'Εγώ, η Τόνια'
Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, το Cinobo παρουσιάζει 16 διαφορετικές μητέρες, όλες τους εκφάνσεις αυτού του πολυσύνθετου όρου που λέγεται μητρότητα και από την αρχαιότητα ως σήμερα είναι συνυφασμένος με την ίδια τη ζωή.
Υπάρχουν ταινίες που εκθειάζουν την ιερότητα της μάνας και αποτίνουν φόρο τιμής στον μύθο της μητρικής αγάπης. Υπάρχουν και ταινίες που αποδομούν το "τοτέμ" της μητέρας και της προσδίδουν πιο σκοτεινές και – ίσως – πιο ανθρώπινες διαστάσεις. Το Cinobo έχει 16 τελείως ξεχωριστές προσεγγίσεις και σας τις παρουσιάζει σε αυτήν την εναλλακτικά μαμαδίστικη συλλογή.
Μητέρες δυναμικές, αγωνίστριες, αμήχανες, στοργικές ή παρεμβατικές. Μητέρες με όνειρα, εφιάλτες, πόθους και ενοχές. Μητέρες που θα κάνουν τα πάντα για να προστατέψουν τα παιδιά τους όπως η "Μητέρα" του Μπονγκ Τζουν-χο που παίρνει τον νόμο στα χέρια της. Μητέρες που συγκρούονται με τα στερεότυπα και τις παραδοσιακές απαιτήσεις του ρόλου τους όπως η Ζιλιέτ Μπινός στο "Χίλιες Φορές Καληνύχτα" και η Ανέτ Μπένινγκ, με μια ερμηνεία που άξιζε Όσκαρ, στις "Καταπληκτικές Γυναίκες". Ακόμα και μητέρες που τολμούν να αμφισβητήσουν το θέσφατο της ανιδιοτελούς και ανυπέρβλητης αγάπης της μάνας για τα παιδιά της, όπως η κακοποιητική Άλισον Τζάνεϊ, στον ρόλο που της χάρισε το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου στο "Εγώ, η Τόνια".
Ο Μικρός Σαμεντί, Παλόμα Σερμόν-Ντάι (2020)
Ένα απρόσμενα αστείο, βαθιά διορατικό και ανεπιτήδευτα τρυφερό πορτρέτο ενός ανθρώπου και της μάχης με όσα τον στοιχειώνουν, μια ιστορία μικρών θριάμβων και των αναπόφευκτων ηττών. Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στις Νύχτες Πρεμιέρας του 2020.
Full Time, Ερίκ Γκραβέλ (2021)
Αν οι αδελφοί Σάφντι του "Uncut Gems" σκηνοθετούσαν ταινία των Νταρντέν. Το "Full Time" πρόκειται για ένα ηλεκτρισμένο κοινωνικό δράμα γύρω από μια μέρα γεμάτη απρόοπτα, σε μια ταξική συνθήκη όπου μοιάζει –τελικά– αδύνατο να βγεις νικητής. Με μια σπουδαία ερμηνεία από την Λορ Καλαμί του "Call My Agent".
Νήμα, The Boy (2016)
Το εντυπωσιακό alt-history ψυχαναλυτικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας του The Boy φαντάζεται τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας αλλιώς: Μέσα από ένα χειροποίητο, κατακόκκινο σύμπαν, ανάμεσα στο giallo, στον ερωτισμό και στο sci-fi, και με τη Σοφία Κόκκαλη σε ένα αποστομωτικό one-woman show.
Μάμα Ρόμα, Πιέρ Πάολο Παζολίνι (1962)
Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι σκηνοθετεί την Άννα Μανιάνι και παίρνει το μεγιστό από αυτή, σε μια σαρωτική ερμηνεία που σηκώνει ολόκληρη ταινία. Η ζωή και τα αδιέξοδα των ανθρώπων που ζουν στο περιθώριο και ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή, μέσα από τις συμβολικές εικόνες ενός αληθινά ριζοσπαστικού σκηνοθέτη.
Εγώ, η Τόνια, Κρεγκ Γκιλέσπι (2017)
Μα συμβαίνουν αυτά στον κόσμο του καλλιτεχνικού πατινάζ; Μια απίθανη αληθινή ιστορία μετατρέπεται σε ένα σχεδόν σκορτσεζικό αφήγημα με white trash ήρωες που χορεύει σε γερές βάσεις χάρη και τις καθηλωτικές ερμηνείες των Μάργκο Ρόμπι και Άλισον Τζάνεϊ.
Διαβάστε Επίσης
