Φεστιβάλ Βενετίας: Ένα δροσερό "Καλοκαίρι με την Κάρμεν"

Η queer κωμωδία του Ζαχαρία Μαυροειδή ("Απόστρατος") ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις των παράλληλων προγραμμάτων της φετινής Μόστρα.

To kalokairi me tin Carmen2

Το 80ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας ολοκληρώνεται σήμερα Σαββάτο με την απονομή των βραβείων, πρώτο φαβορί για τα οποία παραμένει το "Poor Things" του Γιώργου Λάνθιμου – η ταινία της φετινής διοργάνωσης χωρίς δεύτερη συζήτηση. Οι δυο τελευταίες συμμετοχές του διαγωνιστικού προγράμματος άρεσαν και δικαίως χειροκροτήθηκαν, χωρίς όμως να μπορέσουν να κάνουν τη διαφορά. Πρόκειται για χαμηλότονα ερωτικά δράματα με απαιτητικούς γυναικείους ρόλους οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν τις πρωταγωνίστριές τους ως το αντίστοιχο βραβείο ερμηνείας.

Στο "Memory" ο Μεξικανός Μισέλ Φράνκο ("Μετά τη Λουτσία", "Νέα Τάξη") φέρνει κοντά δυο Νεοϋρκέζους απόκληρους του αμερικανικού ονείρου: την πρώην αλκοολική μητέρα μιας έφηβης (Τζέσικα Τσαστέιν) και έναν παλιό γνωστό της που πάσχει από άνοια (Πίτερ Σάρσγκαρντ). Η ιδιαίτερη σχέση τους καταγράφεται με συγκινητική απλότητα και μια κινηματογραφική ειλικρίνεια η οποία ξεπερνά το τυπικό δράμα χαρακτήρων, σχολιάζοντας δεικτικά την πλαστή εικόνα της μεσοαστικής ευτυχισμένης οικογένειας. Η Τσαστέιν βρέθηκε στο Λίντο και παρακολούθησε την πρεμιέρα του "Memory" με ειδική άδεια από το σωματείο των Αμερικανών ηθοποιών, το οποίο ακόμα απεργεί, και μένει να δούμε αν θα χρειαστεί να παρατείνει τη διαμονή της για να είναι παρούσα στη σημερινή απονομή.

Memory
"Memory"

Το ίδιο ερώτημα ισχύει και την Ιταλίδα Άλμπα Ρορβάκερ, εξαιρετική στο "Hors-Saison" του Στεφάν Μπριζέ ("Ο Νόμος της Αγοράς"). Μια χαμηλότονη, μελαγχολική μπαλάντα για μια παλιά ερωτική ιστορία η οποία αναθερμαίνεται μετά από 12 χρόνια, όταν σε μια γαλλική λουτρόπολη καταφθάνει ένας διάσημος κινηματογραφικός σταρ (Γκιγιόμ Κανέ), "δραπετεύοντας" από το Παρίσι και τα προσωπικά του προβλήματα. Η ταινία, φτιαγμένη από σιωπές, βλέμματα, αλλά και απροσδόκητα, ευρηματικά συναισθηματικά ξεσπάσματα, μας αποκαλύπτει έναν λιγότερο πολιτικό και πολύ πιο "εσωτερικό" Μπριζέ, ανανεωμένο στις σκηνοθετικές ιδέες του.

Τέλος, απολαυστική ήταν η πρεμιέρα της τρίτης ταινίας μεγάλου μήκους του Έλληνα σκηνοθέτη Ζαχαρία Μαυροειδή "Το Καλοκαίρι με την Κάρμεν" στο παράλληλο τμήμα "Μέρες Δημιουργών" ("Giornate degli Autori"). Ο δημιουργός του "Ξεναγού" και του "Απόστρατου" επανέρχεται με μια αλμοδοβαρική κομεντί η οποία ξεκινάει σε ξέφρενο queer τόνο, ισορροπεί ως μια παιχνιδιάρικη σάτιρα αστικής - ερωτικής, επαγγελματικής, οικογενειακής, συναισθηματικής - επιβίωσης και καταλήγει σαν μια τρυφερή ιστορία φιλίας. Γεμάτη απολαυστικές σινεφίλ αναφορές και έξυπνα κλεισίματα του ματιού σε κοινωνικά στερεότυπα, μας υπενθύμισε πως το σινεμά του δημιουργού δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένο με δραματική σοβαροφάνεια και φεστιβαλική εσωστρέφεια, κάτι που κοντέψαμε να ξεχάσουμε εντελώς (ευτυχώς που υπήρχε και το "Hit Man") το τελευταίο δεκαήμερο.

Ευχαριστούμε την  Aegean Airlines  για την υποστήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.