«Βαβυλώνα»
‘Tis the season, που λένε κι οι Αμερικάνοι. Αλλά όχι μόνο η εορταστική, αφού μαζί με τα δώρα του Αϊ-Βασίλη έρχονται σαν χιονοστιβάδα οι πρώτες προβλέψεις για τα φετινά 95α βραβεία Όσκαρ (12/3). Με τους κινηματογράφους στις ΗΠΑ να έχουν επιστρέψει για τα καλά σε πλήρη ισχύ, παρότι οι επιπτώσεις της πανδημίας δείχνουν ακόμη τα δόντια τους, η Αμερικανική Ακαδημία προετοιμάζεται ύστερα από δύο χρόνια για μια όσο το δυνατόν… κανονικότερη τελετή απονομής.
Και για να εξασφαλίσει πως όλα θα κυλήσουν ομαλά, δίχως τα περσινά ευτράπελα τύπου Γουίλ Σμιθ ή το ανούσιο σούσουρο για το ποιος θα αναλάβει την παρουσίαση, η Ακαδημία έχει ήδη αναθέσει στον πολύπειρο Τζίμι Κίμελ την ευθύνη του οικοδεσπότη της τελετής. Εξάλλου, το έχει ήδη κάνει δύο φορές στο παρελθόν, με την πρώτη να γράφει ιστορία. Ήταν τότε, το 2017, όταν συνέβη η αξέχαστη λάθος αναγγελία του νικητή για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, με το "La La Land" να ανακοινώνεται αντί του "Moonlight". Ευχόμαστε φέτος να μην περιμένουν δυσάρεστες εκπλήξεις τον αγαπητό μας Κίμελ. Εν αναμονή των οσκαρικών υποψηφιοτήτων (24/1), λοιπόν, κάνουμε την αρχή της οσκαρικής κούρσας του 2023, εξερευνώντας τα φαβορί των πιο κομβικών κατηγοριών.
Καλύτερη ταινία
Το ερώτημα εδώ είναι ένα: υπάρχει κάποιος να κάνει την ανατροπή, "γκρεμίζοντας" το "Fabelmans"; Αυτήν τη στιγμή, η αυτοβιογραφική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ παίζει χωρίς αντίπαλο, με τις στοιχηματικές εταιρείες να χρίζουν το φιλμ αδιαφιλονίκητο διεκδικητή του μεγάλου Όσκαρ. Έπειτα, το "Fabelmans" έχει και την παράδοση με το μέρος του. Κέρδισε το βραβείο κοινού στο πρόσφατο φεστιβάλ του Τορόντο, διοργάνωση στην οποία, την τελευταία δεκαετία, ο νικητής στη συνέχεια συχνά κατακτά το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Συνέβη, για παράδειγμα, τόσο το 2020 με τη "Χώρα των Νομάδων" (Κλόι Ζάο) όσο και το 2018 με το "Πράσινο Βιβλίο" (Πίτερ Φαρέλι). Εάν τα καταφέρει, ο Σπίλμπεργκ θα παραλάβει το τρίτο σκηνοθετικό Όσκαρ του, 24 χρόνια μετά τη "Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν". Πέρα από τα στατιστικά, όμως, το "Fabelmans" έχει προβάδισμα διότι μιλά στην καρδιά των ψηφοφόρων της Ακαδημίας. Φέρει την υπογραφή ενός αγαπημένου σκηνοθέτη και, ακόμα πιο σημαντικό, διατυπώνει από την αρχή την αμίμητη μαγεία του σινεμά και της σκοτεινής αίθουσας.
Πάντως, στο παιχνίδι έχει μπει με αξιώσεις και η ανεξάρτητη έκπληξη της χρονιάς, το "Τα Πάντα Όλα" (Νταν Κουάν και Ντάνιελ Σέινερτ, για συντομία Ντάνιελς). Η φρενήρης arthouse περιπέτεια αποδείχθηκε τρομερά λαοφιλής, γιγαντώνοντας τη φήμη της μέσω της ενθουσιώδους διάδοσής της από στόμα σε στόμα. Είναι ενδεικτικό ότι πολύ πρόφατα θριάμβευσε στα βραβεία Gotham, ενώ στα Independent Spirit, τα οποία έχουν εξελιχθεί σε πλατφόρμα ανάδειξης ταλέντων, η ταινία των Ντάνιελς συγκέντρωσε τις περισσότερες υποψηφιότητες από κάθε άλλη (οκτώ). Επίσης, ίσως παίξει έναν παραπάνω συναισθηματικό ρόλο για την Ακαδημία το γεγονός ότι η ταινία έχει έντονο το ασιατικό στοιχείο, δίνοντας ορατότητα σε μια κοινότητα κινηματογραφικά αποκλεισμένη. Θυμίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια οι ταινίες με ασιατικά χαρακτηριστικά διακρίνονται στα Όσκαρ, όπως τα νοτιοκορεάτικα "Παράσιτα" (Μπονγκ Τζουν-χο) και η "Χώρα των Νομάδων" της κινεζικής καταγωγής Ζάο.
Βέβαια, υπάρχει μια σειρά τίτλων που ακόμη δεν έχουν δοκιμαστεί στις αίθουσες. Όπως η αυστηρώς ακατάλληλη "Βαβυλώνα" (Ντάμιεν Σαζέλ), στην οποία Μάργκο Ρόμπι, Μπραντ Πιτ και Ολίβια Γουάιλντ μπλέκουν σε ένα σπιράλ κραιπάλης και παρακμής με φόντο τα roaring 20s του Χόλιγουντ. Ή το πολυαναμενόμενο σίκουελ "Avatar: The Way of Water", το οποίο κόστισε 400 εκατομμύρια δολάρια(!) και φιλοδοξεί να σπάσει ιστορικά ρεκόρ στο box office, όπως το πρώτο κεφάλαιο του sci-fi franchise. Από την άλλη, τα "Πνεύματα του Ινισέριν" (Μάρτιν ΜακΝτόνα) "ακούγονται" για την πεντάδα (έως δεκάδα) της καλύτερης ταινίας από την πρεμιέρα τους στη Βενετία, ωστόσο άλλη είναι η κατηγορία στην οποία αναμένεται να ξεχωρίσουν.
Οι ερμηνείες
Στο ιρλανδικό δράμα του ΜακΝτόνα, ο δημιουργός του συναντιέται ξανά με τους Μπρένταν Γκλίζον και Κόλιν Φάρελ, 14 χρόνια μετά τη σαρδόνια "Αποστολή στην Μπριζ" και το αποτέλεσμα είναι, και πάλι, μαγικό. Μοιάζει απίθανο το πρωταγωνιστικό δίδυμο να μη βρεθεί υποψήφιο σε α΄ (Φάρελ) και β΄ ρόλο (Γκλίζον). Εξίσου σίγουρο είναι ότι απέναντι στον Φάρελ θα βρεθεί ο Μπρένταν Φρέιζερ. Ο μέχρι πρότινος έκπτωτος χολιγουντιανός σταρ πραγματοποιεί ολική επαναφορά στην καριέρα του, χάρη στη "Φάλαινα" (Ντάρεν Αρονόφσκι), όπου υποδύεται έναν αυτοκαταστροφικό παχύσαρκο άντρα ο οποίος επιχειρεί να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του. Ας μην αποκλείουμε, όμως, τον Όστιν Μπάτλερ. Μπορεί το "Elvis" του Μπαζ Λούρμαν να αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών, ωστόσο η εμπορική καριέρα της ταινίας ήταν λαμπρή και η Ακαδημία ανέκαθεν τιμά ηθοποιούς που ενσαρκώνουν διασημότητες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το βασιλιά του ροκ εν ρολ. Όσον αφορά τους υποστηρικτικούς ρόλους, κρατήστε το όνομα του Κε Χούι Κουάν. Ο δευτεραγωνιστής του "Τα Πάντα Όλα", σύμφωνα με τις στοιχηματικές εταιρείες, αυτήν τη στιγμή θεωρείται νούμερο ένα διεκδικητής του Όσκαρ β΄ αντρικού ρόλου, μια αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα παρουσία στην κούρσα.
Αντίστοιχη με του Μπάτλερ είναι η περίπτωση της Άνα ντε Άρμας. Η ηθοποιός συγκλονίζει ως Μέριλιν Μονρό στο κατά τα άλλα φριχτό "Blonde" (Άντριου Ντόμινικ), έτσι θα ήταν άδικο να μη βρίσκεται στις υποψηφιότητες. Προς το παρόν, πάντως, για τον α΄ ρόλο όλα δείχνουν πως η Κέιτ Μπλάνσετ οδεύει "σβηστά" για το τρίτο της χρυσό αγαλματίδιο, χάρη στην "υπερηχητική" ερμηνεία της στο "Tár" (Τοντ Φιλντ), όπου ενσαρκώνει μια συνθέτρια κλασικής μουσικής που μπλέκεται σε σεξουαλικό σκάνδαλο. Οι μόνες που φλερτάρουν με την ανατροπή, αν και χωρίς πολλές ελπίδες, είναι η Μισέλ Γιέο ("Τα Πάντα Όλα") και η Μισέλ Γουίλιαμς ("The Fabelmans").
Σκηνοθέτες & σεναριογράφοι
Εδώ θα ξεκινήσουμε ανορθόδοξα αναφέροντας μια κατά πάσα πιθανότητα ηχηρή απουσία. Εκείνη του κατόχου δύο Όσκαρ σκηνοθεσίας Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου, ο οποίος με το ενοχλητικά αυτοαναφορικό "Μπάρντο, το Ψευδές Χρονικό ενός Σωρού Αλήθειες", φαίνεται ότι θα παρακολουθήσει την απονομή από το σπίτι. Εκείνος που όχι μόνο θα βρίσκεται στην τελετή, αλλά μάλλον θα πάρει και το Όσκαρ είναι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ. Και το γράφουμε αυτό, δίχως να παραγνωρίζουμε τη δυναμική που έχει αναπτύξει η αγαπημένη Σάρα Πόλεϊ με το δράμα εποχής "Γυναικείες Κουβέντες". Η δημιουργός μεταφέρει στην οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα της Μίριαμ Τόους, όπου μια ομάδα γυναικών διεκδικεί την απελευθέρωσή της από μια απομονωμένη θρησκευτική κοινότητα, και έτσι βρίσκεται πιο κοντά στο Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου παρά στο σκηνοθεσίας. Παρομοίως, οι Ντάνιελς καλύτερα να προετοιμάζονται για νίκη στην κατηγορία πρωτότυπου σεναρίου. Ε, και δεν είναι λίγο να κερδίσεις κοτζάμ Σπίλμπεργκ, έστω και σε αυτήν…
Οι ημερομηνίες - κλειδιά για τα Όσκαρ
2/12: Κριτικοί Νέας Υόρκης
8/12: National Board of Review
11/12: Κριτικοί Λος Άντζελες
11/1: Χρυσές Σφαίρες
24/1: Υποψηφιότητες Όσκαρ
18/2: Σωματείο Σκηνοθετών
19/2: BAFTA
25/2: Σωματείο Παραγωγών
26/2: Σωματείο Ηθοποιών
12/3: Απονομή Όσκαρ
