Είναι το "Die Hard" η κορυφαία χριστουγεννιάτικη ταινία;

Όλα όσα κάνουν το "Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει" το πιο απολαυστικό φιλμ των ημερών.

Die Hard

Βad Santa, Mόνος στο σπίτι (1 και 2), Elf, Nightmare before Christmas, Love Actually, Gremlins, A Christmas Carol, Scrooged, It's A Wonderful Life και πλήθος άλλων. Ο καθένας έχει μια αγαπημένη χριστουγεννιάτικη ταινία ή τέλος πάντων κάποια που νιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση να την παρακολουθεί τις ημέρες των γιορτών. Πολλοί ερίζουν -ειδικά στο ίντερνετ- για το ποια είναι η καλύτερη ever. Δε χρειάζεται να το σκεφτεί κάποιος πολύ. Το Die Hard aka "Πολύ σκληρός για να πεθάνει" του Τζον Μακ Τίρναν, με τον Μπρους Γπουίλις στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι η κορυφαία χριστουγεννιάτικη ταινία όλων των εποχών.

Όχι μία συνηθισμένη χριστουγεννιάτικη ταινία

Η υπόθεσή της εξελίσσεται χρονικά την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν ο Τζον Μακ Λέιν φτάνει στο L.A για να δει τη σύζυγο και τα παιδιά του. Ακόμη και η λιμουζίνα που τον μεταφέρει από το αεροδρόμιο στο Nakatomi Plaza παίζει στο ραδιόφωνo το Christmas in Hollis.

Ενδεχομένως δεν το γνωρίζεις γιατί δεν πρόκειται για ένα από τα συνηθισμένα χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Αλλά ούτε το Die Hard είναι η συνηθισμένη χριστουγεννιάτικη ταινία. Έχει καταφέρει να παντρέψει μπόλικες αλληγορίες και παραλληλισμούς από άλλες χριστουγεννιάτικες ταινίες, που φαντάζομαι πως ούτε ο ίδιος ο Μακ Τίρναν δεν είχε σκεφτεί.

Ας πούμε, έχει εκείνο το badass-ιλίκι που υπήρχε στο The Grinch Who Stole Christmas. Ή ο πρωταγωνιστής θυμίζει λίγο τον κεντρικό ήρωα του Miracle On 34th Street που εμφανίστηκε από το πουθενά για να δώσει ένα μάθημα σε όλους. Ή ακόμη αν προτιμάς και τη μάχη καλού- κακού που υποβόσκει και στο A Christmas Carol.

Τον συλλογισμό μου σε αυτά συμπληρώνει και η μάχη για οικογενειακή και προσωπική λύτρωση -ξέρεις, παραδοσιακά τα Χριστούγεννα οι οικογένειες έρχονται πιο κοντά- που δίνει καθόλη τη διάρκειά της ο ήρωας, περιτυλιγμένη με εκρήξεις και σφαίρες.

Οι μικρές λεπτομέρειες

Υπάρχουν μετά και κάποιες μικρές λεπτομέρειες και facts. Όπως ότι τη γυναίκα του McLane τη λένε Holly. Το 'πιασες; Την οποία ο John βλέπει στο χριστουγεννιάτικο πάρτι της εταιρείας της, όπου εμφανίζει ο (υπεργαμάτος) κακός Χανς Γκρούμπερ που υποδύεται ο Άλαν Ρίκμαν.

Αμέσως μετά την πρώτη γνωριμία με τον Γκρούμπερ ξέρεις ποιος εμφανίζεται; Ο Άγιος Βασίλης. Οk, είναι απλά ένας νεκρός τρομοκράτης με ένα σκουφί του Santa, αλλά είναι τόσο σχετικό. Παραμένοντας στον χαρακτήρα του αρχιτρομοκράτη, υπάρχει ένα ακόμη στοιχείο που δεν γνώριζες. Ο συνθέτης του Silent Night (του τραγουδιού που μεταφράζεται ως Άγια Νύχτα) ονομαζόταν Φρανζ Γκρούμπερ και το δημιούργησε το 1818 στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας.

Το Die Hard γίνεται άκρως χριστουγεννιάτικο και μέσα από τις ατάκες του 33χρονου τότε Μπρους Γουίλις. "Now I have a machine gun, ho-ho-ho" και πολλές, πάρα πολλές ακόμη. Ακόμη και στο κλείσιμο της ταινίας, την ώρα που οι τρομοκράτες έχουν εξοντωθεί και ο Μακ Λέιν αγκαλιάζει τη σύζυγό του, ακούγεται το Let It Snow.

Κάποια πράγματα που δε γνώριζες για το Die Hard

  •  Ο Μπρους Γουίλις έχασε μέρος της ακοής του λόγω της ταινίας: Ένα ατύχημα με τους ήχους των όπλων, κόστισε -ευτυχώς σε μικρό βαθμό- στον πρωταγωνιστή. Ο 65χρονος Αμερικανός ηθοποιός είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του στην Guardian πώς είχε απώλεια ακοής σε μεγάλο βαθμό στο αριστερό αυτί του αλλά και ευαισθησία που παραμένει μέχρι και σήμερα.
  • Το Nakatomi Plaza βρισκόταν υπό κατασκευή: Όσο τρελό κι αν σου ακούγεται, το Nakatomi Plaza είναι πραγματικό μέρος στο Λος Άντζελες και στο εν λόγω κτίριο στεγάζονται εδώ και περίπου 20 χρόνια τα headquarters της 20th Century Fox. Την περίοδο των γυρισμάτων (1988) το μεγαλύτερο μέρος του δεν ήταν ακόμη έτοιμο. Αυτό δεν το εμπόδισε να χρησιμοποιηθεί ως set.
  • Το φανελάκι του Τζον Μακ Λέιν εκτίθεται στο Smithsonian: Το 2007, ο Μπρους Γουίλις χάρισε στο μουσείο το λευκό φανελάκι -όχι και τόσο λευκό μετά τα γυρίσματα- που φορούσε ο ήρωάς του στην ταινία, μαζί με μία αφίσα του φιλμ. Τα συγκεκριμένα αντικείμενα βρίσκονται στο section "Treasures of American History", μαζί με αντικείμενα από άλλες ταινίες.
  • Ο Αλαν Ρίκμαν δεν ήθελε αρχικά το ρόλο του Χανς Γκρούμπερ: Ήξερες πως αυτός ήταν ο πρώτος σημαντικός ρόλος στην καριέρα του Βρετανού ηθοποιού; Στην αρχή μάλιστα, ο Rickman δεν ήταν τόσο ενθουσιασμένος με το όλο project. "Τι στο διάβολο είναι αυτό; Δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε μία ταινία δράσης" είχε πει σε συνέντευξή του στο Hollywood Reporter. Ευτυχώς για όλους, το ξανασκέφτηκε.
  • Κανείς από τους "Γερμανούς τρομοκράτες" δεν μιλούσε γερμανικά: Κι όμως, κανείς από τους ηθοποιούς από τους οποίους αποτελούσαν τη συμμορία του Χανς Γκρούμπερ δεν χρησιμοποιούσε σωστά τη γερμανική γλώσσα κατά τη διάρκεια της ταινίας. Για την ακρίβεια, χρησιμοποιούνταν σκόρπιες λέξεις και εκφράσεις που δεν έβγαζαν κανένα απολύτως νόημα.
  • Μην ξεχνάς πως όλα τα παραπάνω είναι ενσωματωμένα σε μια αμερικάνικη ταινία δράσης (κατά πολλούς την κορυφαία όλων των εποχών). Τέλος, η πλειοψηφία των χριστουγεννιάτικων ταινιών τείνουν να είναι βαρετές. Κάτι που το Die Hard σε καμιά περίπτωση δεν είναι.
  • Υπάρχουν τα απλά Χριστούγεννα και υπάρχουν και τα Χριστούγεννα στα οποία μπορείς να τσακίζεις τρομοκράτες. Ποιo από τα δύο προτιμάς;

Πηγή: Esquire.com.gr

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.