Μπορεί ο "Τελευταίος Αυτοκράτορας" να βραβεύτηκε με εννέα Όσκαρ, το magnum opus του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, όμως, είναι ένα έπος που γύρισε μία δεκαετία νωρίτερα, προετοίμαζε τρία χρόνια και προβλήθηκε στις αίθουσες σε δύο μέρη. Με διαλεκτική οπτική, αναλύει την ιστορία της Ιταλίας του πρώτου μισού του 20ού αιώνα πολιτικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, φιλοσοφικά και ψυχαναλυτικά, μέσα από την παράλληλη πορεία δύο αγοριών, του γιου ενός φεουδάρχη κι εκείνου ενός εργάτη του, οι οποίοι γεννιούνται την ίδια μέρα του 1901. Θα γίνουν φίλοι, αλλά τα γεγονότα θα τους σπρώξουν σε διαφορετικές όσο και παράλληλες πορείες ζωής.
Μεγαλόπνοο ιστορικό fresco σκηνοθετημένο με έμπνευση και οίστρο. Αφηγηματικά συναρπαστικό και χειμαρρώδες (Βιτόριο Στοράρο φωτογραφία, Ένιο Μορικόνε μουσική), αν και σεναριακά ανοικονόμητο, είναι άλλοτε αλληγορικά ευρηματικό (η αλλαγή των εποχών) κι άλλοτε συμβολικά και ιδεολογικά απλοϊκό (ο φασισμός ως σεξουαλική, άρα και πολιτική διαστροφή).
Ιταλία, Γαλλία. 1976. Διάρκεια: 317΄. Διανομή: NEW STAR
Περισσότερες πληροφορίες
1900
Ο γιος ενός φεουδάρχη κι εκείνος ενός εργάτη του γεννιούνται την ίδια μέρα και μεγαλώνουν ως φίλοι, αλλά τα ιστορικά γεγονότα θα τους αναγκάσουν να επιλέξουν διαφορετικές όσο και παράλληλες πορείες ζωής.
