Οι 100 καλύτερες ταινίες των ‘90s σύμφωνα με το IndieWire

Δείτε αναλυτικά τις επιλογές του κορυφαίου αμερικανικού κινηματογραφικού site.

Λίστα του Σίντλερ

Το κορυφαίο κινηματογραφικό αμερικανικό site IndieWire δημοσίευσε τη λίστα με τις δικές του 100 καλύτερες ταινίες των ‘90s. Αυτό που καθόρισε την δεκαετία ήταν η άφιξη καλλιτεχνών που άνοιξαν πόρτες στο χώρο του κινηματογράφου, όπως οι Πέδρο Αλμοδόβαρ, Κουέντιν Ταραντίνο, Σπάικ Λι. Από το "Κοντινό πλάνο” στο "Το κορίτσι του Μπέβερλι Χιλς” και από τη "Σιωπή των Αμνών” στο "Fight club”, αυτές οι διαχρονικές ταινίες αποδεικνύουν ότι η δεκαετία του ’90 δεν έσβησε ποτέ!

Οι 100 καλύτερες ταινίες των ‘90s από το IndieWire:

100. Ghost Dog: The Way of the Samurai (Τζιμ Τζάρμους, 1999)

99. Until the End of the World (Βιμ Βέντερς, 1991)

98. The Apple (Σαμίρα Μαχμαλμπάφ, 1998)

97. Χαμένη Λεωφόρος (Ντέιβιντ Λιντς, 1997)

96. Compensation (Ντέιβις Ζεϊνάμπου Αϊρίν 1999)

95. Το κορίτσι στη γέφυρα (Πατρίς Λεκόντ, 1999)

94. Ξέφρενες νύχτες (Πολ Τόμας Άντερσον, 1997)

93. Παράξενες μέρες (Κάθριν Μπίγκελοου, 1995)

92. Τα αρπακτικά (Αντόνια Μπερντ, 1999)

91. Μαθήματα σκότους (Βέρνερ Χέρτζογκ, 1992)

90. Fucking Åmål (Λούκας Μούντισον, 1998)

89. But I’m a Cheerleader (Τζέιμι Μπάμπιτ, 1999)

88. Κεντρικός σταθμός (Ουόλτερ Σάλες, 1998)

87. Bye Bye Africa (Μαχαμάτ-Σάλεχ Χαρούν, 1999)

86. The End of Evangelion (Χιντεάκι Άνο & Καζούγια Τσουρουμάκι, 1997)

85. Οικογενειακή γιορτή (Τόμας Βίντερμπεργκ, 1998)

84. Léon: The Professional (Λικ Μπεσόν, 1994)

83. Το δικό μου Αϊντάχο (Γκας Βαν Σαντ, 1991)

82. Χαμός στο Μπρονξ (Στάνλεϊ Τονγκ, 1995)

81. Στους ρυθμούς της ντίσκο (Ουίτ Στίλμαν, 1998)

80. Earth (Ντίπα Μέτα, 1999)

79. The Watermelon Woman (Σέριλ Ντάνι,1996)

78. Στρατιώτες του Σύμπαντος  (Πολ Βερχόφεν, 1997)

77. Underground (Εμίρ Κουστουρίτσα, 1995)

76. Αυτόχειρες παρθένοι (Σοφία Κόπολα, 1999)

75. Silvia Prieto (Martín Rejtman, 1999)

74. Deep Cover (Μπιλ Ντιουκ, 1992)

73. Cure (Κιγιόσι Κουροσάβα, 1997)

72. The Blair Witch Project (Ντάνιελ Μάιρικ & Εντουάρντο Σάντσες, 1999)

71. Eve’s Bayou (Κάσι Λέμονς, 1997)

70. Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν (Στίβεν Σπίλμπεργκ, 1998)

69. Ερωτευμένος Σαίξπηρ (Τζον Μάντεν, 1998)

68. Ο αρχάριος (Γουές Άντερσον, 1998)

67. Walking and Talking (Νικόλ Χολοφτσένερ, 1996)

66. Ο πυρετός της ζούγκλας (Σπάικ Λι, 1991)

65. A Summer’s Tale (Ερίκ Ρομέρ, 1996)

64. Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Μπαζ Λούρμαν, 1996)

63. Νεανικά Μπερδέματα (Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, 1993)

62. Σιδερένιος γίγαντας (Μπραντ Μπερντ, 1999)

61. Το πέρασμα του Μίλερ (Ίθαν & Τζόελ Κοέν, 1990)

60. Η Σιωπή των Αμνών  (Τζόναθαν Ντέμι, 1991)

59. Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς (Σπάικ Τζόνζε, 1999)

58. From the East (Σαντάλ Ακερμάν, 1993)

57. Εξολοθρευτής 2: Μέρα Κρίσης (Τζέιμς Κάμερον, 1991)

56. Εκτός Ελέγχου (Στίβεν Σόντερμπεργκ, 1998)

55. Πριγκίπισσα Μονονόκε (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1997)

54. Fight Club (Ντέιβιντ Φίντσερ, 1999)

53. Τα χρόνια της αθωότητας (Μάρτιν Σκορσέζε, 1993)

52. Rosetta (Ζαν-Πιερ Νταρντέν)

51. Ratcatcher (Λιν Ράμσεϊ, 1999)

50. Jurassic Park (Στίβεν Σπίλμπεργκ, 1993)

49. Δαμάζοντας τα κύματα (Λαρς Φον Τρίερ, 1996)

48. Τζάκι Μπράουν (Κουέντιν Ταραντίνο, 1997)

47. To Sleep with Anger (Τσαρλς Μπέρνετ, 1990)

46. Τα λουλούδια της Σαγκάη (Χου Χσιάο-Χσιεν, 1998)

45. Η γυναίκα με τα σπίρτα (Άκι Καουρισμάκι, 1990)

44. Όλα για τη μητέρα μου (Πέδρο Αλμοδόβαρ, 1999)

43. Η μέρα της μαρμότας (Χάρολντ Ράμις, 1993)

42. Paris Is Burning (Τζένι Λίβινγκστον, 1990)

41. The Truman Show (Πίτερ Γουίαρ, 1998)

40. Crash (Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, 1996)

39. Η τελετή (Κλοντ Σαμπρόλ, 1995)

38. Γυμνός (Μάικ Λι, 1993)

37. Porco Rosso (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1992)

36. Ένταση (Μάικλ Μαν, 1995)

35. Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια (Τζανγκ Γι Μόου, 1991)

34. Θέλμα & Λουίζ (Ρίντλεϊ Σκοτ, 1991)

33. Ύαινα (Djibril Diop Mambety, 1992)

32. The Piano” (Τζέιν Κάμπιον, 1992)

31. Fargo (Ίθαν & Τζόελ Κοέν, 1996)

30. Πριν το Ξημέρωμα (Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, 1995)

29. Μπλε (Ντέρεκ Τζάρμαν, 1993)

28. Dilwale Dulhania Le Jayenge (Αντίτια Τσόπρα, 1995)

27. Μανόλια (Πολ Τόμας Άντερσον, 1999)

26. Οι Ασυγχώρητοι (Κλιντ Ίστγουντ, 1992)

25. Public Housing (Φρέντερικ Γουάιζμαν, 1997)

24. Sátántangó (Μπέλα Ταρ, 1994)

23. The Matrix (Λάνα & Λίλι Γουατσόφσκι, 1999)

22. Irma Vep (Ολιβιέ Ασαγιάς, 1996)

21. A Brighter Summer Day (Έντουαρντ Γιανγκ, 1991)

20. Το κορίτσι του Μπέβερλι Χιλς (Έιμι Χέκερλινγκ, 1995)

19. Η ωραία καβγατζού (Ζακ Ριβέτ, 1991)

18. Ο ύποπτος κόσμος του Τουίν Πικς (Ντέιβιντ Λιντς, 1992)

17. Chungking Express (Γουόνγκ Καρ Γουάι, 1994)

16. Μάλκολμ Χ (Σπάικ Λι, 1992)

15. Three Colors: Blue” (Κσίστοφ Κιεσλόφσκι, 1993)

14. Pulp Fiction (Κουέντιν Ταραντίνο, 1994)

13. Η λεπτή κόκκινη γραμμή (Τέρενς Μάλικ, 1998)

12. Perfect Blue (Σατόσι Κον, 1997)

11. Daughters of the Dust (Τζούλι Ντάς, 1991)

10. Safe (Τοντ Χέινς, 1995)

9. The Long Day Closes (Τέρενς Ντέιβις, 1992)

8. Τιτανικός (Τζέιμς Κάμερον, 1997)

7. After Life (Χιροκάζου Κόρε Έντα, 1998)

6. Τα Καλά Παιδιά (Μάρτιν Σκορσέζε, 1990)

5. Hoop Dreams (Στιβ Τζέιμς, 1994)

4. Beau Travail (Κλερ Ντενί, 1999)

3. Η Λίστα του Σίντλερ (Στίβεν Σπίλμπεργκ, 1993)

2. Κοντινό πλάνο (Αμπάς Κιαροστάμι, 1990)

1. Μάτια ερμητικά κλειστά (Στάνλεϊ Κούμπρικ, 1999)

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.