Φαντάσματα της Επανάστασης

2

Ιστορικά γεγονότα, σινεφίλ φαντασία, ταινία εποχής και σύγχρονη κωμωδία συνδυάζονται γεμάτα ιδέες, αλλά χωρίς ισορροπία, σε ένα παιχνιδιάρικο στοχασμό πάνω στην ελληνική ταυτότητα και την ευρωπαϊκή κληρονομιά.

Fantasmata tis epanastasis

Η τελευταία ταινία του Θάνου Αναστόπουλου ("Όλο το Βάρος του Κόσμου", "διόρθωση", "Η Κόρη"), μόνιμου κατοίκου Τεργέστης πλέον, παίρνει αφορμή από την 200η επέτειο της επανάστασης του 1821 και την πρόθεση της ελληνικής κοινότητας της πόλης να χρηματοδοτήσει ένα ντοκιμαντέρ για την ελληνική παροικία η οποία μεγαλούργησε εκεί κατά τον 18ο αιώνα. Η έρευνά του τον οδηγεί στον Ρήγα Φεραίο (ο οποίος συνελήφθη από τους Αυστριακούς στην Τεργέστη τον Δεκέμβριο του 1797) και σε ένα υβριδικό φιλμ το οποίο συνδυάζει μυθοπλασία και τεκμηρίωση: ένας Έλληνας σκηνοθέτης βρίσκεται στην Τεργέστη γυρίζοντας ένα ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τα βήματα του Ρήγα Φεραίου στην Ευρώπη του Διαφωτισμού. Στη διάρκεια μιας επίσκεψης του στο ελληνορθόδοξο νεκροταφείο, μια ομάδα φαντασμάτων του 18ου αιώνα αποφασίζει να τον ακολουθήσει στην πόλη και στα "παλιά της λημέρια". 

Ιστορικά γεγονότα, σινεφίλ φαντασία, ταινία εποχής και σύγχρονη κωμωδία συνδυάζονται γεμάτα ιδέες, αλλά χωρίς ισορροπία, σε ένα παιχνιδιάρικο στοχασμό πάνω στην ελληνική ταυτότητα και την ευρωπαϊκή κληρονομιά. Οι πολιτικές τακτικές και ίντριγκες στη σκιά της καταρρέουσας οθωμανικής αυτοκρατορίας περιγράφονται με γλαφυρότητα και οι αναφορές στη σημερινή πραγματικότητα είναι ξεκάθαρες. Η Ιστορία κάνει κύκλους διαπιστώνει ο Αναστόπουλος, μεσω του κινηματογραφικού alter ego του (Νίκος Γεωργάκης), εναλλάσσοντας διαρκώς τόνο και ύφος. Δεν εγκλωβίζεται στη σοβαροφάνεια, αν και συχνά πυκνά γλιστρά στην καρικατούρα και κάποιες στιγμές συγκινεί (η μελαγχολία του Γιώργου Χωραφά – Δημήτριου Καρυτσιώτη), ενώ άλλες κάνει τις αλληγορικές νύξεις του να μοιάζουν προφανείς και "ξύλινες" (η ασυμβίβαστη Ελευθερία της  Πηνελόπης Τσιλίκα, ο άστεγος του Ράντε Σερμπέτζια). Ένα ακόμα βήμα προς τη... σουρεαλιστική αυθαιρεσία και μερικές – δι' απαγγελίας – ιστορικές πληροφορίες λιγότερες θα ήταν πραγματικά πολύτιμες.

Ελλάδα, Ιταλία. 2022. Διάρκεια: 101΄ 

Περισσότερες πληροφορίες

Φαντάσματα της Επανάστασης

2
  • Σινεφίλ
  • 2022
  • Διάρκεια: 101 '
  • Θάνος Αναστόπουλος

Ένας Έλληνας σκηνοθέτης βρίσκεται στην Τεργέστη, κινηματογραφώντας ένα ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τα βήματα του Ρήγα Φεραίου στην Ευρώπη του Διαφωτισμού. Στη διάρκεια μιας επίσκεψής του στο ελληνορθόδοξο νεκροταφείο, μια ομάδα φαντασμάτων του 18ου αιώνα αποφασίζει να τον ακολουθήσει στην πόλη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.