Η Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία διοργανώνει, για έβδομη χρονιά, σειρά κινηματογραφικών προβολών με τίτλο "Σινεμά με τον Φρόυντ", που πραγματοποιείται και φέτος σε συνεργασία με τον Κινηματογράφο Τριανόν. Μετά το πέρας κάθε προβολής, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθεί, αλλά και να συμμετέχει στη συζήτηση ψυχαναλυτών με ανθρώπους της τέχνης και των επιστημών, ώστε να συναντηθούν μέσω του διαλόγου οι διαφορετικοί τρόποι ερμηνείας και απόλαυσης της κινηματογραφικής εμπειρίας.
Ο φετινός κύκλος εγκαινιάζεται με την ταινία "Θαυμάσιος Βοκκάκιος" των Αδελφών Taviani (2015) την Κυριακή 27 Νοεμβρίου και ώρα 5 μ.μ. Συζητούν οι: Ασπασία Λυκουργιώτη, Κριτικός κινηματογράφου, Μαρινέλλα Λινάρδος, Ψυχαναλύτρια. Την συζήτηση συντονίζει η ψυχαναλύτρια, Χάρις Χατζή.
Αναλυτικά το πρόγραμμα προβολών 2022-2023
Θαυμάσιος Βοκκάκιος των Αδελφών Ταβιάνι (2015) | 27/11
Η ταινία είναι βασισμένη σε πέντε από τις εκατό νουβέλες του "Δεκαήμερου" του Giovanni Boccaccio, ένα από τα σπουδαία έργα της πρώιμης ιταλικής λογοτεχνίας, γεμάτο ανατρεπτικό χιούμορ και χαρούμενη ακολασία. Διαδραματίζεται στη Φλωρεντία κατά τη διάρκεια της μαύρης πανώλης του 1348. Για να ξεφύγουν από το ζοφερό σκηνικό, μια παρέα επτά γυναικών και τριών ανδρών καταφεύγουν προσωρινά σε ένα σπίτι στην Τοσκάνη. Εκεί, μέσω του τελετουργικού της συλλογικότητας, της επαφής με τη φύση και της τέχνης της αφήγησης, βρίσκουν έναν τρόπο να αντιμετωπίσουν τον τρόμο, τη σύγχυση και την ψυχική κατάρρευση.
Ταξίδι στο Τόκιο του Γιασουτζίρο Ότζου (1953) | 22/1
Το έργο του Ότζου εστιάζει στις σχέσεις γονέων και παιδιών. Το ζήτημα της αδύνατης ψυχικής σύνδεσης αποτελεί την κυρίαρχη θεματική της ταινίας, όπου το χάσμα μεταξύ γενεών συναρθρώνεται με το χάσμα παλιού και καινούργιου και όπου η νέα γενιά λύνει το ζήτημα της ανάγκης για διαφοροποίηση μέσα από μια στάση ψυχρής αποσύνδεσης, αρνούμενη να ενσωματώσει τις ρίζες της ως κομμάτι της καινούργιας της ταυτότητας.
Μικρή Ερωτική Ιστορία του Κσίστοφ Κιεσλόφσκι (1988) | 19/2
Η αγωνιώδης αλλά συγκρουσιακή αναζήτηση της σύνδεσης με τον "άλλον", φτάνει στο απόγειο της με την Μικρή Ερωτική Ιστορία του Κισλόφσκι. Ο Τόμεκ αγαπά εμμονικά την Μάγκντα μόνο όσο εκείνη παραμένει μια άκαμπτη φαντασίωση, ακινητοποιημένη από την απόσταση της εν αγνοία παρακολούθησής της. Ένας τραγικός ύμνος στο ανέφικτο του έρωτα δοσμένος, όμως, με τον μοναδικό τρόπο του Κισλόφσκι, μέσα από τον οποίο ακόμα και η οδύνη- με μόνιμο σκηνικό το εργατικό κτιριακό συγκρότημα- αποκτά τη δική της ομορφιά και ποιητικότητα.
Πολίτης Κέιν του Όρσον Γουέλς (1941) | 19/3
Το αριστουργηματικό ψυχολογικό θρίλερ του Γουέλς ξεκινά με τον θάνατο του κεντρικού ήρωα Τσαρλς Φόστερ Κέιν στον πύργο του Xanadou, όπου εκείνος εκφέρει την τελευταία λέξη της ζωής του "rosebud" (ροδανθός). Ο ρεπόρτερ Jerry Thompson αναλαμβάνει τη δημοσιογραφική έρευνα γύρω από τη ζωή του Κέιν, ενός εμμονικού συλλέκτη της ματαιοδοξίας, και τη διερεύνηση του μυστηρίου σχετικά με την τελευταία λέξη της ζωής του. Ο θεατής καλείται να αποδώσει το προσωπικό του νόημα στην αινιγματική λέξη. Η ματαιότητα του πλουτισμού, μιας προσπάθειας να εξαγοράσει την αγάπη, μέσα από το αμερικάνικο όνειρο καθώς η ευτυχία δεν είναι εφικτή. Ένα memento mori ότι η ύλη και η εξουσία χάνουν το νόημά τους όταν κανείς περνάει στον κόσμο της μνήμης. Μια αέναη αναζήτηση της χαμένης ασφάλειας, της ανεμελιάς και της αθωότητας της παιδικής ηλικίας.
Προετοιμασίες για να είμαστε μαζί, άγνωστο για πόσο της Λίλι Χόρβατ (2020) | 7/5
Ο μακροσκελής τίτλος της ταινίας "Προετοιμασίες για να είμαστε μαζί, άγνωστο για πόσο" υποβάλλει ταυτόχρονα ένα άγνωστο αλλά και μια βεβαιότητα. Μόνο που η βεβαιότητα του "μαζί" κλονίζεται εξαρχής, φέρνοντας αντιμέτωπη την κεντρική ηρωίδα με τα μυστήρια του άλλου, του ερωτικού της αντικειμένου, αλλά φυσικά και του ίδιου της του εαυτού. Διακεκριμένη νευροχειρουργός η ίδια, η βαθιά γνώση του εγκεφάλου δεν τη βοηθά ιδιαίτερα να κατανοήσει τη διαλεκτική της μνήμης και της επιθυμίας από τη μια, με την αλήθεια και την πραγματικότητα από την άλλη. Η νέα σκηνοθέτης από την Ουγγαρία, Λίλι Χόρβατ, καταγράφει την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας της, με τη λεπτή και χαμηλότονη κινηματογραφική αισθητική που χαρακτηρίζει τη φιλμογραφία του Κισλόφσκι, διαθέτοντας όμως παράλληλα μια υπόγεια ένταση που θυμίζει το "υπαρξιακό suspense" των βιβλίων του Paul Auster.
Διαβάστε Επίσης
