«Μόνος στο Σπίτι»
Δε χωράει καν συζήτηση: το συναίσθημα του να βρίσκεσαι κουκουλωμένος, πίνοντας κάτι ζεστό, ιδανικά με το αγαπημένο σου, βλέποντας μια γλυκιά ταινία που αναδύει θαλπωρή, είναι αχτύπητο. Κι είναι εκείνο που έχουμε ανάγκη ειδικά την περίοδο των γιορτών, όπου η όρεξη για χουχούλιασμα αυξάνεται υπερθετικά. Για αυτό, λοιπόν, διαλέξαμε τις 10 καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες όλων των εποχών, ώστε να βρείτε εύκολα εκείνη που θα ταιριάξει άψογα με τη φάση σας.
Το Μαγαζί της Γωνίας ("The Shop Around the Corner", Ερνστ Λιούμπιτς, 1940)
Ο Άλφρεντ και η Κλάρα είναι δυο υπάλληλοι σε ένα μαγαζί δερμάτινων ειδών στη Βουδαπέστη που τσακώνονται διαρκώς. Αγνοούν όμως ότι αλληλογραφούν μεταξύ τους ανώνυμα κι έχουν ερωτευτεί ο ένας τον άλλον. Εάν η υπόθεση σας φαίνεται οικεία, δεν πλανιέστε, καθώς η ταινία διασκευάστηκε επιτυχημένα το 1998 από τη Νόρα Έφρον με τον τίτλο "Έχετε Μήνυμα στον Υπολογιστή σας". Εξάλλου και ο Ερνστ Λιούμπιτς βασίστηκε το ουγγρικό θεατρικό "Parfumerie" (Μίκλος Λάζλο) και κατάφερε να παραδώσει μία από τις πιο ρομαντικές ταινίες της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ.
Μια Υπέροχη Ζωή ("It’s a Wonderful Life", Φρανκ Κάπρα, 1946)
Εάν το πνεύμα των Χριστουγέννων ήταν ταινία, δε θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε άλλη πέρα από αυτό το θαυμάσιο μελόδραμα του Φρανκ Κάπρα. Όπως και στο "Μαγαζί της Γωνίας" πρωταγωνιστής είναι ο Τζέιμς Στιούαρτ, ο οποίος υποδύεται έναν άντρα που την παραμονή των Χριστουγέννων σκέφτεται σοβαρά να βάλει τέλος στη ζωή του. Τότε, όμως, εμφανίζεται ένας άγγελος, ο οποίος τον παρακαλεί να αλλάξει γνώμη. Αμέσως μετά, ο ήρωας ξεκινά ένα υπαρξιακό ταξίδι όπου από την απελπισία οδηγείται στην ευτυχία, με τον Κάπρα να σκαρφίζεται διαδοχικές σκηνές ανθολογίας, όπως εκείνη όπου ο Στιούαρτ πιάνει το φεγγάρι με ένα λάσο για την αγαπημένη του. Γενικά, σπάνια ο ρομαντισμός, η αγάπη, τα αληθινά καθημερινά προβλήματα και η μελαγχολία έχουν συνδυαστεί τόσο εύστοχα και συναισθηματικά, δίχως ποτέ η ταινία να γίνεται γλυκερή.
Miracle on 34th Street (Τζορτζ Σίτον, 1957)
Θα μπορούσε να υπάρξει ένας πραγματικός Άγιος Βασίλης; Η βραβευμένη με τρία Όσκαρ (β’ αντρικού ρόλου, πρωτότυπης ιδέας, σεναρίου) ταινία του Σίτον δίνει μια μαεστρική απάντηση. Όλα ξεκινούν όταν ένας άντρας από σπόντα προσλαμβάνεται ως Άγιος Βασίλης σε ένα μεγάλο νεοϋορκέζικο εμπορικό κέντρο. Καταφέρνει να διαπρέψει στο ρόλο, ώσπου εμφανίζεται μια μητέρα η οποία έχει μάθει στην κόρη της να μην πιστεύει σε παραμύθια. Εκείνος τότε πείθει τη μικρή πως είναι ο Άγιος Βασίλης, εκκινώντας εν αγνοία του μια ιστορία που θα αλλάξει τη ζωή όλων τους.
Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει ("Die Hard", Τζον ΜακΤίρναν, 1988)
Ναι, προφανώς εάν κάποιος δεν έχει δει την εκρηκτική περιπέτεια με τον Μπρους Γουίλις στο ρόλο που τον έκανε σταρ, εύλογα θα απορεί γιατί υπάρχει σε αυτήν τη λίστα. Διότι εκ πρώτης όψεως μπορεί η ταινία του ΜακΤίρναν να είναι ένα θρίλερ δράσης που τυχαίνει να εκτυλίσσεται την ημερά των Χριστουγέννων, υπάρχει όμως εδώ ένα τεράστιο "αλλά". Η οδύσσεια του πρωταγωνιστή, ενός αστυνομικού ο οποίος από το πουθενά καλείται να διασώσει την αποξενωμένη σύζυγό του και πολλούς ακόμα αθώους από τη δολοφονική εμμονή μερικών τρομοκρατών, αποτελεί τη πιο λυτρωτική υπενθύμιση της ασφάλειας και της αγάπης που βγάζουν από μέσα μας μόνο οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι.
Μόνος στο Σπίτι ("Home Alone", Κρις Κολόμπους, 1990)
Χρειάζεται καν συστάσεις αυτή η ταινία; Μιλάμε για την παραγωγή που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην ποπ κουλτούρα, στιγμάτισε όσους μεγάλωσαν στα '90s και εκτίναξε στα ύψη τη δημοτικότητα του -μικρού τότε- πρωταγωνιστή Μακάλεϊ Κάκλιν. Ενόψει των οικογενειακών χριστουγεννιάτικων διακοπών, οι κινηματογραφικοί γονείς του Κάκλιν τον ξεχνούν στο σπίτι και μένει ολομόναχος. Εκείνος όμως δεν πτοείται και όπως οι περισσότεροι συνομήλικοί του κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για να περάσει τέλεια κάνοντας ό,τι του κατέβει στο κεφάλι. Η ουτοπία διαρκεί ελάχιστα, καθώς δύο ληστές σύντομα θα προσπαθήσουν να διαρρήξουν το σπίτι του. Το "Μόνος στο Σπίτι" είναι ιδανικό για χριστουγεννιάτικους μαραθώνιους καθώς το διαδέχθηκαν δύο εξίσου επεισοδιακά σίκουελ.
Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης ("The Nightmare Before Christmas", Χένρι Σέλικ, 1993)
Από το φανταστικό μυαλό του Τιμ Μπάρτον έρχεται το αριστουργηματικό animation σε σκηνοθεσία Χένρι Σέλικ, με ήρωα τον αρχηγό της χώρας του Χάλοουίν, των σκελετών και των νεκροζώντανων, Τζακ Σκέλινγκτον. Σε ένα ξεχωριστό... crossover γιορτών, ο Τζακ θα βρεθεί στη χώρα των Χριστουγέννων όπου ενθουσιασμένος από τη μαγεία του χιονιού, των ζαχαρωτών και φυσικά του Άγιου Βασίλη, καλεί τους συμπολίτες του να διοργανώσουν εκείνοι τα Χριστούγεννα για πρώτη φορά με καταστροφικές συνέπειες.
Μικρές Κυρίες ("Little Women", Τζίλιαν Άρμστρονγκ, 1994)
Οι "Μικρές Κυρίες" είναι εδώ για να σε φροντίσουν: σε παίρνουν από το χέρι και σε καθίζουν μπροστά στο τζάκι και σε τυλίγουν με μία βελούδινη κουβέρτα, κεντημένη με την τρυφερότητα, την αθωότητα και τα εφηβικά όνειρα των πρωταγωνιστριών. Οι έννοιες της μοιρασιάς και της συνύπαρξης, της υποχώρησης και της συγχώρεσης, κατ’ εξοχήν ζητήματα που ανασύρει η "γιορτή της αγάπης" είναι στο επίκεντρο της ιστορίας της Λουίζα Μέι Άλκοτ: μόνο που οι πιο σκοτεινές, πιο δύσκολες πλευρές των ηρωίδων δεν αποκρύπτονται ούτε εξαφανίζονται μαγικά, αλλά αναπτύσσονται με τον ίδιο σεβασμό, όπως αξίζει σε κάθε φυσιολογικό ανθρώπινο συναίσθημα. Όσο η Τζο, η Μεγκ, η Έιμι και η Μπεθ παρασύρουν τον Λόρι στα θεατρικά παιχνίδια τους άλλο τόσο τραβούν κι εμάς σε εκείνη τη μαγική ηλικία λίγο πριν την ενηλικίωση, όταν η ζωή είναι απαιτητική όσο και υποσχόμενη. Το μέλλον μπορεί να φέρει κομμένες κοτσίδες, μεγάλους έρωτες, απώλειες αλλά και το πρωτόγνωρο συναίσθημα της απόλυτης ελευθερίας. Ποιος ξέρει;
Αγάπη Είναι… ("Love Actually", Ρίτσαρντ Κέρτις, 2003)
Να συμφωνήσουμε ότι είναι η πιο επιδραστική ρομαντική κωμωδία του 21ου αιώνα; Να συμφωνήσουμε, επίσης, πως όλοι οι πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί στην ταινία είναι άψογη; Να καταργήσουμε την ταμπέλα της ένοχης απόλαυσης; Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε σα να είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα; Ναι σε όλα.
Tangerine (Σον Μπέικερ, 2015)
Η δεύτερη φαινομενικά παράδοξη επιλογή της λίστας, έρχεται δια χειρός Σον Μπέικερ, εκ των σημαντικότερων σύγχρονων δημιουργών του ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά. Και λέμε φαινομενικά, γιατί το "Tangerine" στα χαρτιά είναι ό,τι πιο αταίριαστο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς για κινηματογραφικό δίωρο στο κλίμα των άγιων ημερών και ταυτόχρονα, είναι ένα χειροποίητο φιλμ το οποίο κουβαλά μέσα του ατόφιο το πνεύμα των Χριστουγέννων. Ναι, εξελίσσεται εξ ολοκλήρου κατά τη διάρκεια της παραμονής τής 25ης Δεκεμβρίου, αλλά σε ένα τόσο ηλιόλουστο Λος Άντζελες που η χειμωνιάτικη θαλπωρή δεν έχει καμιά θέση, το ίδιο και οι Αγιοβασίληδες με τα κόκκινα παλτά ή οι καλοντυμένες οικογένειες που επιστρέφουν σπίτι κρατώντας ξέχειλες σακούλες με δώρα. Πρωταγωνίστρια είναι μια τρανσέξουαλ πόρνη η οποία μαθαίνει πως τον ένα μήνα που ήταν φυλακή ο προστάτης της Τσέστερ την απατούσε με μια ξανθιά. Έξαλλη και με τη βοήθεια της φίλης και συναδέλφου Αλεξάντρα τους αναζητά πάνω κάτω στις λεωφόρους Σάνσετ, Χάιλαντ και Σάντα Μόνικα, αναστατώνοντας κορίτσια της πιάτσας, νταβατζήδες, drag queens, βαποράκια και ολόκληρο το underground Χόλιγουντ. Αυτό που απομένει είναι η γλυκόπικρη, μελαγχολικά συγκινητική αίσθηση που συνοδεύει τα Χριστούγεννα σ’ ολόκληρο τον κόσμο, εδώ έχοντας ως κώδικα επικοινωνίας το modus vivendi της queer κοινότητας και φόντο τον πορτοκαλί απογευματινό ουρανό (εξ ου και ο τίτλος της ταινίας) της πόλης των κινηματογραφικών ονείρων. "Merry Christmas bitch!"
Klaus (Σέρχιο Πάμπλος, 2019)
Ένα από τα απροσδόκητα σουξέ του Netflix, το "Klaus" συνδυάζει το ύφος ενός παραμυθιού με τη διάθεση να ανανεώσει μια γνωστή σε όλους ιστορία. Ο πρωτοεμφανιζόμενος εδώ Σέρχιο Πάμπλος, ανατρέχει στις ρίζες του μύθου γύρω από τον Άγιο Βασίλη και οραματίζεται το πώς γεννήθηκε ο κύριος με τα δώρα. Κεντρικός ήρωας είναι ένας αδέξιος ταχυδρόμος, ο οποίος πιάνει νέο πόστο σε ένα χιονισμένο και απομονωμένο χωριό. Εκεί γνωρίζει έναν παιχνιδοποιό με τον οποίο ξεκινά μια παράδοξη φιλία. Παράδοση, υπέροχη εικονογραφία και ζεστή ατμόσφαιρα, πλαισιώνουν την ταινία η οποία έχει γίνει must των Χριστουγέννων από όταν κυκλοφόρησε.
