Σε μια κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον των σκοτεινών αιθουσών, ξεκινάμε στο "α" ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ στο πλαίσιο του οποίου συνομιλούμε με τους ανθρώπους της αγοράς, αναζητώντας χειροπιαστές λύσεις που θα διασφαλίζουν την ύπαρξη του κινηματογράφου στην Ελλάδα.
Στη σειρά των άρθρων που θα δημοσιεύονται τις επόμενες εβδομάδες και έχει ήδη ξεκινήσει, συνεχίζουμε με την εταιρία διανομής One from the Heart και τους υπεύθυνούς της Λευτέρη Αδαμίδη και Σοφία Αγγελίδου, οι απαντούν στις ερωτήσεις του "α". Το συνολικό σκεπτικό του ρεπορτάζ μπορείτε να το βρείτε εδώ, ενώ όλες οι απαντήσεις των συμμετεχόντων θα βρίσκονται εδώ. Ο λόγος σε εκείνους.
Ποια ήταν η πιο έντονη αλλαγή που παρατηρήσατε στην αγορά πριν και μετά το ξέσπασμα της πανδημίας;
Όπως είναι γνωστό σε όλους η πανδημία έκλεισε τους ανθρώπους στα σπίτια τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε ένα μέρος του κοινού συνήθισε να βλέπει ταινίες εκεί, στις ήδη αναπτυσσόμενες τότε πλατφόρμες, επιταχύνοντας την εξοικείωση μαζί τους. Η κατάσταση στα σινεμά ήδη μέσα στο 2022 έχει αρχίσει να βελτιώνεται και πιστεύουμε ότι το 2023 θα είναι μια ακόμα καλύτερη χρονιά μειώνοντας την απόσταση από το 2019.
Με δεδομένη την πρόσφατη επιτυχία της Γιορτής του Σινεμά, θα ήταν δόκιμο να μειωθεί η γενική τιμή του εισιτηρίου;
Η Γιορτή του Σινεμά, όπως συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, πραγματοποιείται μια φορά το χρόνο ώστε να έχει αυτόν τον χαρακτήρα του γεγονότος και άρα δε θα είχε νόημα να διευρυνθεί. Οι θεατές έχουν μια ευρεία γκάμα επιλογών όσον αφορά στις τιμές εισιτηρίων ανά σινεμά και ανά ημέρες της εβδομάδας, οπότε πιστεύουμε ότι ίσως όλη αυτή η συζήτηση περί μείωσης του εισιτηρίου είναι σε λάθος κατεύθυνση. Καθώς, αν ο θεατής νιώθει ότι οι υπηρεσίες που του προσφέρονται σε ένα σινεμά είναι υψηλού επιπέδου δε θα σχηματίσει την εντύπωση ότι είναι ακριβό το εισιτήριο.
Την τελευταία διετία έχει σημειωθεί μια αισιόδοξη ανάκαμψη της δημοφιλίας των θερινών κινηματογράφων. Πώς μπορεί να έχει συνέχεια η επιτυχία τους; Επηρεάζεται ο τρόπος διανομής των ταινιών από την απήχηση των open air cinemas;
Τα θερινά σινεμά σημείωσαν μεγάλη επιτυχία τα τελευταία καλοκαίρια για πολλούς λόγους. Οι χειμερινές αίθουσες έμειναν κλειστές για πολλούς μήνες και το κοινό ήθελε να πάει σινεμά, ήταν μια εμπειρία που του είχε λείψει. Τα θερινά είναι σε ανοιχτό χώρο όπου οι θεατές αισθάνονται πιο ασφαλείς και άρα χωρίς άγχος μπορούν να απολαύσουν μια ταινία. Ταυτόχρονα, τα θερινά σινεμά αποτελούν μια ολοκληρωμένη εμπειρία εξόδου σε έναν όμορφο περιβάλλοντα χώρο, συνήθως δροσερό, οπότε ανταγωνίζεται εύκολα τα καφέ και τα μπαρ τα ζεστά καλοκαίρια. Εφόσον ακόμα δεν έχουν επανέλθει τα εισιτήρια στους χειμερινούς κινηματογράφους στα επίπεδα του 2019, είναι βέβαιο πως θα συνεχίσει να βγαίνει μεγάλος αριθμός ταινιών το καλοκαίρι και θα συνεχιστεί η επιτυχία των θερινών σινεμά.
Θα βοηθούσε η δημιουργία ενός κρατικού φορέα, όπως για παράδειγμα η Unifrance, ώστε να υποστηρίζεται διαρκώς η διανομή ελληνικών ταινιών από μια κεντρική πηγή;
Η Unifrance έχει ως σκοπό την προώθηση του γαλλικού και του γαλλόφωνου κινηματογράφου στο εξωτερικό και όχι μέσα στην Γαλλία. Στην Ελλάδα, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του υποστηρίζει την προώθηση των ελληνικών ταινιών στην ελληνική αγορά μέσω του Χρηματοδοτικού της Προγράμματος Ενίσχυσης Προώθησης και Διανομής και αν είχε συνολικότερα μεγαλύτερο προϋπολογισμό θα ενίσχυε αναλογικά και το κομμάτι της διανομής της ελληνικής ταινίας.
Η καθιέρωση αφιερωμάτων ή άλλων ειδών προβολών – event πόσο εφικτό είναι να γίνουν και να προσελκύσουν νέους θεατές;
Φυσικά και είναι εφικτό να γίνουν, ήδη γίνονται και προσελκύουν το κοινό. Από την πλευρά μας είμαστε πάντα διαθέσιμοι για τον προγραμματισμό ειδικών προβολών σε συνεργασία με τις αίθουσες αν το επιθυμούν. Ωστόσο, δε θα πρέπει να παραμερίζεται ο νέος κινηματογράφος και η ανάδειξη νέων ταλέντων, οι ταινίες του παρόντος που μιλούν για την εποχή μας.
Η υπερπροσφορά τίτλων στις μαρκίζες ναι μεν δημιουργεί έναν καλοδεχούμενο πλουραλισμό, ωστόσο κατακερματίζει την προσοχή του κοινού και μειώνει το χρόνο προβολής μιας ταινίας. Είναι θεμιτή η μείωση των ταινιών που έρχονται στην Ελλάδα και πώς αυτό θα μπορούσε να "επιβληθεί" σε μια ελεύθερη αγορά; Σε αυτή την περίπτωση τα θύματα δεν θα ήταν οι μικρές, καλλιτεχνικές ταινίες;
Η One from the Heart, που πλέον διανύει τον δωδέκατο χρόνο λειτουργίας της, κυκλοφορεί 8-9 προσεκτικά επιλεγμένες ταινίες κάθε χρόνο. Άρα δεν πιστεύουμε ότι συμβάλλουμε στην υπερπροσφορά τίτλων. Η προσοχή του κοινού κατακερματίζεται και από ένα σωρό άλλα πράγματα πέραν του αριθμού των ταινιών που βγαίνουν κάθε εβδομάδα. Σε αυτό συμβάλλουν και τα μέσα ενημέρωσης που δεν δίνουν στις ταινίες που παίζονται στα σινεμά την προσοχή και την έκταση που χρειάζεται η κάθε μία ώστε να την προσέξει το δυνητικό κοινό της. Το αποτέλεσμα είναι ένας αριθμός ταινιών να αντιμετωπίζεται υποτιμητικά και διεκπεραιωτικά. Λείπει η γενναιοδωρία που συναντά κανείς στη Γαλλία ή στη Μεγάλη Βρετανία. Αξίζει να θυμηθούμε ότι ο Τιερί Φρεμό έχει πει ότι η προσέγγιση μια ταινίας ξεκινά πάντα από την αγάπη για το σινεμά. Επιστρέφοντας στο θέμα του όγκου, όταν κάθε εβδομάδα γράφονται ένα σωρό άρθρα για να μας πουν ποιες ταινίες μπαίνουν και βγαίνουν στο Netflix για παράδειγμα ή αν θα πάρει Όσκαρ μια ταινία παραγωγής του σαν να είναι κάτι το διαφορετικό η συγκεκριμένη εταιρεία από ένα σωρό άλλες εταιρείες παραγωγής ή αμερικάνικα στούντιο, ας μην κατηγορούμε τον αριθμό των ταινιών βγαίνουν στα σινεμά κάθε εβδομάδα. Για να μην μιλήσουμε για τα καθημερινά κείμενα που προτείνουν τίτλους για να δει κανείς στο σπίτι.
Πόσο θα βοηθούσε η "είσοδος" του κινηματογράφου ως διδακτέα ύλη στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Θα ήταν μια πιθανή λύση οι συχνότερες πρωινές προβολές σε σχολεία για να εξοικειωθούν τα παιδιά με την ατμόσφαιρα της σκοτεινής αίθουσας;
Συμφωνούμε ότι ο κινηματογράφος στην εκπαίδευση θα συνέβαλε στην αύξηση των νέων ηλικιακά θεατών και αυτό θα πρέπει να είναι ένας από τους βασικούς στόχους όλων των θεσμών που ασχολούνται με τον κινηματογράφο. Τα παιδιά περνούν από τα μεταγλωττισμένα animation στις αμερικάνικες ταινίες με υπερήρωες και έχουν την αίσθηση ότι οι άλλες ταινίες δεν τα αφορούν, πράγμα εντελώς λάθος. Στις σκανδιναβικές χώρες ανθούν οι ταινίες μυθοπλασίας που απευθύνονται σε νέους εφήβους, γιατί να μην υπάρχει μια στρατηγική προώθησης και εδώ και για την επανα-γνωριμία των νέων με το σινεμά μέσω των σχολείων αλλά και την παραγωγή ταινιών που να στοχεύουν προς αυτές τις ηλικίες;
Πιστεύετε πως ο χαρακτηρισμός κάποιων κινηματογραφικών αιθουσών ως διατηρητέες θα έλυνε το πρόβλημα επιβίωσής τους; Αν η εκμετάλλευσή τους δεν είναι κερδοφόρα, πώς θα μπορέσουν να παραμείνουν ανοικτοί;
Καταρχάς, θα εξασφάλιζε ότι θα μπορούν να συνεχίσουν την λειτουργία τους που είναι το προαπαιτούμενο. Το πρόβλημα επιβίωσης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά είναι στο χέρι κάθε επιχειρηματία να αναπτύξει και να εξελίξει την κινηματογραφική εμπειρία που προσφέρει σε συνεργασία με τη διανομή ώστε να μπορέσει να έχει μια υγιή επιχείρηση. Ήδη έχει μειωθεί ο αριθμός των κινηματογραφικών αιθουσών στην πόλη, πρέπει να παρθούν κάποια θεσμικά μέτρα έτσι ώστε να μην χαθούν κι άλλες. Οι κινηματογράφοι, όπως και οι άλλοι πολιτιστικοί χώροι (συναυλιακοί χώροι και θέατρα) είναι απαραίτητοι σε μία πόλη για την αποφυγή ερημοποίησης, για την ανάπτυξη των κοινωνικών δεσμών κάθε κοινότητας και για την μόρφωση και ψυχαγωγία του πληθυσμού.
Ποιες είναι, συμπερασματικά, οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν όλους τους εμπλεκομένους ώστε ο κινηματογράφος να παραμείνει λαϊκή διασκέδαση και υπόθεση της σκοτεινής αίθουσας;
Κάθε κινηματογραφική αίθουσα οφείλει να αναδείξει την ξεχωριστή ταυτότητα της, μέσα από τον προγραμματισμό ταινιών αλλά και τον χώρο της ως τόπο κοινωνικοποίησης. Παρόλο που οι καιροί είναι δύσκολοι, είναι η στιγμή της επένδυσης ώστε το κοινό να θέλει να παραμείνει στον χώρο πριν και μετά την ταινία. Να μην μπαίνει και να βγαίνει δηλαδή, στην καλύτερη έχοντας αγοράσει ένα ποπκορν, αλλά το σινεμά να είναι τόπος συνάντησης φίλων αλλά και νέων γνωριμιών, να στοχεύει δηλαδή στην δημιουργία συναισθηματικών δεσμών ανάμεσα στους θεατές αλλά και με την ίδια την αίθουσα που επιλέγουν. Πέρα από τα βασικά, καθαριότητα, ποιοτικά προϊόντα στο μπαρ, αναπαυτικά καθίσματα, τεχνολογικά άρτια προβολή, θέρμανση/ψύξη, καλό θα ήταν να δοθεί προσοχή στα φουαγιέ, τον φωτισμό, την μουσική υπόκρουση πριν και μετά τις προβολές, δηλαδή στη δημιουργία ζεστής και ξεχωριστής ατμόσφαιρας, σε συνδυασμό με επιλεγμένες ειδικές προβολές και καλεσμένους. Εφόσον έχουν αλλάξει τα πράγματα και καθένας μπορεί να δει μια ταινία και σπίτι του σε πολύ καλές συνθήκες, τα σινεμά είναι αναγκαίο να γίνουν το μέρος που θέλεις να περάσεις χρόνο, ένας από τους στόχους πρέπει να είναι η επιμήκυνση του χρόνου που περνάει κάποιος μέσα στο σινεμά. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, παρακολουθήσαμε σεμινάρια που εστίαζαν σε αυτό ακριβώς το θέμα, στην επιστροφή του κοινού στις αίθουσες και μπορούμε να παρέχουμε συμβουλευτικές υπηρεσίες σε όποια αίθουσα το επιθυμεί, ώστε να γνωρίσει καλύτερα το κοινό στο οποίο στοχεύει και να του παρέχει τις καλύτερες ταινίες και υπηρεσίες γύρω από αυτές.
Επίσης, βλέποντας ότι η Γαλλία έκλεισε το 2022 με μόνο 25% μείωση στο box office σε σχέση το 2019 (στην Ελλάδα είναι ακόμα 43%, όπως ανάλογα είναι και στην Ισπανία και στην Ιταλία), καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικά είναι τα "παράθυρα" μεταξύ των μέσων όπου προβάλλεται μια ταινία. Στην Γαλλία ισχύουν αυστηροί κανόνες ("chronologie des medias") σχετικά με τα χρονικά διαστήματα που μια ταινία θα περάσει μετά τα σινεμά στην συνδρομητική τηλεόραση, στην ελεύθερη τηλεόραση, στις πλατφόρμες κτλ. Εδώ δεν υπάρχει καμία ανάλογη ρύθμιση που πιστεύουμε ότι θα ενίσχυε τα σινεμά και θα αύξανε το κοινό τους.
Βρείτε παρακάτω τις απαντήσεις των υπόλοιπων γραφείων διανομής:
Tanweer
Feelgood Entertainment
Tulip Entertainment
Weird Wave
Cinobo
AMA Films
Rosebud.21
Filmtrade
