμενες, για να αναδείξει χειρουργικά το αόρατο νήμα που συνδέει το αστικό τοπίο με την ανθρωπογεωγραφία του. Ειδική μνεία αξίζει στο οργανικό μοντάζ, εξ ορισμού ορθάνοιχτο στο πώς η εκεί γυναικεία ιδιοσυγκρασία επιλέγει να διαπραγματευτεί το δικό της πλαίσιο, και απόλυτα αφοσιωμένο στους διαφορετικούς ρυθμούς που μόνο ένα αστικό casestudy όπως αυτό μπορεί αληθινά να αφουγκραστεί.
Το κάμπινγκ στη λίμνη / Camping du Lac
Ελεονόρ Σεντανιάν
Βέλγιο-Γαλλία, 2023, 68΄
"Θα ήθελα να σας πω κάτι παράξενο που συνέβη": κάπως έτσι ξεκινούν οι καλύτερες ιστορίες, κι έτσι ακριβώς ξεκινά και η ταινία της Ελεονόρ Σεντανιάν, που είναι διασκεδαστική και παιχνιδιάρικη, αλλά και αινιγματική και μυστηριώδης. Η Ελεονόρ ταξιδεύει προς τη θάλασσα, αλλά όταν το αυτοκίνητό της χαλάει, βρίσκεται φιλοξενούμενη σε ένα κάμπινγκ, δίπλα σε μια λίμνη στην οποία σύμφωνα με τις φήμες ζει ένα μυθικό τέρας. Η Ελεονόρ θα μείνει εκεί και θα δοκιμάσει να ανακαλύψει την μυστική ζωή της λίμνης και των ανθρώπων που την περιβάλλουν, ανοίγοντας μια πόρτα στην μυθοπλασία της καθημερινότητας να εισβάλει στη ζωή της. Κρατώντας τον ρόλο της πρωταγωνίστριας μπροστά και πίσω από τον φακό της κάμερας, η Σεντανιάν κάνει μια ταινία για τη χαρά της αφήγησης, για το πώς οι άνθρωποι πλάθουν ιστορίες και πώς οι ιστορίες χτίζουν με την σειρά τους τον κόσμο μας, σε μια ταινία που ασπάζεται θερμά το στοιχείο της έκπληξης για να γίνει μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς.
Κυρίως τη νύχτα / Foremost by Night
Βίκτορ Ιριάρτε
Ισπανία-Πορτογαλία-Γαλλία, 2023, 109΄
Καταλαβαίνοντας το σινεμά ως πεδίο πειραματισμού, αλλά με μόνο σκοπό να αφηγηθεί μια ιστορία με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, ο σκηνοθέτης αυτού του ακατάτακτου, ηλεκτρισμένου ντεμπούτου δεν διστάζει να προχωρήσει σε ραγδαίες εναλλαγές του τόνου και του ρυθμού, ακροβατώντας δίχως φόβο ανάμεσα στο μελόδραμα και στο νουάρ, στο heistfilm και στο πολιτικό θρίλερ. Η ιστορία μιας μητέρας που αναζητά τον γιο της ήδη από τα χρόνια του Φράνκο, όταν έγινε βορά στο κύκλωμα της παράνομης υιοθεσίας, είναι η αφετηρία ενός συναρπαστικού κινηματογραφικού ταξιδιού. Όταν η Βέρα συναντά την Κόρα και τον δεκαοχτάχρονο υιοθετημένο γιο της, η ζωή των τριών ανθρώπων θα αλλάξει για πάντα. Μπορεί οι χαρακτήρες της ταινίας να έχουν ξεπηδήσει από τη φαντασία του δημιουργού τους, όμως η ιστορία τους είναι βασισμένη σε μια σοκαριστική πραγματικότητα: από το 1940 ως το 1990 στην Ισπανία, σχεδόν 300.000 παιδιά κλάπηκαν από τις μητέρες τους αμέσως μετά τη γέννα για να δοθούν σε άλλες οικογένειες.
Όλοι οι χωματόδρομοι έχουν γεύση από αλάτι / All Dirt Roads Taste of Salt
Ρέιβεν Τζάκσον
ΗΠΑ, 2023, 97΄
Τα τρυφερά χάδια και οι σφιχτές αγκαλιές είναι τα σημεία εισόδου μας στη ζωή της Μακ, μιας μαύρης γυναίκας που ζει στο Μισισίπι. Διατρέχοντας την προσμονή, την αγάπη και την απογοήτευση που βιώνει από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, αυτό το εξπρεσιονιστικό ταξίδι σε παραγωγή του Μπάρι Τζένκινς είναι μια ωδή στην ανθρώπινη ανάγκη για σύνδεση – τόσο με αγαπημένα πρόσωπα όσο και με τον τόπο. Το εντυπωσιακό ντεμπούτο της Ρέιβεν Τζάκσον ξεδιπλώνει ένα αποφασιστικό όραμα που δεν φοβάται να μας βυθίσει σε στιγμές θλίψης και λαχτάρας ή μέσα στην άβυσσο των ανείπωτων πραγμάτων. Η κάμερά της είναι υπομονετική και στοργική, καθώς απαθανατίζει την ομορφιά των μαύρων σωμάτων και της καθημερινότητας. Η ησυχία της υπαίθρου είναι γεμάτη από τους μεταφορικούς ήχους των γρύλων, των βατράχων και του νερού. Μια αντισυμβατική αφήγηση αντλεί από τη γλώσσα της μνήμης. Ο διάλογος είναι συγκρατημένος και οι ερμηνείες είναι λεπτές και στιβαρές. Επιστρατεύοντας τη δύναμη της αφής να μεταδώσει ό,τι αποφεύγει η προφορική γλώσσα, η ταινία αποτελεί μια μοναδική, ενσώματη, βιωματική εμπειρία που τιμά την πολυτέλεια της ζωής και σε αφήνει να νιώθεις τη βροχή στο δέρμα σου.
Σαμσάρα / Samsara
Λόις Πατίνιο
Ισπανία, 2023, 113΄
Μια ταινία υπερβατική, η οποία μας καλεί να την παρακολουθήσουμε με πολύ διαφορετικό τρόπο, πέρα από το οπτικό μας πεδίο, ως μια εμπειρία που σε αγγίζει ως τα βαθύτερα στρώματα της ύπαρξης και σε οδηγεί σε μια διάσταση μακριά από τις γνώριμες αισθήσεις. Το ταξίδι ξεκινά από έναν βουδιστικό ναό στο Λάος, εκεί όπου δεκάδες νεαροί μαθητεύουν δίπλα σε σοφούς μοναχούς. Ένας από αυτούς διασχίζει κάθε μέρα το ποτάμι για να διαβάσει ένα κείμενο σε μια γυναίκα-ψυχοπομπό. Όταν θα έρθει η σειρά της να πεθάνει, το πνεύμα της θα πάρει τον δρόμο για την μετεμψύχωση. Από το Λάος στην Ζανζιβάρη και από τις εικόνες στην απουσία τους –μιας που η ταινία σου ζητά κάποια στιγμή να κλείσεις τα μάτια–, ο θεατής καλείται να αφεθεί στη γαλήνη και στην πνευματικότητα, σε μια διαδρομή που σου αποκαλύπτει νοητικές, αισθητικές και κινηματογραφικές απολαύσεις και δοκιμάζει να αλλάξει τον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε το σινεμά.
Αφιέρωμα "Φαντάσματα"
Decasia (2002) του Bill Morrison
Η πρώτη ταινία του 21ου αιώνα που κέρδισε μια θέση στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, καθώς αξιολογήθηκε από το National Film Registry ως ναυαρχίδα της αμερικανικής κινηματογραφικής κληρονομιάς, είναι ένα φασματικό αρχείο μοναδικής αισθητικής. Ένας αρχαιολόγος του σινεμά παραδίδει ένα έργο συμφωνικό, μια ρυθμική σύνθεση από κομμάτια φιλμ σε πρώιμο ή ύστερο στάδιο αποσύνθεσης, όπου τα σημάδια της φθοράς πάνω στο σελιλόιντ γίνονται στοιχεία της αφήγησης, περικλείοντας όλη την ιστορία της εμπειρίας του σινεμά και υποκαθιστώντας την ακρίβεια της ιστοριογραφίας του με την έκσταση του εφήμερου. Ένα έργο κυκλικό σαν τον χορό του δερβίση στο κάδρο που ανοίγει και κλείνει την ταινία, σαν την μπομπίνα που στροβιλίζεται σταθερά στη μηχανή προβολής, σαν τον ίδιο τον βιωμένο ανθρώπινο χρόνο. Το πρώτο "πιστοποιημένο" σύγχρονο αριστούργημα της νέας χιλιετίας είναι χτισμένο πάνω στα λαμπρά, ξεχασμένα ερείπια του παρελθόντος. Έπεισε ακόμα και τον Κένεθ Άνγκερ να το βαφτίσει το πιο επιβλητικό και τρομακτικό θέαμα που έχει δει ποτέ, ενώ ο ντοκιμαντερίστας Έρολ Μόρις παραδέχτηκε πως είναι η καλύτερη ταινία στην ιστορία.
Inland Empire (2006) του David Lynch
Καθώς μια αφοσιωμένη στην τέχνη της ηθοποιός αρχίζει να υιοθετεί την περσόνα του χαρακτήρα που πρόκειται να υποδυθεί σε μια νέα ταινία, η πραγματικότητά της αποσαθρώνεται κι ο εσωτερικός της κόσμος μετατρέπεται σε εφιάλτη. Μόνο ένας μείζων καλλιτέχνης του σινεμά όπως ο Ντέιβιντ Λιντς θα μπορούσε να οραματιστεί και να αποδώσει κατ’ αυτόν τον –ασύλληπτα πρωτότυπο– τρόπο τα μαρτύρια της ολοκληρωτικής καταβύθισης ενός ηθοποιού στην ουσία της υποκριτικής (του). Το Inland Empire, ένα από τα πλέον ακραία μοντερνιστικά, δύσκολα στην αποκρυπτογράφηση και απολύτως συγκλονιστικά έργα που μας έχει δώσει ποτέ ο σύγχρονος κινηματογράφος, είναι παράλληλα και μια ευφυέστατη παραβολή για το σινεμά ως φάντασμα του συλλογικού ασυνείδητου. Ό,τι είναι η Αγρύπνια των Φίνεγκαν του Τζέιμς Τζόις για τη λογοτεχνία είναι και το Inland Empire για τον κινηματογράφο: Το σημείο καμπής, πέρα απ’ το οποίο η τέχνη αδυνατεί να προχωρήσει χωρίς να διακινδυνεύσει τη φαντασμαγορική αυτοκατάργησή της.
Meshes of the Afternoon (1943) των Maya Deren & Alexander Hammid
Μία από τις σημαντικότερες ταινίες του αμερικανικού πειραματικού κινηματογράφου, η πρώτη ταινία της Μάγια Ντέρεν έχει ασκήσει βαθιά επιρροή στους δημιουργούς του κινηματογράφου. Η Ντέρεν δημιούργησε το Meshes of the Afternoon (1943) σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Alexander Hammid. Γυρισμένη με μια 16άρα κάμερα και 270 δολάρια προϋπολογισμό, η ταινία είναι ένα 14λεπτο σουρεαλιστικό οπτικό δοκίμιο, στο οποίο πρωταγωνιστεί η ίδια η Ντέρεν. Χωρίς πλοκή ή διαλόγους, η ταινία αναδεικνύει τον ονειρικό χαρακτήρα του σινεμά, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές γωνίες λήψης, σε μία προσπάθεια "καταγραφής" του υποσυνείδητου.
Mothlight (1963) του Stan Brakhage
Το καλοκαίρι του 1963, ενώ ο Σταν Μπράκατζ γύριζε το επικό Dog Star Man φτιάχνοντας τη δική του κοσμολογία, μάζευε μανιωδώς σκόρπια απομεινάρια από νυχτοπεταλούδες, ξερόκλαδα, σπόρους, φύλλα χλόης και άλλα δείγματα οργανικής ύλης, τα οποία και κρατούσε σαν φυλαχτά, τοποθετώντας τα με ευλάβεια ανάμεσα σε κομμάτια από Mylar 16 χιλιοστών – τις "καθαρές" πολυεστερικές λωρίδες που χρησιμοποιούνταν στο μοντάζ. Όταν όμως ο καλλιτέχνης εξάντλησε το στοκ του και ξέμεινε από φιλμ, αποφάσισε να δουλέψει με τις πρώτες ύλες της πραγματικότητας και να "αναστήσει" την προσωπική του νεκρή φύση, θέτοντας σε κίνηση τα μικροσκοπικά κολάζ του μπροστά στο φως. Πότε ως μετάφραση της ιεροτελεστίας της κινηματογραφικής θέασης (με τα όντα που έλκονται και χορεύουν μπροστά από τη μηχανή προβολής), άλλοτε ως μεταφορά για την εύθραυστη (και αδιαμεσολάβητα ταπεινή) φύση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και πάντοτε σαν ένα παιχνίδι για το "μάτι που πρέπει να ξέρει πως κάθε αντικείμενο αυτού του κόσμου υπόκειται σε μια περιπέτεια της αντίληψης", με τα λόγια του ίδιου του Μπράκατζ, το εργόχειρο με τον αρχικό τίτλο "Νεκρή άνοιξη" αντικρίζει και νικάει τον θάνατο σε κάθε καρέ, 24 φορές το δευτερόλεπτο.
Rouge (1987) του Stanley Kwan
Η Φλερ, μια εταίρα, ερωτεύεται τον πλούσιο κληρονόμο Τσεν Μπονγκ εν μέσω της –εμποτισμένης με όπιο– ευωχίας των 30s στο Χονγκ Κονγκ. Έχοντας απορριφθεί από τους γονείς του, που αποδοκιμάζουν τη σχέση τους, οι εραστές σχεδιάζουν να αυτοκτονήσουν μαζί προκειμένου να ενωθούν ξανά στη μετά θάνατον ζωή. Πολυβραβευμένο και εκθειασμένο απ’ την παγκόσμια κριτική, το θαυμάσιο φιλμ του Στάνλεϊ Κουάν (βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα της συγγραφέα Λίλιαν Λι) εμπνέεται από το κλασικό θέμα του ρομαντισμού (σύμφωνα με το οποίο ο τρελός έρωτας δεν χωράει στα μέτρα της πραγματικότητας και νομοτελειακά δραπετεύει από τους περιορισμούς της ζωής μέσω του θανάτου), για να το ανατρέψει με τον πιο ευφάνταστο, ευρηματικό και κινηματογραφικά πρωτότυπο τρόπο. Συνδυάζοντας τον μύθο, το χιτσκοκικό σασπένς, την παθιασμένη σινεφιλία κι ένα εξαιρετικά εύστοχο σχόλιο για τους τρόπους με τους οποίους ο μεταμοντέρνος πραγματισμός στειρώνει τα πάθη, το Rouge, 36 χρόνια μετά την πρώτη προβολή του, εξακολουθεί να ασκεί μια ακαταμάχητη σαγήνη.
The Capsule (2012) της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη
Σε μια πολυτελή έπαυλη στην κόψη ενός βράχου που τον δέρνει η θάλασσα, έξι γυναίκες περνούν τις μέρες τους επαναλαμβάνοντας τις παράδοξες τελετουργίες που ενορχηστρώνει μια υποβλητική μητριάρχης. Σε αυτό το εκλεκτό δείγμα "ελληνικού γοτθικού μυστηρίου" –μια ανάθεση από το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ στα πλαίσιo του Deste Fashion Collection 2012, η οποία αναπτύχθηκε παράλληλα ως κινηματογραφική ταινία και ως εγκατάσταση για τη βιτρίνα του Barney’s στη Νέα Υόρκη)– η κυκλικότητα της ζωής και τα πολλαπλά πρόσωπα της θηλυκότητας αναδεικνύονται σχεδόν ανιμιστικά από το μη ανθρώπινο: από τις πτυχώσεις ενός διαδραστικού φορέματος που "ζωντανεύει" με το φως, από την αυστηρή μαύρη στολή (μια ανοιχτή αναφορά στο Κορίτσι με τα μαύρα του Μιχάλη Κακογιάννη), τους γιακάδες από ύφασμα ή από κάποιο ευγενές μέταλλο· απ’ όλα αυτά που φοράμε πάνω από σώματα που ανήκουν ήδη στο παρελθόν για να δώσουμε σχήμα σε έτοιμες ταυτότητες.
Από τ' ανατολικά / From the East (1993) του Chantal Akerman
"Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη: το φάντασμα του κομμουνισμού": Το ταξίδι που ξεκινά λίγο μετά την Πτώση του Τείχους ("προτού να είναι αργά", με τα λόγια της Σαντάλ Ακερμάν), από τη Δυτική Ευρώπη στην Ανατολική (από την Πολωνία στην καρδιά της Σοβιετικής Ένωσης), από το καλοκαίρι στον βαρύ χειμώνα και από το ερμητικό παρόν στο σύνθετο συλλογικό και προσωπικό παρελθόν –μιας που η μητέρα της σκηνοθέτιδας ήταν Πολωνοεβραία επιζήσασα του Ολοκαυτώματος– δεν είναι μια αναμέτρηση με την πρώτη αράδα του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Είναι ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο που διαρθρώνεται με ελεγειακά tracking shots, περνώντας αέρινα από τους δημόσιους χώρους στους ιδιωτικούς και από τα μοναχικά εσωτερικά τοπία στην ερημιά του πλήθους. Διατηρώντας ανέπαφη την πολύτιμη εσωτερικότητά του, το αριστούργημα της Ακερμάν ζωντανεύει έναν ανοίκειο και επίμονο κόσμο που δεν υπάρχει πια, βυθίζοντάς μας σε έναν στοχασμό (ή διαλογισμό) για το τέλος της ιδεολογίας, της ιστορίας ή και του κόσμου όπως τον ξέραμε.
Ατλαντικοί / Atlantics (2009) της Mati Diop
Μια φωτιά που ανάβει στην καρδιά της νύχτας μαζεύει γύρω της τρεις άνδρες που μοιράζονται το βίωμα της αναγκαστικής μετακίνησης, αλλά και τα χιλιάδες πνεύματα των ανθρώπων που χάθηκαν στα ανοιχτά της θάλασσας, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον στον ορίζοντα. Ανοίγοντας με μια υπαινικτική σκηνή που συνδέει τους τροχούς της μηχανής του πλοίου με την ανέμη που ξετυλίγει τον μίτο της ιστορίας, η Ματί Ντιόπ μιλά με αξιοθαύμαστη αφηγηματική οικονομία για τα θραύσματα των ψυχών που ξυπνούν από τον πυρετό της φυγής, που είναι πάντα "ένας νυχτερινός εισβολέας που πιάνει τον ασθενή σε βαθύ ύπνο". Το Atlantiques, μια κάψουλα πυκνού κινηματογραφικού χρόνου, μοιάζει με spin-off ή προοίμιο της ταινίας Atlantique (2019), η οποία έχρισε τη σκηνοθέτιδα την πρώτη μαύρη γυναίκα που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών. Σε αυτό το πέρασμα του ωκεανού από τον πληθυντικό αριθμό στον ενικό θυμόμαστε πόσο συχνά βρέθηκε η λέξη "φαντάσματα" (spooks) στα χείλη ρατσιστών, αλλά και ότι η ιστορία της ανθρωπότητας δεν είναι παρά μια ιστορία της μετανάστευσης.
Βαμπίρ / Vampyr (1932) του Carl Dreyer
Άλλοτε εφιάλτης κι άλλοτε νανούρισμα, το Βαμπίρ είναι μία από τις πιο επιδραστικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Η ιστορία είναι αποσπασματική και σύνθετη: οι χαρακτήρες (ένας άντρας, μια γυναίκα, η αδελφή της, μία κατάρα) στοιχειώνουν ο ένας τον άλλο, συνιστώντας διαφορετικά ορχηστρικά μέρη σε ένα έργο για την ελευθερία, τη λαγνεία και το πεπρωμένο. Εικόνες-φαντάσματα, η σύνθεση και ο φωτισμός των οποίων καλύπτουν όλο το εύρος της ασπρόμαυρης φωτογραφίας: υποφωτισμένα δωμάτια που κρύβουν μυστικά στις σκιές τους, γκρίζα τοπία της εξοχής που μοιάζουν σαν να ξεπήδησαν από την περίοδο τρόμου του Μονέ, εκτυφλωτικές εικόνες ενός ζωντανού-νεκρού σώματος. Ένα απολαυστικό κράμα εξπρεσιονισμού, παραμυθιού και λαχτάρας, όπου όλα είναι πιθανά και όλα οριστικά ανεκπλήρωτα, μια κατ’ ουσίαν κινηματογραφική πράξη, η οποία αποκαλύπτει όλες τις φυσικές και μεταφυσικές δυνάμεις του σινεμά.
Γέλλα / Yella (2007) του Christian Petzold
Ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος του ρεύματος που αποτυπώθηκε στην παγκόσμια κινηματογραφική κριτική ως "Σχολή του Βερολίνου", για να προσδιορίσει ένα ετερογενές σύνολο κινηματογραφιστών της Γερμανίας μετά την Πτώση του Τείχους, ολοκληρώνει την "Τριλογία των φαντασμάτων" με μια ταινία που παίρνει τον τίτλο της από το όνομα της κεντρικής ηρωίδας. Το πορτρέτο της Γέλλα, μιας γυναίκας που φεύγει από την Ανατολική Γερμανία για να δοκιμάσει την τύχη της στη Δυτική πλευρά και στον παράδεισο της "ανάπτυξης", ταυτίζεται εδώ με το πορτρέτο μιας χώρας που συναντάει έπειτα από καιρό το άλλο της μισό, μόνο που έχει ακόμη πιο έντονη τη συλλογική αίσθηση του ανολοκλήρωτου και του μη πραγματικού. Ξεκινώντας μ’ έναν πάταγο –με μια γυναίκα που βγαίνει αιμόφυρτη από ένα τροχαίο ατύχημα, σε μια σκηνή-αναφορά στη θρυλική ταινία τρόμου Το καρναβάλι των ψυχών (1962)– και τελειώνοντας με έναν λυγμό, η κάμερα του Πέτσολντ χαρτογραφεί τις κούφιες επιθυμίες και τις ματαιώσεις που στοιχειώνουν το τοπίο της Ευρώπης στο γύρισμα του αιώνα, λίγο πριν από την οριστική οικονομική, πολιτική και κοινωνική του μεταμόρφωση.
Γυναίκα χωρίς κεφάλι / The Headless Woman (2008) της Lucrecia Martel
Από την πρώτη κιόλας σεκάνς της ταινίας που ολοκληρώνει την "Τριλογία της Σάλτα" της Λουκρέσια Μαρτέλ –μια τριλογία αφιερωμένη στην πόλη της Αργεντινής όπου μεγάλωσε η σκηνοθέτιδα και αφοσιωμένη στην αμείλικτη κριτική στη μεγαλοαστική τάξη για τον ρόλο της στην παραγραφή των εγκλημάτων του παρελθόντος– γινόμαστε μάρτυρες ενός φρικτού hit-and-run, αλλά ξέρουμε ποιος το έχει διαπράξει: Οδηγός είναι μια λευκή, ξανθιά, καταφανώς πλούσια γυναίκα, σωσίας, θαρρείς, της θεατρικής ηθοποιού Μιρτλ Γκόρντον (της Τζένα Ρόουλαντς στη Νύχτα πρεμιέρας), η οποία κατατρύχεται επίσης από την ανάμνηση μιας θαυμάστριας που πάτησε ο σοφέρ της μετά από μια επιτυχημένη παράσταση. Ποιο είναι όμως εδώ το θύμα της εγκατάλειψης; Ένα σκυλάκι ή ένα παιδάκι από την κοινότητα των αυτοχθόνων; Καθώς η ηρωίδα χάνει την επαφή της με την πραγματικότητα, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του κύκλου της να την παρηγορήσει για την έκταση της καταστροφής, το ιδιοφυές καδράρισμα και το ελλειπτικό μοντάζ υπογραμμίζουν πως, όταν υπάρχει η βεβαιότητα ότι η βροχή θα σβήσει τα ίχνη των θυτών και η αναμέτρηση με τα φαντάσματα της αποικιοκρατίας θα καταλήξει σε μια στημένη περφόρμανς, η λευκή ενοχή δεν είναι παρά μια εκδοχή του λευκού προνομίου.
Δίλημμα / Duvidha (1973) του Mani Kaul
Βασισμένη σε ένα λαϊκό παραμύθι από την Ινδία, η ταινία του Μάνι Κάουλ είναι μια μεταφυσική ιστορία αγάπης. Την ημέρα του γάμου ενός ζευγαριού, ένα πνεύμα ερωτεύεται τη νεαρή νύφη και, εκμεταλλευόμενο την απουσία του συζύγου της, αποφασίζει να πάρει τη μορφή του και να μείνει μαζί της. Συνδυάζοντας τον μαγικό ρεαλισμό με την κοινωνική κριτική, η ταινία κάνει ένα επίκαιρο σχόλιο για τη θέση της γυναίκας σε μία φεουδαρχική κοινωνία και αποτελεί μία από τις πιο πρωτότυπες δημιουργίες φαντασμάτων στην ιστορία του παγκόσμιου σινεμά.
Εικόνες φαντασμάτων / Pictures Of Ghosts (2023) του Kleber Mendonça Filho
Οι πόλεις είναι ζωντανοί οργανισμοί, σε διαρκή εξέλιξη, κίνηση, μεταμόρφωση, αλλαγή∙ ταυτόχρονα, βέβαια, οι πόλεις είναι και ακίνητες στον χρόνο αποτυπώσεις αυτού που υπήρξε και δεν υπάρχει πια, αυτού που παρήλθε, που κάποτε σταμάτησε. Οι πόλεις φέρουν κάθε στιγμή του παρόντος του το παρελθόν τους, κουβαλούν τα ίδια τους τα "φαντάσματα" σε όλες τις γωνίες τους. Σε αυτό το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ η πόλη Ρεσίφε της Βραζιλίας, μια υλική και άυλη σύνθεση που αναπτύσσει τις μυριάδες εκδοχές της, συνομιλεί με τις μνήμες της μέσα από τον φακό και την ποιητική ματιά του κινηματογραφιστή. Μια αφήγηση της διαρκούς μεταμόρφωσης ενός τόπου και των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτόν: φαντάσματα ορατά και αόρατα σε αέναη αναζήτηση ταυτότητας.
Ένα γράμμα στον θείο Μπούνμι / A Letter to Uncle Boonmee (2009) του Apichatpong Weerasethakul
Γυρισμένο στη Ναμπούα, τον τόπο μιας αιματηρής μάχης του 1965 μεταξύ κομμουνιστών αγροτών και της ολοκληρωτικής κυβέρνησης, ο σκηνοθέτης Απιτσατπόνγκ Βιρασέτακουν σχολιάζει με τη μικρού μήκους του τους επικίνδυνους κύκλους βίας και καταστολής.
Η παράξενη υπόθεση της Αντζέλικα / The Strange Case of Angelica (2010) του Manoel De Oliveira
Ένας νεαρός φωτογράφος αναλαμβάνει μια ιδιαίτερη δουλειά για μια πλούσια οικογένεια: να φωτογραφίσει την κόρη τους, την Αντζέλικα, η οποία πέθανε λίγο μετά τον γάμο της και πλέον βρίσκεται στο νεκροκρέβατό της χαμογελώντας. Η τριακοστή ταινία του σπουδαίου Μανουέλ ντε Ολιβέιρα είναι μια θαυμάσια αλληγορία για τη μαγική δύναμη του κινηματογράφου να "ανασταίνει", να δίνει ζωή, να θριαμβεύει επί του θανάτου. Μοντέρνα ανάγνωση του μύθου της "ωραίας κοιμωμένης", γράμμα αγάπης στο σινεμά και στην ιστορία του (οι υπέροχες σκηνές των ονείρων ξαναζωντανεύουν τον βωβό κινηματογράφο), υπερρεαλιστικό φιλμικό ποίημα, Η περίεργη υπόθεση της Αντζέλικα καλύπτει την απόσταση από το όνειρο έως την πραγματικότητα και αντιστρόφως, με σκοπό να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει να νιώθουμε ευγνώμονες για το θεϊκό φάντασμα που λέγεται έβδομη τέχνη.
Η πτώση του Οίκου των Άσερ / The Fall of the House of Usher (1928) του Melville Webber & J.S. Watson Jr.
Βασισμένο σε ένα από τα πιο γνωστά διηγήματα τρόμου του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα και ποιητή Έντγκαρ Άλαν Πόε, το συγκεκριμένο φιλμ μικρού μήκους θεωρείται –όχι άδικα– εμβληματικό για τον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο. Με αφήγηση θραυσματική και ομιχλώδη, ανάλογη με αυτή που υιοθετεί το ασυνείδητο όταν σκηνοθετεί τα όνειρά μας, Η πτώση του Οίκου των Άσερ παρακολουθεί έναν ταξιδιώτη να φτάνει στην παραμελημένη έπαυλη των Άσερ, όπου τα δίδυμα αδέρφια Ρόντερικ και Μαντλέιν μοιάζουν να έχουν βαλσαμωθει εν ζωή. Η ταινία των Γουότσον και Γουέμπερ (οι οποίοι αποφάσισαν να μεταφέρουν το διήγημα στον κινηματογράφο έχοντας χρόνια να το ξαναδιαβάσουν, αντλώντας την ουσία του όπως αυτή κατοικούσε –ή μάλλον στοίχειωνε– τη μνήμη τους) μεταδίδει αυτούσια σε 13 μόλις λεπτά την ατμόσφαιρα νοσηρότητας, θανάτου, καταραμένης ομορφιάς και γοτθικού μεγαλείου που κάνει το έργο του Πόε διαχρονικό.
Η Σελίν και η Ζιλί πάνε βαρκάδα / Celine and Julie Go Boating (1974) του Jacques Rivette
Σε έναν κόσμο οργανωμένο σε ζεύγη αντιθέτων, μια βιβλιοθηκονόμος που λατρεύει τα μεταφυσικά πειράματα γνωρίζει τυχαία μια περφόρμερ που βιοπορίζεται κάνοντας μαγικά κόλπα. Οι δυο τους θα γίνουν κολλητές φίλες και θα αλωνίσουν το Παρίσι αναζητώντας στα πιο απίθανα μέρη τη λύση του γρίφου που στοιχειώνει μια απόκοσμη έπαυλη – το σπίτι της μυθοπλασίας, εκεί όπου κάθε μέρα εκτυλίσσεται ένα μυστηριώδες θέαμα που κρατάει όμηρο ένα μικρό κορίτσι. Χειμαρρώδες σαν την κοίτη του Σηκουάνα, ψυχοτροπικό κι ευφάνταστο, ντελιριακό κι όμως περίτεχνα δομημένο και υπολογισμένο ως το τελευταίο του ρακόρ, ονειρικό και σάρκινο, αυτό το συναρπαστικό κινηματογραφικό παιχνίδι του πιο παραγνωρισμένου σκηνοθέτη της νουβέλ βαγκ μάς ξανασυστήνει γνώριμα φαντάσματα, ενώ ταυτόχρονα μοιάζει να μας ξεναγεί στον έξω κόσμο για πρώτη φορά. Ένα εντελώς μοναδικό κινηματογραφικό παιχνίδι, μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση στην ιστορία του σινεμά, συνεχίζει να εμπνέει νέες αφηγήσεις ενώ αναπαράγεται σαν ματριόσκα από τα σπλάχνα της σε κάθε καινούρια θέαση.
Μπλε / Blue (2018) του Apichatpong Weerasethakul
Μια γυναίκα μένει ξύπνια τη νύχτα. Σε κοντινή απόσταση, θεατρικές σκηνές διαλύονται, αποκαλύπτοντας δύο εναλλακτικά τοπία. Πάνω στο μπλε σεντόνι της γυναίκας, η αντανάκλαση του φωτός τρεμοπαίζει, φωτίζοντας το βασίλειο της αϋπνίας της.
Νοσταλγία (Άπαξ λεγόμενα Ι) / Nostalgia (Hapax Legomena I) (1973) της Hollis Frampton
Παίζοντας με αμείωτο κέφι με μια δομική αρχή του κινηματογραφικού μέσου (τον συγχρονισμό εικόνας και ήχου), αλλά και με μια βασική του ιδιότητα (να λειτουργεί ως μηχανή αναπαραγωγής φαντασμάτων), ο πολυμαθέστερος των εκπροσώπων της νεοϋορκέζικης αβάν γκαρντ της δεκαετίας του ’70 αφιερώνει το πρώτο μέρος του κύκλου Hapax Legomena στη νοσταλγία. Τη βάζει όμως σε παρένθεση και διερωτάται ανοιχτά: Μπορούμε άραγε να νοσταλγήσουμε το παρόν; Μέσα από μια αλληλουχία 13 πλάνων, στο καθένα εκ των οποίων μια φωτογραφία του Χόλις Φράμπτον από την καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης καίγεται μυσταγωγικά στη θράκα ενώ ο αφηγητής ήδη περιγράφει το επόμενο ενσταντανέ, αυτός ο κλασικιστής ποιητής, φωτογράφος, ζωγράφος, γλύπτης, κριτικός και κινηματογραφιστής που καθόρισε το σινεμά διερευνά τα όρια της αναπαράστασης, καταργώντας και ανασταίνοντας την ιδιότητα της εικόνας να αναφέρεται στην πραγματικότητα.
Ο νεκρός / Dead Man (1995) του Jim Jarmusch
Προσπαθώντας να διαφύγει τις συνέπειες του νόμου, αφού έχει σκοτώσει έναν άντρα όντας σε άμυνα, ο λογιστής Γουίλιαμ Μπλέικ συναντά έναν Ινδιάνο ποιητή που ονομάζεται "Κανένας", ο οποίος τον προετοιμάζει για το πέρασμα στον άλλο κόσμο. Το αργό σβήσιμο ενός ανθρώπου, που απογυμνώνεται σταδιακά απ’ το φθαρμένο ένδυμα της ζωής του, μετατρέπεται από τον μεγάλο Τζιμ Τζάρμους σ’ ένα ανατριχιαστικό κινηματογραφικό ποίημα. Συνεπικουρούμενος από τα υπέροχα ηλεκτροακουστικά ακόρντα του Νιλ Γιανγκ, το αριστουργηματικό φιλμ του Τζάρμους λιτανεύει μια ψυχή που απιθώνει στη γη το βάρος της, ρίχνοντας την αυλαία στην αυτοσχέδια παράσταση της ύπαρξης του Γουίλιαμ Μπλέικ (ενός καταπληκτικού Τζόνι Ντεπ στον ίσως κορυφαίο ρόλο της καριέρας του) με μια σκηνοθεσία ονειρικά μεγαλοπρεπή∙ κι είναι σαν να οδηγεί στην έξοδο και να αποχαιρετά μέσω αυτού του παράξενου "κανένας" οποιοδήποτε ον σε αυτό το αλύπητο σύμπαν που, εφόσον έζησε, πρέπει και να πεθάνει. Κάθε ζωντανός είναι ένα επικείμενο φάντασμα; Για τον Νεκρό, ναι.
Οι κυνηγοί / The Hunters (1977) του Θόδωρου Αγγελόπουλου
Την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1977 μια ομάδα κυνηγών βρίσκει στην περιοχή κοντά στη λίμνη των Ιωαννίνων το πτώμα ενός αντάρτη του Εμφυλίου μέσα στο χιόνι. Θα μεταφέρουν το σώμα του νεκρού άντρα στο ξενοδοχείο τους και εκεί θα βρεθούν υπόλογοι στο δικαστήριο της ιστορίας. Αν ένας άνθρωπος ήταν αρμόδιος να μιλήσει για τα φαντάσματα της ιστορίας, της πολιτικής, της ιδεολογίας, της επανάστασης και των προδομένων ονείρων, αυτός ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Στους Κυνηγούς, ένα από τα πλέον εμβληματικά έργα της φιλμογραφίας του, θέτει αντιμέτωπα όλα αυτά τα φαντάσματα, καθιστώντας ξεκάθαρο ότι καταλληλότερο –λόγω της ίδιας του της φύσης– να αφηγηθεί τις συγκρούσεις τους είναι ένα άλλο φάντασμα: ο κινηματογράφος. Ίσως γιατί στον πυρήνα της ιστορίας, της πολιτικής, της ιδεολογίας, της επανάστασης, των ονείρων υπάρχουν κατά βάση εικόνες∙ εικόνες που στοιχειώνουν, μαγεύουν, υποτάσσουν, εμπνέουν, παρακινούν. Κι ο κινηματογράφος με αυτές φτιάχνει τον κόσμο του.
Ουγκέτσου μονογκατάρι / Ugetsu (1953) του Kenji Mizoguchi
Στις αρχές της άνοιξης, την περίοδο των ιαπωνικών εμφύλιων πολέμων του 16ου αιώνα, στη λίμνη Μπίβα της επαρχίας Όμι, ο οικογενειάρχης αγρότης και τεχνίτης Γκενζούρο ταξιδεύει στη Ναγκαχάμα για να πουλήσει τα προϊόντα του και αποκτά μια μικρή περιουσία. Ο γείτονάς του, ο Τομπέι, ονειρεύεται να γίνει σαμουράι, αλλά δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει την απαραίτητη στολή. Οι άπληστοι Γκενζούρο και Τομπέι συνεργάζονται κατασκευάζοντας πήλινα αγγεία, που προσδοκούν να πουλήσουν και να πλουτίσουν. Τι να πεις για το αριστούργημα του Κέντζι Μιζογκούτσι που να μην έχει ήδη γραφτεί; Έχοντας εξασφαλίσει εδώ και χρόνια περίοπτη θέση στην ιστορία του κινηματογράφου, θεωρούμενο –απολύτως εύλογα– μια απ’ τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, αγαπημένο έργο του Μάρτιν Σκορσέζε και του Αντρέι Ταρκόφσκι, το Ουγκέτσου Μονογκατάρι δεν είναι απλώς μια κλασική ιαπωνική ιστορία με φαντάσματα, αλλά ένα ασπρόμαυρο διαμάντι μεγάλου σινεμά που εξακολουθεί να μαγεύει με την εξπρεσιονιστική ομορφιά και την ποιητική θλίψη του.
Πέρυσι στο Μαρίενμπαντ / Last Year at Marienbad (1961) του Alain Resnais
Ένας ανώνυμος άντρας πολιορκεί μια ανώνυμη γυναίκα σ’ έναν πύργο στο Μαρίενμπαντ γεμάτο αργόσχολους αριστοκράτες. Εκείνος επιμένει ότι είχαν γνωριστεί στο ίδιο μέρος έναν χρόνο νωρίτερα, όπου και έζησαν έναν σύντομο αλλά σφοδρό έρωτα. Της λέει πως τότε του είχε υποσχεθεί ότι θα ξανασυναντιούνταν έναν χρόνο μετά. Εκείνη το αρνείται, επιμένοντας πως δεν θυμάται τίποτα τέτοιο. Ο άντρας κάνει ό,τι μπορεί για να την πείσει κατακλύζοντάς τη με λεπτομέρειες που σχετίζονται με το υποτιθέμενο ειδύλλιό τους, προκειμένου να την καθυποτάξει στη δική του αλήθεια. Στο αθάνατο φιλμικό αίνιγμα που λέγεται Πέρσι στο Μαρίενμπαντ, ένα από τα αειθαλή μνημεία του κινηματογραφικού μοντερνισμού, ο Αλέν Ρενέ στοχάζεται τις έννοιες της μνήμης, της αλήθειας και της ταυτότητας και μας καλεί να σκεφτούμε αν –όπως έλεγε ο Πόε– αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα δεν είναι τελικά παρά ένα όνειρο μέσα σ’ ένα όνειρο, αν ό,τι αποκαλούμε "εαυτό" δεν είναι παρά ένα φάντασμα. Παράλληλα αναρωτιέται: αν οι εραστές είναι αντικριστοί καθρέφτες, ποιο είδωλο αντανακλούν στο διηνεκές;
Σακντά (Ρουσό) / Sakda (Rousseau) (2012) του Apichatpong Weerasethakul
Ένα αμυδρό φως, μερικά ακόρντα κιθάρας, ένας άντρας που ψιθυρίζει στο μικρόφωνο και η φωνή του ακούγεται από ένα μαγνητόφωνο στις όχθες του ποταμού Μεκόνγκ. Με αυτό το αινιγματικό δοκίμιο ο σκηνοθέτης επισκέπτεται ξανά τα αγαπημένα του θέματα, όπως τα υποκείμενα της μετενσάρκωσης, της μνήμης και της φαντασίας.
Σάρα Ουίντσεστερ, όπερα φαντασμάτων / Sarah Winchester, Phantom Opera (2016) του Bertrand Bonello
Ο Μπερτράν Μπονελό, ένας γητευτής των νυκτόβιων genii loci και πλοηγός του κόσμου των σκιών του παρελθόντος και του μέλλοντος, ανταποκρίθηκε σε μια πρόσκληση της Όπερας του Παρισιού με ένα κινηματογραφικό νεύμα που περιέχει τη μεταφυσική του χώρου και των "νεκρών" χρόνων, ενώ ξορκίζει την κατάρα ενός θρύλου: της Σάρα Ουίντσεστερ, χήρας του κληρονόμου της ομώνυμης κατασκευαστικής εταιρείας όπλων που έδωσε στον κόσμο την πρώτη επαναληπτική καραμπίνα, η οποία δούλευε υπερωρίες στον Αμερικανικό Εμφύλιο οδηγώντας στον αφανισμό των αυτόχθονων πληθυσμών. Σύμφωνα με την ιστορία, όταν η Σάρα έχασε το παιδί της από μια εκφυλιστική νόσο και τον άντρα της από φυματίωση, επισκέφθηκε ένα μέντιουμ που τη συμβούλευσε να χτίσει ένα σπίτι για να στεγάσει τα πνεύματα των αγαπημένων της – ένα σχέδιο στο οποίο αφιέρωσε όλη την περιουσία της, αλλά και την ίδια της τη ζωή, αφού πέθανε τη μέρα που μπήκε το τελευταίο λιθαράκι. Σύμφωνα με την ιστορία του Μπονελό, το σινεμά και οι παραστατικές τέχνες δεν προσφέρουν παρά πρόβες εξοικείωσης με την αρχιτεκτονική του ανεκπλήρωτου, μια διακεκομμένη γνωριμία με τις ψυχές που μας παρακολουθούν πίσω από την αυλαία, ακόμα κι όταν αυτή πέσει οριστικά.
Σμαράγδι / Emerald (2007) του Apichatpong Weerasethakul
Το Morakot είναι ένα εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο στην καρδιά της Μπανγκόκ που άνοιξε τις πόρτες του τη δεκαετία του 1980: μια εποχή οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών για την Ταϊλάνδη. Όταν χτύπησε η οικονομική κρίση της Ανατολικής Ασίας το 1997, οι ονειροπολήσεις των κατοίκων της Μπανγκόκ κατέρρευσαν. Ο σκηνοθέτης συνεργάζεται με τρεις ηθοποιούς, οι οποίοι αφηγούνται τα όνειρά τους, τη ζωή τους, τις κακές και τις καλές στιγμές τους, σε μια προσπάθεια να ανατροφοδοτήσουν το ξενοδοχείο με νέες αναμνήσεις.
Σφυγμός / Pulse (2001) του Kiyoshi Kurosawa
Μια δυστοπική αλληγορία (ή ίσως σκοτεινή προφητεία) για τη σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με την τεχνολογία και για τις ιστορίες που κρύβονται υπομονετικά στο back end κάθε οnline συναλλαγής μας ώσπου να κυριεύσουν κάθε σπιθαμή της ύπαρξής μας, ξετυλίγεται γύρω από ένα ανατριχιαστικό εύρημα: Πνεύματα από έναν άλλο κόσμο εξαπλώνονται σαν ιός μέσω δικτύων και τερματικών οθονών, στοιχειώνοντας τους χρήστες και μετουσιώνοντάς τους σε φαντάσματα που μοιάζουν με σκιές από στάχτη. Σχολιάζοντας τη νεότευκτη, εν έτει 2001, παράδοση του j-horror και απαντώντας στις ποπ εμμονές αυτού του είδους με μια ρευστή, σχεδόν υπερβατική εικονογραφία, ένας από τους πιο σημαντικούς Ιάπωνες σκηνοθέτες αναψηλαφεί τον μύχιο φόβο του ανθρώπου για τις μηχανές για να καταλήξει σε μια δική του φασματική ποιητική υπαρξιακών αποχρώσεων.
Το πνεύμα του μελισσιού / The Spirit of the Beehive (1973) του Victor Erice
Σε ένα χωριό της Καστιλιάς το 1940, μια νεαρή κοπέλα παρακολουθεί την ταινία Frankenstein που προβάλλεται στο δημαρχείο της περιοχής. Επηρεασμένη από την ταινία, αρχίζει να βλέπει το τέρας παντού και, θεωρώντας το φίλο, σφυρηλατεί σιγά σιγά έναν παραμυθένιο κόσμο με τη φαντασία της που γίνεται το καταφύγιό της, μακριά από την πραγματικότητα. Μια φανταστική αλληγορία για τη Ισπανία του Φράνκο (όπου ο φασισμός σηματοδοτεί τον θάνατο της αθωότητας, την καταστροφή της φαντασίας). Η ταινία του σπουδαίου Βίκτορ Ερίθε καταργεί τις λογικές συνδέσεις μεταξύ των εικόνων προς όφελος μιας συνειρμικής αφήγησης που θυμίζει τις επινοήσεις που φτιάχνουν τα όνειρα. Σε αυτό το μοναδικό αριστούργημα, ο σκηνοθέτης προσκαλεί το κοινό να τον ακολουθήσει σε μια εξερεύνηση των αρχέγονων πηγών της ποίησης: αθωότητα, όνειρα και φαντασία. Θέλει να ξαναγίνουμε παιδιά, για να ανακτήσουμε την ικανότητά μας να εκπλαγούμε μπροστά στο άφατο, το μυστηριώδες, το μαγικό. Γιατί μόνο τα παιδιά είναι αθάνατα.
Το σανατόριο κάτω απ’ την κλεψύδρα / The Hourglass Sanatorium (1973) του Wojciech Jerzy Has
Ο νεαρός Τζόζεφ αποφασίζει να επισκεφτεί ένα ερειπωμένο σανατόριο για να δει τον πατέρα του. Όταν φτάνει εκεί, μαθαίνει ότι ο πατέρας του έχει πάψει να αναπνέει αλλά δεν έχει πεθάνει ακόμα, ίσως λόγω της άφιξης του Τζόζεφ που μπορεί να έχει σταματήσει τον χρόνο στο σανατόριο. Ο νεαρός άντρας ξεκινάει ένα αναπάντεχο ταξίδι στα δωμάτια του ιδρύματος, καθένα από τα οποία ζωντανεύει κόσμους προερχόμενους κατευθείαν απ’ το πανδαιμόνιο της ψυχής του. Βασισμένο σε μια συλλογή διηγημάτων του Πολωνοεβραίου συγγραφέα Μπρούνο Σουλτς, το Σανατόριο της κλεψύδρας αποτελεί τον ορισμό της ταινίας-ονείρου. Καθώς το παρακολουθείς έχεις την αίσθηση πως το δημιουργεί μάλλον το υποσυνείδητό σου σε πραγματικό χρόνο παρά η –εκπληκτικά έκκεντρη και γοητευτικά παράδοξη– ματιά του σκηνοθέτη. Ένα οπτικοακουστικό ψηφιδωτό υπερρεαλιστικών εικόνων, το οποίο στη δημοσκόπηση του 2015 που διεξήγαγε το Πολωνικό Μουσείο Κινηματογράφου στο Λοτζ κατατάχθηκε ως η πέμπτη καλύτερη πολωνική ταινία όλων των εποχών.
Το φάντασμα / Phantom (2000) του João Pedro Rodrigues
Ο Σέρτζιου είναι ένας ομοφυλόφιλος νέος άντρας που εργάζεται τις νύχτες ως ρακοσυλλέκτης σε μια μεγάλη πόλη. Ζει με τον σκύλο του, είναι μοναχικός, δεν έχει εραστή, οικογένεια ή φίλους. Ωστόσο, δίνει την εντύπωση ότι συμβιώνει μονίμως με μια τεράστια επιθυμία, η οποία νομοτελειακά θα ανατρέψει την ηθελημένη απομόνωσή του. Ή μήπως όχι; Κάπου ανάμεσα στον Πιερ Πάολο Παζολίνι (χωρίς την έντονη πολιτική/μαρξιστική διάσταση), τον Πέδρο Αλμοδόβαρ (χωρίς το έντονο εικαστικό στιλιζάρισμα), τον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και την οριακή λογοτεχνία του Ζαν Ζενέ, το φιλμ του Ζουάου Πέντρου Ροντρίγκες βυθίζεται στην άβυσσο της αστικής μοναξιάς για να ανακαλύψει εκεί ανθρώπους στοιχειωμένους από την ανάγκη για επικοινωνία, τραυματισμένους ανεπανόρθωτα από την αποτυχία να συνδεθούν πραγματικά με τους άλλους ώστε να ξεφύγουν από τη φυλακή του εαυτού τους: το μέρος όπου το κτηνώδες μοιάζει με μοναδική δυνατότητα αντιμετώπισης των "φαντασμάτων" της σάρκας.
Φάντασμα της Ασίας / Ghost of Asia (2005) των Apichatpong Weerasethakul & Christelle Lheureux
Ένα φάντασμα τριγυρνά στις ακτές ενός νησιού της Ταϊλάνδης. Τρία παιδιά ζητούν από έναν ηθοποιό να λειτουργήσει σαν ανδρείκελο και να εκτελέσει τις εντολές τους. Μια ταινία - εορτασμός της ζωής και των απολαύσεών της, γυρισμένη έναν χρόνο μετά το καταστροφικό τσουνάμι.
Φωτεινοί άνθρωποι / Luminous People (2007) του Apichatpong Weerasethakul
Ένα ταξίδι κατά μήκος του ποταμού Μεκόνγκ (στα σύνορα μεταξύ Ταϊλάνδης και Λάος) για να σκορπιστούν οι στάχτες ενός νεκρού πατέρα. Ένας άνδρας θυμάται πώς τον επισκέφτηκε ο αείμνηστος πατέρας του σε ένα όνειρο. Η παρουσία των νεκρών, οι αναμνήσεις των ζωντανών.
Εκτός συναγωνισμού
EILEEN, William OLDROYD, USA, 2022, 98’
ΗΡΩΙΚΟ / HEROIC, David ZONANA, Mexico-Sweden, 2023, 88’
ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΣΠΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ / ALL THE COLORS OF THE WORLD ARE BETWEEN BLACK AND WHITE, Babatunde APALOWO, Nigeria, 2023, 93’
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ / INSIDE THE YELLOW COCOON SHELL, Phạm THIÊN N, Vietnam-Singapore-France-Spain, 2023, 179’
Η ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΗ ΕΙΚΟΝΑ / THE PERMANENT PICTURE, Laura FERRÉS, Spain-France, 2023, 94’
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ / UPON ENTRY, Alejandro ROJAS & Juan Sebastián VASQUEZ, Spain, 2023, 74’
ΠΟΥΘΕΝΑ / NOWHERE, Simone MASSI, Italy-Switzerland, 2023, 90’
>>Film Forward - Ειδικές Προβολές
KAIZO, Giorgos DRIVAS, Greece, 2023, 40’
MOTHERS OF DAUGHTERS, Elke LEHRENKRAUSS & Youla BOUDALI, Greece, 2023, 18’
ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΚΕΝΟΨΙΑ / MADEMOISELLE KENOPSIA, Denis CÔTÉ, Canada, 2023, 77’
ΕΝΑΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ / THE PRINCE, Pierre CRETON, France, 2023, 82’
Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ / MY MOTHER IS A SAINT, Syllas TZOUMERKAS, Greece, 2023, 8’
ΣΤΟ ΝΕΡΟ / IN WATER, HONG SANG-Soo, South Korea, 2023, 61’
Immersive
SHINIGAMI, Yoshiya OKOYAMA, Japan, 2023, 19'
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΓΩ / FINALLY ME, Marcio SAL, Brazil, 2023, 17’
Η ΚΑΘΟΔΟΣ / THE DESCENT, Tatiana COLLET APRAXINE, UK-France, 2022, 13’
Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ / SHADOWTIME, Sister SYLVESTER & Deniz TORTUM, The Netherlands-USA-Türkiye, 2023, 18'
Ο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ / THE IMAGINARY FRIEND, Steye HALLEMA, The Netherlands, 2023, 25'
ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΜΟΥ / THEY DREAM IN MY BONES, Faye FORMISANO, France, 2021, 17'
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 090 / MY NAME IS O90, Siyeon KIM, South Korea, 2023, 15'
ΧΙΛΙΑ ΒΙΟΛΙΑ / HUMAN VIOLINS, Ioana MISCHIE, Romania-France, 2023, 19'
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου - Επίσημη Πρώτη
DOLLS OF DRESDEN, Alexis TSAFAS, Germany-Greece, 2023, 98’
METS, THE CALLAS (Lakis & Aris IONAS), Greece, 2023, 79’
ΑΛΕΥΡΙΝΟ - ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ / ALEVRINO - THE SEED OF EVERYTHING, Nikos ALEVRAS, Greece, 2023, 127’
ΓΥΑΛΑ / IN A FISHBOWL, Konstantinos FRAGKOULIS, Greece, 2023, 80’
ΕΞΕΛΙΞΗ / THE PROMOTION, Periklis CHOURSOGLOU, Greece, 2023, 98’
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ / PROFESSIONAL SLEEPWALKER, Vasilis RAISIS, Greece, 2023, 79’
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΒΛΕΜΜΑΤΟΣ / THE GAZE ADVENTURE, Dimitri ATHANITIS, Greece, 2023, 75’
ΜΙΝΟΡΕ / MINORE, Konstantinos KOUTSOLIOTAS, Greece-United Kingdom, 2023, 111’
ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚΙΑ / DETACHED HOUSE, Ioakim MYLONAS, Cyprus-Greece, 2023, 95’
ΝΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ / NEW CONTINENT, PANDELIS PAGOULATOS, Greece, 2023, 108’
ΠΕΝΤΕ ΣΕΛΙΝΙΑ ΝΑΥΛΟΝ / FIVE SHILLINGS NAYLON, Christos SIOPAHAS, Cyprus, 2022, 117’
ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ / POLYDROSO, Alexandros VOULGARIS (The Boy), Greece, 2023, 84’
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΚΑΡΜΕΝ / THE SUMMER WITH CARMEN Zacharias MAVROEIDIS, Greece, 2023, 106’
ΤΡΑΝΖΙΤ / TRANZIT, Karolos ZONARAS, Greece, 2023, 82’
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου - Ξεπερνώντας τα Σύνορα
Ο ΡΑΨΩΔΟΣ / THE RHAPSODIST, Nikolai HAMEL, Greece, 2023, 87’
ΦΩΝΕΣ ΒΑΘΙΑ / VOICES IN DEEP, Jason RAFTOPOULOS, Greece-Australia, 2023, 94’
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου - Ειδικές Προβολές
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ / A WOMAN’S PAST, Yannis DALIANIDIS, Greece, 1968, 81’
Αφιέρωμα στο Νίκο Περάκη
BOMBER & PAGANINI, Nikos PERAKIS, Austria-West Germany, 1976, 104’
ΑΡΠΑ COLLA / ARPA COLLA, Nikos PERAKIS, Greece, 1982, 98’
ΒΙΟΣ + ΠΟΛΙΤΕΙΑ / LIVING DANGEROUSLY, Nikos PERAKIS, Greece, 1987, 101’
ΤΑΜΠΟΥΡΛΟ / THE TIN DRUM, Volker SCHLÖNDORFF, West Germany-France-Poland, 1979, 142’
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ / COOL, Nikos PERAKIS, Greece, 2007, 104’
Αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο
ΕΚΔΡΟΜΗ / EXCURSION, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1966, 85’
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΟΙΞΗ / THE LAST SPRING, Takis KANELLOPOULOS, Greece,
ΘΑΣΟΣ / THASOS, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1961, 20’
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ / MACEDONIAN WEDDING, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1960, 29’
ΟΥΡΑΝΟΣ / GLORY SKY, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1962, 87’
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ / INTERLUDE, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1968, 87’
ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ / ROMANTIC NOTE, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1978, 84’
ΣΟΝΙΑ / SONIA, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1980, 75’
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ / MEMORIES OF A SUNDAY, Takis KANELLOPOULOS, Greece, 1975, 98’
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου - Βραβευμένες Μικρού Μήκους
A PIECE OF LIBERTY, Antigoni KAPAKA, Greece, 10’
BUFFER ZONE, Savvas STAVROU, Cyprus-United Kingdom, 2023, 16’
GOOD GIRLS CLUB: A VIRGINITY ODYSSEY, Leda VARZIOTI & Dimitris TSAKALEAS, Greece, 2023, 17’
LITTLE DOGGIE, Yorgos DOUNIS, Greece, 2023, 26’
MIDNIGHT SKIN, Manolis MAVRIS, Greece-France, 2023, 40’
SUPER, Nikolas KOULOGLOU, Greece, 2023, 20’
ΑΕΡΟΛΙΝ / AEROLIN, Alexis KOUKIAS-PANTELIS, Greece, 2023, 19’
ΑΘΗΝΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ / ATHENS, MY LOVE, Dimitris KECHRIS, Greece, 2022, 24’
ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ / UNORTHODOX, Konstantinos ANTONOPOULOS, Greece, 2023, 23’
ΑΡΙΖΟΝΕΣ / ARIZONES, Giorgos ILIOPOULOS, Greece, 2023, 29’
ΑΡΚΟΥΔΟΤΡΥΠΑ / BEARCAVE, Krysianna PAPADAKIS & Stergios DINOPOULOS, Greece, 2023, 39’
ΔΙΑΒΑΣΗ / CROSSING, Aineias TSAMATIS & Katerina MAVROGEORGI, Greece, 2023, 21’
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ / A DIARY OF SEXUAL SOLITUDE, Nina ALEXANDRAKI, Belgium, 2022, 26’
ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟ / GREENHOUSE, George GEORGAKOPOULOS, Greece, 2023, 18’
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΔΥΕΙ / THE FIRST SETTING SUN OF SUMMER, Asteris TZIOLAS, Greece, 2023, 23’
Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ / THE PARADE, Michalis GALANOPOULOS, Greece-Switzerland, 2022, 24’
Η ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ / THE ARMCHAIR ON THE PAVEMENT, Mary KOLONIA, Greece, 2023, 15’
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΤΣΙΓΑΡΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΕΙΣ / HOW TO LIGHT A CIGARETTE WITHOUT BURNING YOURSELF, Konstantinos SPANOUDAKIS, Greece, 2023, 15’
ΦῶΣ ἐΚ ΦΩΤΟΣ / LIGHT OF LIGHT, Neritan ZINXHIRIA, Greece, 2023, 13’
ΤΟ ΧΑΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΗΣ / THE CHAOS SHE LEFT BEHIND, Nikos KOLIOUKOS, Greece, 2023, 33’
Survey Expanded - Reflections of Topos
ΕΓΩ, Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ / I, SOLDIER, Köken ERGUN, Türkiye, 2006, 7’
Η ΣΗΜΑΙΑ / THE FLAG, Köken ERGUN, Türkiye, 2007, 9’
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ, ΠΩΣ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΜΑΣ ΣΩΜΑ / YUGOSLAVIA, HOW IDEOLOGY MOVED OUR COLLECTIVE BODY, Marta POPIVODA, Serbia-France-Germany, 2013, 62’
ΟΥΡΑΝΟΙ / HEAVENS, Jelena MAKSIMOVIĆ & Ivan SALATIĆ, Serbia, 2014, 19’
Ο ΓΑΜΟΣ / THE MARRIAGE, Blerta ZEQIRI, Kosovo-Albania, 2017, 97’
ΤΑΙΝΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ 63 – ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ / NEWSREEL 63 – THE TRAIN OF SHADOWS, Nika AUTOR, Slovenia, 2017, 38’
ΗΡΩΕΣ / HEROES, Köken ERGUN, Türkiye, 2018, 88’
ΑΝΤΙΟ! (ΡΑΜΠΟ) / GOODBYE! (RAMBO), reVOLTAIRE (Calin MAN), Romania, 2019, 38’
ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΜΟΥ ΓΕΛΙΟ / MY MORNING LAUGHTER, Marko DJORDJEVIĆ, Serbia, 2019, 94’
DOG STAR DESCENDING, Aykan SAFOĞLU, Germany, 2020, 12’
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ / JANUARY, Andrey M PAOUNOV, Bulgaria-Portugal-Luxembourg, 2021, 111’
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ / AFTER THE WINTER, Ivan BAKRAČ, Montenegro-Serbia-Croatia, 2021, 101’
ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΑΠΙΑ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ / FOUR PILLS AT NIGHT, Leart RAMA, Kosovo-Switzerland, 2021, 25’
DISCO BOY, Giacomo ABBRUZZESE, France-Italy-Belgium-Poland, 2022, 91’
EEVA, Morten TŠINAKOV & Lucija MRZLJAK, Estonia-Croatia, 2022, 16’
ΑΝΙΜΑΛΙΑ / ANIMALIA, Sofia ALAOUI, France-Morocco-Qatar, 2022, 90’
ΕΝΑ ΦΛΙΤΖΑΝΙ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ / A CUP OF COFFEE AND NEW SHOES ON, Gentian KOÇI, Albania-Portugal-Greece-Kosovo, 2022, 99’
Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΜΠΑΝΑΝΟΔΕΝΤΡΩΝ / THE SILENCE OF THE BANANA TREES, Eneos ÇARKA, Hungary-Belgium-Portugal-Albania, 2022, 24’
ΘΑ ΚΑΝΩ ΣΜΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟ / I WANT TO SMASH THE GREENHOUSE, Teona GALGOṬIU, Romania, 2022, 21’
ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΑ / FLYING SHEEP, Alexandra GULEA, Romania-Germany, 2022, 24’
21 ΜΕΡΕΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ / 21 DAYS UNTIL THE END OF THE WORLD, Teona STRUGAR MITEVSKA, North Macedonia, 2023, 80’
BLACKBIRD BLACKBIRD BLACKBERRY, Elene NAVERIANI, Switzerland-Georgia, 2023, 111’
ΔΥΟ ΕΠΙ ΔΥΟ / TWO TIMES TWO, Andrey M PAOUNOV, Bulgaria-Germany, 2023, 8’
ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ; / ARE YOU A MAN, Gjorce STAVRESKI, North Macedonia-Serbia, 2023, 15’
ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΤΑΞΙΔΙ / A SHORT TRIP, Erenik BEQIRI, France, 2023, 17’
Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ / CAT FUNERAL, Ana-Maria COMĂNESCU, Romania, 2023, 20’
ΝΕΑΝΔΡΕΙΑ / NEANDRIA, Reha ERDEM, Türkiye, 2023, 90’
ΣΠΙΤΙΚΟ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ / HOUSEKEEPING FOR BEGINNERS, Goran STOLEVSKI, North Macedonia-Croatia-Serbia-Poland-Kosovo, 2023, 107’
Ειδικές Προβολές
IN OUR DAY, HONG SANG-Soo, South Korea, 2023, 84’
ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ: ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ / MARIA CALLAS: LETTERS AND MEMORIES, Tom WOLF & Yannis DIMOLITSAS, Italy, 2023, 80’
MMXX, Cristi PUIU, Romania-France-Moldova, 2023, 160’
ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΟ… / WOMAN OF…, Małgorzata SZUMOWSKA & Michał ENGLERT, Poland-Sweden, 2023, 132’
ΕΓΩ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ / IO CAPITANO, Matteo GARRONE, Italy-Belgium, 2023, 121’
ΕΥΡΗΚΑ / EUREKA, Lisandro ALONSO, France-Argentina-Germany-Portugal-Mexico, 2023, 146’
ΖΩΗ / LIFE, Zeki DEMIRKUBUZ, Türkiye-Bulgaria, 2023, 193’
Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ / THE SURVIVAL OF KINDNESS, Rolf DE HEER, Australia, 2022, 96’
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΜΠ / THE OLD OAK, Ken LOACH, UK, 2023, 113’
Η ΧΙΜΑΙΡΑ / LA CHIMERA, Alice ROHRWACHER, Italy-France-Switzerland, 2023, 130’ ’
ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ / CLOSE YOUR EYES, Victor ERICE, Spain, 2023, 169’
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / AFIRE, Christian PETZOLD, Germany, 2023, 103’
ΜΑΛΕΝΑ / MALÈNA, Giuseppe TORNATORE, Italy-USA, 2000, 108’
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ / DO NOT EXPECT TOO MUCH FROM THE END OF THE WORLD, Radu JUDE, Romania-Luxembourg-France-Croatia, 2023, 164’
ΟΙ ΧΩΡΙΑΤΕΣ / THE PEASANTS, DK WELCHMAN & Hugh WELCHMAN, Poland-Serbia-Lithuania, 2023, 114’
ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ / PASSAGES, Ira SACHS, France, 2022, 91’
ΣΟΣΑΝΑ / SHOSHANA, Michael WINTERBOTTOM, Italy-UK, 2023, 119’
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ / THE HOLDOVERS, Alexander PAYNE, USA, 2023, 133’
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΟΡΕΣ / FOUR DAUGHTERS, Kaouther BEN HANIA, France-Tunisia-Germany-Saudi Arabia, 2023, 110’
ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ / KIDNAPPED, Marco BELLOCCHIO, Italy-France-Germany, 2023, 125’
ΤΟ ΝΕΟ ΑΓΟΡΙ / THE NEW BOY, Warwick THORNTON, Australia, 2023, 116’
ΤΟ ΤΕΡΑΣ / MONSTER, Hirokazu KORE-eda, Japan, 2023, 126’
Ειδικές Προβολές - Σειρές
17 ΚΛΩΣΤΕΣ / 17 THREADS, Sotiris TSAFOULIAS, Greece, 2023, 120’
ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ / ΤΗΕ WILDER, Yorgos GKIKAPEPPAS, Greece, 2023, 54’
I KNOW YOUR SOUL, Jasmila ŽBANIĆ, Bosnia and Herzegovina, 2023, 87’
MILKY WAY, Vasilis KEKATOS, Greece, 2023, 65’
THE ACTOR, Nima JAVIDI, Iran, 2023, 117’
Ανοιχτοί Ορίζοντες
LIBERTATE, Tudor GIURGIU, Romania-Hungary, 2023, 109’
ΑΙΝΕΙΑΣ / ENEA, Pietro CASTELLITTO, Italy, 2023, 111’
ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΡΙΜΕΣ / TERRESTRIAL VERSES, Ali ASGARI & Alireza KHATAMI, Iran, 2023, 77’
Η ΑΘΟΡΥΒΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ / THE QUIET MIGRATION, Malene CHOI, Denmark, 2023, 103’
Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ / THE PRACTICE, Martin REJTMAN, Argentina-Chile-Portugal-Germany, 2023, 95’
Η ΣΕΙΡΗΝΑ / THE SIREN, Sepideh FARSI, France-Germany-Luxembourg-Belgium, 2023, 100’
Η ΣΙΝΤΟΝΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ / SIDONIE IN JAPAN, Élise GIRARD, France, 2023, 95’
ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΝΤΑ! / CHICKEN FOR LINDA!, Chiara MALTA & Sébastien LAUDENBACH, France, 2023, 76’
ΚΟΥΣΟΥΡΙΑ / SHORTCOMINGS, Randall PARK, USA, 2022, 92’
ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ / COMANDANTE, Edoardo DE ANGELIS, Italy, 2023, 120’
ΛΟΥΚΑ / LUKA, Jessica WOODWORTH, Belgium-Italy-The Netherlands-Bulgaria-Armenia, 2023, 94’
ΛΟΥΜΠΟ / LUBO, Giorgio DIRITTI, Italy-Switzerland, 2023, 181’
ΜΠΛΟΝΤΙ / BLONDI, Dolores FONZI, Argentina-Spain-USA, 2023, 87’
ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ / MORE THAN STRANGERS, Sylvie MICHEL, Germany-Greece, 2023, 100’
ΞΟΡΚΙΑ / SORCERY, Christopher MURRAY, Chile-Mexico-Germany, 2023, 101’
Ο ΑΣΚΙΑΣΤΟΣ ΠΥΡΓΟΣ / THE SHADOWLESS TOWER, Zhang LÜ, China, 2023, 144’
Ο ΠΑΓΟΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ / THE BREAKING ICE, Anthony CHEN, China, 2023, 97’
ΟΙ ΑΠΟΙΚΟΙ / THE SETTLERS, Felipe GÁLVEZ, Chile-Argentina-UK-Taiwan- France-Denmark-Sweden-Germany-USA, 2023, 97’
ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΙ / THE BURDENED, Amr GAMAL, Yemen-Sudan-Saudi Arabia, 2023, 91’
ΟΡΕΓΚΟΝ / OREGON, Kerem AYAN, Türkiye, 2023, 93’
ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΙ / THE DELINQUENTS, Rodrigo MORENO, Argentina-Luxembourg-Brazil-Chile, 2023, 189’
ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙ / THE FALLING STAR, Dominique ABEL & Fiona GORDON, France-Belgium, 2023, 98’
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ / BEHIND THE MOUNTAINS, Mohamed BEN ATTIA, Tunisia-Belgium-France-Italy-Saudi Arabia-Qatar, 2023, 98’
ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΑ ΝΕΡΑ / DRIFT, Anthony CHEN, France-UK-Greece, 2023, 93’
ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΠΛΑΓΚΑ / BLAGA’S LESSONS, Stephan KOMANDAREV, Bulgaria-Germany, 2023, 114’
Ανοιχτοί Ορίζοντες - Another Take
CAT PERSON, Susanna FOGEL, France-USA, 2023, 120’
ΑΣ ΕΠΕΦΤΑ ΣΕ ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ / IF ONLY I COULD HIBERNATE, Zoljargal PUREVDASH, Mongolia-France-Switzerland-Qatar, 2023, 98’
ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ / IT’S RAINING IN THE HOUSE, Paloma SERMON-DAÏ, France-Belgium, 2023, 82’
ΕΔΩ / HERE, Bas DEVOS, Belgium, 2023, 82’
Η ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΥΣΗ ΤΟΥ ΤΟΡΙΜΠΙΟ ΜΠΑΡΝΤΕΛΙ / THE ERECTION OF TORIBIO BARDELLI, Adrián SABA, Peru-Brazil, 2023, 82’
ΗΔΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗ / THE SWEET EAST, Sean Price WILLIAMS, USA, 2023, 104’
ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ / SOMETIMES I THINK ABOUT DYING, Rachel LAMBERT, USA, 2023,91’
ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΝ / THE CAGE IS LOOKING FOR A BIRD, Malika MUSAEVA, France-Russia, 2023, 87’
ΚΑΦΕ / CAFE, Navid MIHANDOUST, Iran, 2023, 96’
ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ / RED ROOMS, Pascal PLANTE, Canada, 2023, 118’
ΚΟΠΡΙΤΗΣ / MUTT, Vuk LUNGULOV-KLOTZ, USA, 2023, 87’
ΛΕΥΚΟΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / WHITE PLASTIC SKY, Tibor BÁNÓCZKI & Sarolta SZABÒ, Hungary-Slovakia, 2023, 111’
ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ / A SONG SUNG BLUE, Zihan GENG, China, 2023, 92’
ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΗ ΝΥΧΤΑ / THROUGH THE NIGHT, Delphine GIRARD, Belgium-France, 2023, 109’
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΩΚΕΑΝΟΙ / OCEANS ARE THE REAL CONTINENTS, Tommaso SANTAMBROGIO, Cuba-Italy, 2023, 119’
ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ / THE LOST CHILDREN, Michèle JACOB, Belgium, 2023, 83’
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΖΩΝΗ / CRITICAL ZONE, Ali AHMADZADECH, Germany-Iran, 2023, 99’
Round Midnight
MARS EXPRESS, Jérémie PÉRIN, France, 2023, 87’
ΤΟ ΖΩΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ / THE ANIMAL KINGDOM, Thomas CAILLEY, France-Belgium, 2023, 128’
Η ΑΟΡΑΤΗ ΜΑΧΗ / THE INVISIBLE FIGHT, Rainer SARNET, Estonia-Latvia-Greece-Finland, 2023, 115’
ΘΕΟΤΗΤΑ / DIVINITY, Eddie ALCARAZ, USA, 2022, 88’
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ / PROPERTY, Daniel BANDEIRA, Brazil, 2023, 101’
ΚΟΝΑΝ Η ΒΑΡΒΑΡΗ / CONANN, Bertrand MANDICO, France-Belgium-Luxembourg, 2023, 104’
ΜΟΝΟΛΙΘΟΣ / MONOLITH, Matt VESELY, Australia, 2023, 93’
ΠΙΑΣΑΜΕ ΑΡΑΧΝΕΣ / VERMIN, Sébastien VANIČEK, France, 2023, 105’
ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΘΕΣΗΣ / SUPERPOSITION, Karoline LYNGBYE, Denmark, 2023, 102’
ΦΥΤΙΛΙΑΣΜΑ / TRIGGERED, Richard V. SOMES, Philippines, 2023, 113’
SMART 7
BLACK STONE, Spyros JACOVIDES, Greece, 2022, 87’
INDIA, Telmo CHURRO, Portugal, 2022, 123’
MANNVIRKI, Gústav Geir BOLLASON, Iceland-France, 2023, 74’
ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ / MAMMALIA, Sebastian MIHĂILESCU, Romania-Poland-Germany, 2023, 88’
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΝΑ ΒΛΕΦΑΡΙΖΕΙΣ / REMEMBER TO BLINK, Austėja URBAITĖ, Lithuania, 2022, 109’
ΤΑ ΦΥΛΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ / TOBACCO BARNS, Rocio MESA, Spain, 2022, 98’
ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΑΛΑΤΙ / BREAD AND SALT, Damian KOCUR, Poland, 2022, 100’
NEXT GEN
DANCING QUEEN, Aurora GOSSÉ, Norway, 2023, 90’ (12 ετών+)
ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ / DELEGATION, Asaf SABAN, Poland-Israel-Germany, 2023, 101’ (15 ετών+)
ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΑΠΗΓΑΓΑΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΚΑΠΩΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ / ALIENS ABDUCTED MY PARENTS AND NOW I FEEL KINDA LEFT OUT, Jake VAN WAGONER, USA, 2023, 83’ (14 ετών+)
ΖΙΛ & ΖΙΛΙΕΤ / JULES & JULIETTE, Chantal PETEN, Belgium, 2022, 7’ (6 ετών+)
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΝΤΡΙ / THE STORY OF BODRI, Stina WIRSÉN, Sweden, 2022, 13’ (6 ετών+)
Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ / MY MOTHER AND I, Emma BRANDERHORST, The Netherlands, 2023, 19’ (14 ετών+)
ΚΑΝΑΡΙΝΙ / CANARY, Pierre-Hugues DALLAIRE & Benoit THERRIAULT, Canada, 2022, 12’ (6 ετών+)
ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΝΤΑ! / CHICKEN FOR LINDA!, Chiara MALTA & Sébastien LAUDENBACH, France, 2023, 76’ (8 ετών+)
ΜΑΓΜΑ / MAGMA, Luca MEISTERS, The Netherlands, 2023, 15’ (14 ετών+)
ΞΟΒΕΡΓΑ / CATCHING BIRDS, Lea Marie LEMBKE & Simon Maria KUBIENA, Germany-France-Austria, 2023, 19’ (14 ετών+)
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗ / THE ROAD TO VICTORY, Clotilde ZIMILLE-TRAN, France, 2022, 5’ (6 ετών+)
ΠΑΟΥΛΑ / PAULA, Florencia WEHBE, Italy-Argentina, 2022, 90’ (15 ετών+)
ΣΠΙΘΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ / SEA SPARKLE, Domien HUYGHE, Belgium-The Netherlands, 2023, 98’ (12 ετών+)
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΠΑΟΥΛΙΝΕ Π. / DIARY OF PAULINE P, Neven HITREC, Croatia, 2023, 96’ (9 ετών+)
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ - ΛΑΓΩΝΙΚΟ / A GREYHOUND OF A GIRL, Enzo D’ALÒ, Luxembourg-Italy-Ireland-UK-Latvia-Estonia-Germany, 2023, 88’ (9 ετών+)
ΦΥΓΕ ΑΠΟ ‘ΔΩ, ΑΛΦΡΕΝΤ! / GO AWAY, ALFRED!, Arnaud DEMUYNCK & Célia TISSERANT, France-Belgium, 2023, 11’ (6 ετών+)
ΩΡΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ / IT’S NICE IN HERE, Robert-Jonathan KOEYERS, The Netherlands, 2022, 16’ (14 ετών+)
Διαβάστε όλα τα νεότερα για το 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης εδώ.
