Ο Άγνωστος

3,5

Ένα απροσδόκητα καλοφτιαγμένο θρίλερ που σε στοιχειώνει σαν τον πιο αληθοφανή νοσηρό εφιάλτη.

o_agnostos1

Σε μια εποχή που οι παντός τύπου crime σειρές έχουν κατακλύσει τις οθόνες, από ντοκιμαντέρ και ριάλιτι μέχρι μυθοπλασία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, μια ταινία του είδους καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό της αν θέλει όντως να ξεχωρίσει. Κάτι που καταφέρνει απροσδόκητα καλά ο "Άγνωστος" του Τόμας Ράιτ, ο οποίος βασίζεται στη διασημότερη υπόθεση εξαφάνισης ανηλίκου στην ιστορία της Αυστραλίας. Βέβαια, το γεγονός ότι η ταινία αφορά κάτι τέτοιο δεν το αντιλαμβάνεται κανείς προτού περάσουν αρκετά κινηματογραφικά λεπτά, καθώς ο Ράιτ δεν χάνει χρόνο να ανακατέψει την αφηγηματική τράπουλα.

Μέσα από ένα μοντάζ-καλειδοσκόπιο, στο οποίο διαφορετικοί χρόνοι, οπτικές γωνίες και δράσεις αλλάζουν θέση φαινομενικά κατά το δοκούν, γνωρίζουμε δύο παρανόμους οι οποίοι χάρη σε έναν κοινό γνωστό γίνονται συνεργάτες στην ίδια εγκληματική οργάνωση. Μεταξύ των μυστηριωδών αντρών αναπτύσσεται μια καλόπιστη φιλία, έως ότου το ένοχο παρελθόν του ενός και η πραγματική ταυτότητα του άλλου έρθουν σε οδυνηρή σύγκρουση, την ώρα που στο βάθος υλοποιείται μια γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση. Η έκβασή της εξαρτάται από τη δουλειά ενός μυστικού ντετέκτιβ ο οποίος έχει παρεισφρήσει ανάμεσά τους και επιδιώκει να εντοπίσει τον απαγωγέα ενός αγοριού που βρίσκεται ασύλληπτος για χρόνια.

o_agnostos2

Στην εξέλιξη της αφήγησης, ο Ράιτ υιοθετεί εναλλακτικούς άξονες για να ανεβάσει την ένταση, πότε επιμένοντας στη σχέση των παρανόμων και πότε στο νομικό παρασκήνιο της αστυνομικής δράσης, μια ασυνήθιστη σκηνοθετική επιλογή που φλερτάρει με τη σύγχυση, αλλά παραδόξως ευστοχεί. Διότι έτσι η ταινία, υποβοηθούμενη από μια κινηματογράφηση που θυμίζει έρεβος, αποκτά μια θελκτική αύρα εφιάλτη, η οποία πολλαπλασιάζει τη νοσηρότητα όσων απεικονίζονται στην οθόνη, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί αμείωτη την προσοχή. Από κοντά η ταιριαστή, μα ενίοτε υπερβολική σκοτεινιά, που έρχεται να εντείνει την αίσθηση αβύσσου η οποία διαπερνά την ελεγειακού ύφους ταινία. Και, όπως η άβυσσος, κατά τη νιτσεϊκή ρήση, κοιτάζει κι αυτή μέσα σε σένα, οι δύο άψογοι πρωταγωνιστές Τζόελ Έντγκερτον και Σον Χάρις τείνουν να μοιάζουν φυσιογνωμικά, ενώ και ο μυστικός αστυνομικός καλείται να ψυχογραφήσει το "τέρας" που κυνηγά προκειμένου να το πιάσει.

Υπό αυτή την έννοια, ο "Άγνωστος" σφίγγει το στομάχι σαν ανατριχιαστική σπουδή στην εξοικείωση με το κακό και το συναισθηματικό κόστος που αυτό επιφέρει. Ευστοχεί επίσης στην απεικόνιση των αντρικών σχέσεων, οι οποίες ακροβατούν μεταξύ δυσπιστίας και άνευ όρων αφοσίωσης. Στην ουσία, η ταινία πετυχαίνει επειδή ψηλαφεί το κοινό άγχος όλων, την αγωνία να μη βρεθούμε ποτέ στη θέση οποιουδήποτε χαρακτήρα.

Αυστραλία. 2022. Διάρκεια: 117΄. Διανομή: ODEON.

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Άγνωστος

The Stranger
3,5
  • Θρίλερ
  • 2022
  • Διάρκεια: 117 '
  • Τόμας Ράιτ

Η τυχαία γνωριμία δύο μυστήριων παρανόμων εξελίσσεται σε καλόπιστη φιλία, μέχρις ότου το ένοχο παρελθόν του ενός και η πραγματική ταυτότητα του άλλου έρθουν σε σύγκρουση, την ώρα που μια γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση βρίσκεται προ των πυλών.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.