Αναζητούνται θεατές: Πώς θα γεμίσουν ξανά τα σινεμά; Η AMA Films απαντά

Ο Γιώργος Στεργιάκης, ιδιοκτήτης της AMA Films μαζί με τον αδερφό του Δημήτρη, απαντά στις ερωτήσεις του "α" στο πλαίσιο του ρεπορτάζ όπου αναζητούνται χειροπιαστές λύσεις για το μέλλον του κινηματογράφου.

asty_cinema1

Σε μια κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον των σκοτεινών αιθουσών, ξεκινάμε στο "α" ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ στο πλαίσιο του οποίου συνομιλούμε με τους ανθρώπους της αγοράς, αναζητώντας χειροπιαστές λύσεις που θα διασφαλίζουν την ύπαρξη του κινηματογράφου στην Ελλάδα.

Στη σειρά των άρθρων που θα δημοσιεύονται τις επόμενες εβδομάδες και έχει ήδη ξεκινήσει, συνεχίζουμε με την εταιρία διανομής AMA Films και το Γιώργο Στεργιάκη, ιδιοκτήτη της εταιρίαςμαζί με τον αδερφό του Δημήτρη, ο οποίος απαντά στις ερωτήσεις του "α". Το συνολικό σκεπτικό του ρεπορτάζ μπορείτε να το βρείτε εδώ, ενώ όλες οι απαντήσεις των συμμετεχόντων θα βρίσκονται εδώ. Ο λόγος στον κύριο Στεργιάκη.

asty_cinema2

Ποια ήταν η πιο έντονη αλλαγή που παρατηρήσατε στην αγορά πριν και μετά το ξέσπασμα της πανδημίας;
Χάσαμε τους σταθερούς πελάτες μας και ως αιθουσάρχες τα τρία τελευταία χρόνια ήταν βασανιστικά. Οικονομικά, αλλά και ψυχολογικά περνάμε πολύ δύσκολα. Το απογοητευτικό είναι ότι κάνουμε την δουλειά μας σωστά αλλά δεν βλέπουμε αποτέλεσμα. Πρέπει η πολιτεία να βοηθήσει και να ρίξει όλα τα μισθώματα 50% πιο κάτω. Διαφορετικά θα κλείσουμε όλοι του χρόνου.

Με δεδομένη την πρόσφατη επιτυχία της Γιορτής του Σινεμά, θα ήταν δόκιμο να μειωθεί η γενική τιμή του εισιτηρίου;
Ναι, αλλά να το κάνουμε όλοι μαζί. Ίδια τιμή, π.χ. έξι ευρώ, όλοι μας.

Την τελευταία διετία έχει σημειωθεί μια αισιόδοξη ανάκαμψη της δημοφιλίας των θερινών κινηματογράφων. Πώς μπορεί να έχει συνέχεια η επιτυχία τους; Επηρεάζεται ο τρόπος διανομής των ταινιών από την απήχηση των open air cinemas;
Κατά την γνώμη μου η δημοφιλία των θερινών κινηματογράφων και το ότι τα εισιτήρια έχουν ανέβει τα δυο τελευταία καλοκαίρια οφείλεται στο ότι τον χειμώνα τα εισιτήρια έχουν πέσει πάρα πολύ γιατί ο κόσμος φοβάται ακόμη να μπει στην αίθουσα.

Θα βοηθούσε η δημιουργία ενός κρατικού φορέα, όπως για παράδειγμα η Unifrance, ώστε να υποστηρίζεται διαρκώς η διανομή ελληνικών ταινιών από μια κεντρική πηγή;
Υπάρχει το Κέντρο Κινηματογράφου που κάνει αυτήν την δουλειά χρόνια τώρα νομίζω.

Η καθιέρωση αφιερωμάτων ή άλλων ειδών προβολών – event πόσο εφικτό είναι να γίνουν και να προσελκύσουν νέους θεατές;
Κατά την γνώμη μου γίνονται πολλά αφιερώματα και πολλές άλλες "ειδικές" προβολές με αποτέλεσμα να χτυπάνε τη μονή αίθουσα. Πρέπει να σταματήσουν να γίνονται τόσα πολλά event.

asty_cinema3

Η υπερπροσφορά τίτλων στις μαρκίζες ναι μεν δημιουργεί έναν καλοδεχούμενο πλουραλισμό, ωστόσο κατακερματίζει την προσοχή του κοινού και μειώνει το χρόνο προβολής μιας ταινίας. Είναι θεμιτή η μείωση των ταινιών που έρχονται στην Ελλάδα και πώς αυτό θα μπορούσε να "επιβληθεί" σε μια ελεύθερη αγορά; Σε αυτή την περίπτωση τα θύματα δεν θα ήταν οι μικρές, καλλιτεχνικές ταινίες;
Το ξαναλέω για μια ακόμη φορά, εμείς σαν AMA βγάζουμε κάθε χρόνο 10-12 ταινίες. Και το τζόκερ να πιάσουμε, τις ίδιες θα βγάζουμε κάθε χρόνο. Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε γίνει πάρα πολλοί οι διανομείς - σαν τα σουβλατζίδικα που δουλεύουν δυο και οι άλλοι κοιτάνε αντί να πουλάνε. Επίσης νομίζω ότι και οι κινηματογράφοι έχουν χάσει την ταυτότητα τους. Παίζει ένας κινηματογράφος "Avatar 2" και την προηγούμενη εβδομάδα έπαιζε μια βραβευμένη ταινία από της Κάννες, αχταρμάς γενικά. Επίσης οι μεγάλες εταιρίες βγάζουν τις πολλές ταινίες, όχι οι μικρές.

Πόσο θα βοηθούσε η "είσοδος" του κινηματογράφου ως διδακτέα ύλη στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Θα ήταν μια πιθανή λύση οι συχνότερες πρωινές προβολές σε σχολεία για να εξοικειωθούν τα παιδιά με την ατμόσφαιρα της σκοτεινής αίθουσας;
Σίγουρα θα βοηθήσει πολύ για να αποχτήσουν οι θεατές κινηματογραφική παιδεία νωρίτερα. Ναι, το υπουργείο πολιτισμού να επιβάλει στα σχολεία μια φορά των μήνα να βλέπουν μια ταινία το πρωί.

Πιστεύετε πως ο χαρακτηρισμός κάποιων κινηματογραφικών αιθουσών ως διατηρητέες θα έλυνε το πρόβλημα επιβίωσής τους; Αν η εκμετάλλευσή τους δεν είναι κερδοφόρα, πώς θα μπορέσουν να παραμείνουν ανοικτοί;
Αυτός είναι και ο πυρήνας του προβλήματος. Να γίνουν διατηρητέες όσες αίθουσες δεν έχουν γίνει. Το Άστυ π.χ. έγινε διατηρητέο πριν από 23 χρόνια περίπου. Δεν μπορεί πλέον να γίνει τίποτα άλλο εκτός από σινεμά. Σχετικά με την εκμετάλλευση τους, ναι, εάν δεν είναι κερδοφόρα θα κλείσουν, γιατί δεν θα μπορούν να πληρώνουν το ενοίκιο οι αιθουσάρχες.

Ποιες είναι, συμπερασματικά, οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν όλους τους εμπλεκομένους ώστε ο κινηματογράφος να παραμείνει λαϊκή διασκέδαση και υπόθεση της σκοτεινής αίθουσας;
Πρόταση μου είναι η κυβέρνηση να μειώσει με νόμο όλα τα ενοίκιά όλων των χειμερινών κινηματογράφων κατά 50% για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ή να επαναφέρει το ενοίκιο που είχαν παλιά πολλά σινεμά επί ποσοστού των εισπράξεων. Από το κάθε εισιτήριο που έκοβε ο κινηματογράφος, 25% ποσοστό έπαιρνε ο ιδιοκτήτης, 25% έπαιρνε ο αιθουσάρχης και 50% έπαιρνε ο διανομέας. Αυτό ήταν το πιο δίκαιο ενοίκιο. Ας κόψει η πολιτεία από αλλού και ας βοηθήσει τους χειμερινούς κινηματογράφους. Γιατί εάν κλείσουμε, που για εκεί πάμε, τότε που θα παίζονται οι ταινίες; Είναι σαν να βλέπουμε το δέντρο και να μην βλέπουμε το δάσος.

Βρείτε παρακάτω τις απαντήσεις των υπόλοιπων γραφείων διανομής:

Tanweer
Feelgood Entertainment
Tulip Entertainment
Weird Wave
Cinobo

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.