Οι "Νύχτες Πρεμιέρας" φέρνουν στο Άστορ την καλύτερη ταινία όλων των εποχών (updated)

Το φιλμ που αναδείχθηκε πρόσφατα στην κορυφή της σχετικής λίστας του Sight & Sound προβάλλεται σύντομα στην Αθήνα.

jeanne_dielman2

Update: Τα εισιτήρια για την προβολή στις 15/1 έχουν εξαντληθεί.

Ένα μήνα και κάτι παραπάνω αφού το ιστορικό περιοδικό Sight & Sound "κλόνισε" συθέμελα τον κινηματογραφικό κόσμο ανακηρύσσοντας το "Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles" της Σαντάλ Άκερμαν ως τη νέα καλύτερη ταινία όλων των εποχών, οι "Νύχτες Πρεμιέρας" διοργανώνουν μια "άχαστη" προβολή του φιλμ στον κινηματογράφο Άστορ την Κυριακή 15 Ιανουαρίου (17.50).

Θυμίζουμε πως στις αρχές Δεκεμβρίου το Sight & Sound δημοσίευσε τα αποτελέσματα της διεθνούς ψηφοφορίας που διεξάγει κάθε δέκα χρόνια, ώστε να αναδειχθούν οι καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, κάτι που κάνει το περιοδικό από τη δεκαετία του '50. Αυτήν τη φορά συμμετείχαν περισσότεροι από 1.600 κριτικοί κινηματογράφου και 480 σκηνοθέτες στη διαδικασία και κάπως έτσι το "Jeanne Dielman" έφτασε στην κορυφή. Αξίζει να σημειώσουμε πως για 50 χρόνια στη θέση νούμερο ένα βρισκόταν ακλόνητος ο "Πολίτης Κέιν" (Όρσον Γουέλς, 1941), μέχρις ότου το 2012 ο "Δεσμώτης του Ιλίγγου" (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958) πάρει την πρωτιά.

Η ταινία της Άκερμαν πρόκειται για ένα ριζοσπαστικό αριστούργημα. Μια ταινία διάρκειας 3 ωρών και 20 λεπτών, η οποία από όταν κυκλοφόρησε το 1975 αναγνωρίστηκε ως ένα ρηξικέλευθο φιλμ πρωτοφανούς ματιάς και πολιτικής δύναμης. Η υπόθεσή του είναι φαινομενικά απλή: αφορά τη ρουτίνα μιας σεξεργάτριας στο πέρας τριών ημερών, καθώς ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού, την ανατροφή του γιου της και την υποδοχή των πελατών όταν εκείνος λείπει. Η ομαλή λειτουργία των καθημερινών ασχολιών της αρχίζει να διαταράσσεται ανεξήγητα, ώσπου τα πραγμάτα οδηγούνται σε μια αναπάντεχη κλιμάκωση.

Το "Jeanne Dielaman" υπήρξε από κάθε άποψη πρωτοποριακό. Από το ότι η σκηνοθέτρια διεκδίκησε το συνεργείο να αποτελείται αποκλειστικά από θηλυκότητες, μέχρι το πώς αφηγηματικά ανατρέπει μια σειρά από συμβάσεις. Κυρίως, όμως, η ταινία κέρδισε τη διαχρονικότητά της εξαιτίας της έμφασης με την οποία διατυπώνει από την αρχή το ρόλο μιας γυναίκας στο σπίτι, αναδεικνύοντας την πνιγηρή διάσταση των καθημερινών τελετουργιών μιας νοικοκυράς. Επιπλέον, η Άκερμαν εμβαθύνει με οξύτητα στους έως τότε παγιωμένους πατριαρχικούς έμφυλους κώδικες ανάγνωσης του σινεμά, προτού επιφέρει μια λυτρωτική χειραφέτηση στην ηρωίδα της.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως στην 100άδα του Sight & Sound υπάρχει ακόμα μία ταινία της σκηνοθέτριας, το συγκινητικό "News From Home" (1976). Το 2012 το "Jeanne Dielman" βρισκόταν στο νούμερο 36 της κατάταξης με μόλις μία ακόμα σκηνοθέτρια να βρίσκεται στη λίστα, η Κλερ Ντενί με το "Beau Travail" (1999). Φέτος, ο αριθμός τους έφτασε τις 11.

Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, αλλά και πολλούς ακόμα, δίνουμε σινεφιλικό ραντεβού στο Άστορ στις 15/1.

Περισσότερες πληροφορίες

Άστορ

Σταδίου 28 (είσοδος από στοά Κοραή) (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο)

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.