Μάθαμε τα "Πάντα Όλα" από τους δημιουργούς της ταινίας – έκπληξη της χρονιάς

Ξεκίνησε ως η ανεξάρτητη παραγωγή – έκπληξη της χρονιάς, κερδίζοντας τις εντυπώσεις του κοινού παγκοσμίως, κάτι που φάνηκε από την ευρεία διάδοση από στόμα σε στόμα την οποία, μάλιστα, συνεχίζει να απολαμβάνει. Πλέον, έχοντας πρόσφατα θριαμβεύσει στα βραβεία Gotham, το "Τα Πάντα Όλα" (Ντάνιελ Κουάν & Ντάνιελ Σέινερτ, στο εξής Ντάνιελς) βάζει πλώρη ολοταχώς για τα 95α βραβεία Όσκαρ, όπου από αουτσάιντερ έχει αναδειχθεί σε υπολογίσιμο φαβορί ακόμα και στην κατηγορία καλύτερης ταινίας (το νου "Fabelmans").

Με την οσκαρική κούρσα, λοιπόν, να παίρνει φωτιά στο εξής, οι Ντάνιελς μαζί με τους πρωταγωνιστές Τζέιμι Λι Κέρτις και Κε Χούι Κουάν έδωσαν μια ψηφιακή διεθνή συνέντευξη τύπου για να συζητήσουν, well, "Τα Πάντα Όλα". Το "α" έδωσε το "παρών" και αυτά είναι τα σημεία – κλειδιά της συζήτησης.

Ντάνιελς, πείτε μας πόσο σημαντικό είναι πως η δουλειά σας αναγνωρίστηκε με το βραβείο καλύτερης ταινίας στα Gotham;
Ντάνιελς: Ξέρετε, νιώθουμε σοκαρισμένοι με την καλή έννοια. Όταν η ταινία έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Μάρτιο, λέγαμε πως είμαστε τυχεροί μόνο και μόνο που κάποιοι άνθρωποι θα πάνε να τη δούνε. Το γεγονός, λοιπόν, ότι τόσους μήνες μετά ο κόσμος εξακολουθεί να βλέπει την ταινία και να συζητά για αυτήν, είναι από μόνο του μια τεράστια νίκη. Δεν περιμέναμε με τίποτα να κερδίσουμε στα Gotham, για αυτό και νιώθουμε τρομερά ευγνώμονες. Στην πραγματικότητα, βέβαια, ακόμα προσπαθούμε να το συνειδητοποιήσουμε!

Τζέιμι Λι Κέρτις: Τώρα μπορεί να γιορτάζουμε την επιτυχία της ταινίας, αλλά γύρω της υπήρχε μια εορταστική αύρα από την πρώτη στιγμή. Κάτι που δε γνωρίζουν πολλοί είναι πως κάθε εβδομάδα οι Ντάνιελς απένειμαν βραβεία στο συνεργείο. Νικητές συνήθως ήταν τα πιο αφανή μέλη που έριχναν τρελή δουλειά στην παραγωγή. Το αναφέρω αυτό διότι οι Ντάνιελς γνωρίζουν καλά πόσο σημαντική είναι η ομαδικότητα σε ένα γύρισμα.
Επί τη ευκαιρία, θα ήθελα να πω και κάτι ακόμα. Συγκινήθηκα πολύ από τη βράβευση του Κε στα Gotham (σ.σ.: πράγματι, σε αυτό το σημείο δάκρυσε). Γιατί δεν πτοήθηκε από το πόσο σκληρή μπορεί να γίνει αυτή η βιομηχανία και παρότι βρισκόταν εκτός δράσης εδώ και χρόνια, δε δίστασε να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να ενσαρκώσει μαεστρικά τον τόσο πλούσιο και περίπλοκο χαρακτήρα του. Ο Κε αποτελεί ζωντανή απόδειξη της πίστης σε ένα όνειρο, γιατί ο ίδιος δεν εγκατέλειψε ποτέ το δικό του. Δε θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενη για εκείνον.

Κε Χούι Κουάν: Ω Τζέιμι, είσαι τόσο γενναιόδωρη!

Τ.Λ.Κ.: Μαλακίες! Είσαι γαμάτος και τρομερά ταλαντούχος, σκάσε!

Κ.Χ.Κ.: Σε ευχαριστώ πολύ! Πάντως, θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ κάτι. Από τη μέρα που κυκλοφόρησε η ταινία, δεν έχει υπάρξει μία συνέντευξη όπου να μη δάκρυσα. Η κατάσταση έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε η σύζυγός μου μού απαγόρεψε να συγκινηθώ ξανά. (γέλια) Αλλά στα Gotham συνέβη το αντίθετο. Τη στιγμή που ανακοινώθηκε το όνομά μου, γύρισα και την είδα να κλαίει ανεξέλεγκτα. Αναπόφευκτα, τότε δάκρυσα κι εγώ. Ύστερα είδα πως έκλαιγαν και οι Ντάνιελς, οι παραγωγοί, όλοι. Οπότε πριν καν φτάσω στη σκηνή να παραλάβω το βραβείο ήμουν ένα χάλι. Το πόσο ευγνώμων είμαι για όλα αυτά, ειλικρινά δεν περιγράφεται. Να υπογραμμίσω, επίσης, πως δε θα μπορούσα να ενσαρκώσω το χαρακτήρα μου εάν δεν είχα γνωρίσει τη γυναίκα μου. Αυτός ο άνθρωπος με άλλαξε ριζικά και τόσο ουσιαστικά, ώστε θα ήταν αδύνατο για μένα να παίξω το ρόλο σε αντίθετη περίπτωση.

Πώς ήταν για εσάς η εμπειρία των γυρισμάτων;
Τ.Λ.Κ.: Η αλήθεια είναι πως, εγώ τουλάχιστον, δεν είχα ιδέα τι γινόταν. Μην έχετε την εντύπωση πως οι Ντάνιελς με έβαλαν κάτω κι αρχίσαμε να κάνουμε βαθυστόχαστες συζητήσεις για το νόημα της ταινίας και τις θεματικές που έθιγε. Καμία σχέση. Η κατάσταση στην πραγματικότητα ήταν εντελώς τυπική, είχαμε 37 μέρες για να γυρίσουμε ένα φιλμ και αυτό ακριβώς κάναμε.

Ντάνιελς: Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η Τζέιμι βρέθηκε στην παραγωγή από πολύ νωρίς, έτσι είχε το χρόνο να προσαρμοστεί στις συνθήκες. Αλλά αυτό που ήταν εντυπωσιακό στη συνεργασία μαζί της, είναι το πόσο πολύ εγκλιματίζεται στο ύφος της ταινίας άπαξ και καταλάβει ακριβώς τι τρέχει με το χαρακτήρα της. Εν προκειμένω μόλις συνέβη αυτό δε χρειάστηκε να συζητήσουμε τίποτα παραπάνω, υπήρχε αμέσως αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Τ.Λ.Κ.: Μεταξύ μας, όλη κι όλη η δουλειά μου αυτή είναι. Να καταλάβω το ρόλο, να αντιληφθώ την ουσία του και τέλος. Δε με αφορά καθόλου το "μήνυμα" της ταινίας, το "βαθύτερο νόημα" και όλα αυτά. Ας ασχοληθούν άλλοι με αυτό. Στο τέλος της ημέρας εκείνο που με απασχολεί είναι ένα πράγμα: πίστεψες πως είμαι ο άνθρωπος που υποδύθηκα; Σε έπεισα; Για έναν ηθοποιό αυτή είναι η προτεραιότητα.
Αλλά θα ήθελα να αναφερθώ ξεχωριστά στη Μισέλ Γέο (σ.σ.: πρωταγωνίστρια του "Τα Πάντα Όλα"). Προσωπικά δεν είμαι από τους ηθοποιούς που επιδιώκουν την ενδοσκόπηση στο χαρακτήρα τους. Μαθαίνω τις ατάκες μου, το σενάριο συνολικά, μέχρι εκεί. Η Μισέλ από την άλλη, είχε καμιά πενηνταριά αυτοκόλλητα σημειώματα διαφορετικού χρώματος σε κάθε σελίδα του σεναρίου, όπου κατέγραφε τις παρατηρήσεις της. Η δουλειά που κλήθηκε να διεκπεραιώσει ήταν τόσο περίπλοκη, ώστε δεν είχε περιθώρια χαλάρωσης. Υποκλίθηκα στο ταλέντο της.

Ντάνιελς, μιλήστε μας λίγο για το στιλ της ταινίας. Γιατί ομολογουμένως διατρέχει διαφορετικά ύφη και είδη, μοιάζει σα να τα ξεπερνά κιόλας.
Ντάνιελς: Αγαπάμε όλα τα κινηματογραφικά είδη. Για το λόγο αυτό θέλαμε το "Τα Πάντα Όλα" να ανήκει παντού και πουθενά. Να λειτουργεί ταυτόχρονα σα μια περιπέτεια δράσης, ένα μπλοκμπάστερ, ένα οικογενειακό δράμα. Δεν ήμασταν σίγουροι πώς θα ανταποκρινόταν ο κόσμος, έτσι σήμερα είμαστε τρομερά συγκινημένοι για την απήχηση που γνωρίζει. Σε κάθε περίπτωση, νομίζουμε ότι υπήρξε καθοριστικό στην όλη διαδικασία το πώς ανταποκρίθηκαν οι ηθοποιοί στην πρόκληση. Έβαλαν τη ψυχή τους και αμφιβάλλω αν θα είχαμε καταφέρει οτιδήποτε δίχως αυτούς.

Υπάρχουν πολλές τρελές ιδέες στην ταινία, αλλά μία που ξεχωρίζει είναι εκείνη με τα δάχτυλα χοτ ντογκ. Πώς σας ήρθε αυτό;
Ντάνιελς: Ξεκινήσαμε την καριέρα μας κάνοντας βίντεο κλιπ και πάντα αναζητούσαμε έμπνευση για εικόνες οι οποίες οικειοποιούνται κάτι παράλογο. Η ιδέα για τα δάχτυλα χοτ ντογκ προέκυψε στην προσπάθειά μας να σκαρφιστούμε ένα σύμπαν στο οποίο η ηρωίδα θα έφτανε στα όρια της, δε θα άντεχε άλλο. Κάπως έτσι, εν τέλει, επιδρά και στους θεατές. Μοιάζει με μια πρόκληση για να δεις μέχρι πού φτάνει η εμπάθειά σου.

Ποια θα λέγατε πως είναι η κληρονομιά του "Τα Πάντα Ολα";
Τ.Λ.Κ.: Η αγάπη. Η αποδοχή της αποτυχίας, ο θρίαμβος της ειλικρίνειας.

Κ.Χ.Κ.: Μου έχουν πει τόσοι πολλοί θεατές πώς η ταινία τους έχει αλλάξει, τους έχει κάνει πιο ανθρώπινους, ευγενικούς και καλούς. Ελπίζω αυτό να συνεχιστεί.

Ντάνιελς: Μακάρι όλα αυτά να πραγματοποιηθούν και σε 5 χρόνια η ταινία μας εκλαμβάνεται ως ξεπερασμένη, γιατί η ανθρωπότητα θα έχει γίνει όντως μετατρέψει τη Γη σε έναν τόπο πηγαίας καλοσύνης.