© Ολυμπία Κρασαγάκη
Είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο να βλέπεις διοργανώσεις που έχεις στην καρδιά σου να ανθίζουν χρόνο με το χρόνο. Αξίζουν εύσημα στην ομάδα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που σταθερά τα τελευταία χρόνια, αποδεικνύει πως όπου υπάρχει θέληση και μεράκι, υπάρχει και βελτίωση. Ένα παραπάνω μπράβο προφανώς είναι απαραίτητο, γιατί όλα αυτά συντελούνται εν μέσω μίας πανδημίας που δε λέει να μας αποχαιρετήσει. Φέτος λοιπόν, μετά από δύο χρόνια δικής μου αναγκαστικής αποχής από τις αίθουσες του φεστιβάλ, (θα) έχω τη χαρά να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι όλα εκείνα που -όπως διέκρινα και από τη συνέντευξη τύπου που προηγήθηκε- καταδεικνύουν μία σύγχρονη, ανανεωμένη "γιορτή" του σινεμά εν εξελίξει. Προτού χωθώ σε αυτές για τα καλά, ζήτησα ξανά από τον Διευθυντή του Φεστιβάλ, Ορέστη Ανδρεαδάκη, τον πλέον κατάλληλο άνθρωπο δηλαδή, να μοιραστεί μαζί μου τα πέντε δικά του αγαπημένα από τη φετινή 63η εκδοχή του (3-13/11).
Οι επιλογές του έχουν ως επίκεντρο τη γυναίκα -προφανώς καθόλου τυχαία- και τις διαβάζεις παρακάτω, πάντα μέσα από τα δικά του λόγια:
Από την υπερηρωίδα της καθημερινής ζωής που απεικονίζεται στη φετινή αφίσα, μέχρι τον δυναμισμό και τη σύγχρονη ματιά των πέντε γυναικών που πρωταγωνιστούν στο σποτ του Φεστιβάλ που υπογράφει η βραβευμένη σκηνοθέτις Εύη Καλογηροπούλου, οι γυναίκες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Φέτος προτείνουμε γυναίκες που μας εμπνέουν, δημιουργούς που έχουμε αγαπήσει, ιστορίες που θα μας συναρπάσουν.
Η ακαταμάχητη Σαρλότ Γκενσμπούρ έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει τη νέα της ταινία
Οι συστάσεις είναι μάλλον περιττές για μία από τις πιο ανατρεπτικές και πολυσύνθετες σταρ του ευρωπαϊκού σινεμά, η οποία λες και συμπυκνώνει τη σαρωτική γοητεία των γονιών της, του Σερζ Γκενσμπούρ και της Τζέιν Μπίρκιν. Η Σαρλότ Γκενσμπούρ, αντισυμβατική, πολυτάλαντη και πάντα τολμηρή στις επιλογές της, θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει τη νέα της ταινία, Νυχτερινοί επισκέπτες, του Michael Ers. Η πλοκή της ταινίας έχει ως κεντρικό σημείο αναφοράς μια σημαδιακή νύχτα για τη γαλλική ιστορία, τη βραδιά της εκλογικής νίκης του Φρανσουά Μιτεράν, το 1981. Σε μια εποχή ελπίδας και αναζωπύρωσης των ονείρων, η ηρωίδα που ενσαρκώνει η Charlotte θα βιώσει συνταρακτικές εσωτερικές αλλαγές, με αποτέλεσμα να επαναπροσδιορίσει τη στάση και τη φιλοσοφία της σε όλες τις βασικές πτυχές της ζωής της.
Η Βίκι Κριπς παραδίδει μια συγκλονιστική ερμηνεία στην ταινία Κορσές (Corsage) της Μαρί Κρούτζερ
H Βίκι Κριπς, μία από τις ταχύτατα ανερχόμενες ηθοποιούς της γενιάς της, που μας είχε αφήσει άφωνους στην Αόρατη κλωστή του Πολ Τόμας Άντερσον, ερμηνεύει την αυτοκράτειρα Σίσι, σε μια ταινία που ξεφεύγει από τις παραδοσιακές βιογραφίες. Μακριά από κλισέ και στερεότυπα, το Corsage είναι ένα αντισυμβατικό δράμα εποχής (και η ταινία λήξης του φεστιβάλ για φέτος) που ρίχνει μια φεμινιστική ματιά στους αφόρητους κοινωνικούς περιορισμούς που καλείται να αντιμετωπίσει μια γυναίκα σε θέση εξουσίας.
Η ερμηνεία της Βίκι Κριπς (για την οποία βραβεύτηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ των Καννών) φέρνει στο φως τη γυναίκα πίσω από τον μύθο, μια αεικίνητη προσωπικότητα που πασχίζει να ξεφύγει από τα δεσμά της επίσημης και καλλωπισμένης εικόνας. Βλέποντας τη συγκεκριμένη ταινία, το μυαλό μας ταξιδεύει σε όλες τις γυναίκες, κάθε γενιάς, που υποχρεώθηκαν να ζήσουν μέσα στους ασφυκτικούς "κορσέδες" που τους επέβαλε η κοινωνία. Και αναλογιζόμαστε πως έχει έρθει πια η στιγμή να ανασάνουν ελεύθερες.
Ανακαλύπτουμε την πολύτιμη προσφορά και το πολυεπίπεδο έργο της Μαρίας Γαβαλά
Σκηνοθέτρια με σπουδαίες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές δουλειές στο ενεργητικό της, μεταφράστρια κειμένων για το σινεμά, πεζογράφος, μέλος της συντακτικής ομάδας στο θρυλικό περιοδικό "Σύγχρονος κινηματογράφος", συνεργάτιδα του Φεστιβάλ σε πολλές ειδικές εκδόσεις, η Μαρία Γαβαλά έχει υπάρξει μια αληθινά αναγεννησιακή γυναίκα, που έχει αφήσει το στίγμα της σε αμέτρητους τομείς. Το φετινό Φεστιβάλ πραγματοποιεί μίνι αφιέρωμα στο έργο της, προβάλλοντας τις ταινίες Περί έρωτος (1982), Το άρωμα της βιολέτας (1985) και το Μαγικό γυαλί (1988), ενώ θα της απονείμει και τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο για τη συνολική της προσφορά στον κινηματογράφο.
Η Γαλλο-Ιρανή Μίνα Καβάνι μάς φέρνει έναν αέρα ελευθερίας
Σε μια εποχή όπου οι γυναίκες του Ιράν δίνουν έναν ύψιστο αγώνα για ελευθερία έκφρασης και αυτοδιάθεση, το 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προβάλλει την ταινία "Αρκούδες δεν υπάρχουν" του πολυβραβευμένου Τζαφάρ Πανάχι ενός σκηνοθέτη που έχει μετατρέψει εδώ και χρόνια το σινεμά σε πυλώνα αντίστασης και ελπίδας απέναντι στη λογοκρισία και τους περιορισμούς. Ο ίδιος ο Πανάχι δεν θα μπορέσει να παρευρεθεί στη Θεσσαλονίκη, μιας και βρίσκεται στη φυλακή, αλλά μαζί μας θα είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Μίνα Καβάνι, η οποία θα έχει πολλά και ενδιαφέροντα να μοιραστεί με το κοινό της Θεσσαλονίκης.
Η Τζοάννα Χογκ και η Τίλντα Σουίντον φτιάχνουν ένα συγκλονιστικό ντουέτο
Η Τζοάννα Χογκ, μία από τις πιο περιπετειώδεις και sui generis σκηνοθετικές φωνές του σύγχρονου βρετανικού σινεμά, είναι παλιά γνώριμη και αγαπημένη του Φεστιβάλ, καθώς την είχαμε υποδεχτεί πριν λίγα χρόνια, φιλοξενώντας πλήρες αφιέρωμα στο έργο της, στο επετειακό 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στη φετινή διοργάνωση θα προβληθεί η νέα ταινία της Χογκ, "Η αιώνια κόρη", για τις ανάγκες της οποίας η Hogg ενώνει δυνάμεις για μία ακόμη φορά με την ηθοποιό-σύμβολο της εποχής μας, Τίλντα Σουίντον. Μέσα από μια καταπληκτική ερμηνεία και μια απαράμιλλη σκηνοθετική ατμόσφαιρα, παρακολουθούμε τη μοναχική διαδρομή λύτρωσης μιας γυναίκας που ξεθάβει με θάρρος όλα τα τραύματα, τις παραλείψεις και τα ανείπωτα του παρελθόντος.
Πηγή: Esquire.com.gr
Διαβάστε ακομα το αφιέρωμα στη Θεσσαλονίκη
