100 ταινίες γυρισμένες από γυναίκες που πρέπει να δείτε

Ανακαλύψτε μια εκατοντάδα σπουδαίων φιλμ από παραγνωρισμένες ωστόσο σκηνοθέτριες όπως τις επέλεξε το έγκριτο BFI.

wanda_barbara_loden

Το έγκριτο αγγλικό περιοδικό Sight and Sound, μια έκδοση του BFI, συνέλεξε 100 παραγνωρισμένες ταινίες γυρισμένες από γυναίκες οι οποίες συνιστούν απαραίτητο must see για όποιο σινεφίλ πιστεύει πως έχει δει τα πάντα. Επί τη ευκαιρία της εν λόγω λίστας, υπενθυμίζουμε το μεγάλο αφιέρωμα του "α" σε 10 γυναίκες που άλλαξαν το σινεμά αλλά και τις δικά μας 5 must-see σπουδαίων σκηνοθέτριων. Κάποια θα τα βρείτε και στη λίστα του Sight and Sound...

100 παραγνωρισμένες ταινίες γυρισμένες από σκηνοθέτριες

1. The Girl Spy Before Vicksburg (Σίντεϊ Όλκοτ & Τζιν Γκοντιέ, 1910)
2. Suspense (Λόις Γουέμπερ & Φίλιπς Σμόλεϊ, 1913)
3. The Ocean Waif (Αλίς Γκι-Μπλασέ, 1916)
4. The Girl in Tails (Κάριν Σουάνστρομ, 1926)
5. The Seashell and the Clergyman (Ζερμέν Ντιλάκ, 1928)
6. Knowing Men (Έλινορ Γκλιν, 1930)
7. Merrily We Go to Hell (Ντόροθι Άρζνερ, 1932)
8. La Mujer de Nadie (Αντέλα Σεκέιρο, 1937)
9. Golden Gate Girl (Έστερ Ενγκ, 1941)
10. Homes for the People (Κέι Μάντερ, 1945)
11. The Last Stage (Γουάντα Γιακουμπόφσκα, 1948)
12. Death Is a Caress (Ίντιθ Κάρλμαρ, 1949)
13. Outrage (Άιντα Λουπίνο, 1950)
14. Streetwalker (Ματίλντ Λαντέτα, 1951)
15. The Happy Family (Μίριελ Μποξ, 1952)
16. The Stranger Left No Card (Γουέντι Τόι, 1952)
17. A Portrait of Ga (Μάργκαρετ Τέιτ, 1952)
18. Vincent the Dutchman (Μάι Ζέτερλινγκ, 1972)
19. The Eternal Breasts (Κινούγιο Τανάκα, 1955)
20. Together (Λορέντζα Ματσέτι, 1956)
21. Les Petits Matins (Ζακλίν Οντρί, 1962)
22. El Camino (Άνα Μαρισκάλ, 1963)
23. Sparrows Can’t Sing (Τζόαν Λίτλγουντ, 1963)
24. The Enchanted Desna (Γιούλια Σολντσέβα, 1964)
25. Wings (Λαρίσα Σεπίτκο, 1966)
26. Short Encounters (Κίρα Μουρατόβα, 1967)
27. La Fiancée du Pirate (Νέλι Κάπλαν, 1969)
28. I Am Somebody (Μαντλέν Άντερσον, 1969)
29. Wanda (Μπάρμπαρα Λόντεν, 1970)
30. The Arch (είλ Τανγκ Σου Σουέν, 1970)
31. The Velvet Vampire (Στέφανι Ρόθμαν, 1971)
32. Sambizanga (Σάρα Μαλντορόρ, 1972)
33. Vivre Ensemble (Άνα Καρίνα, 1973)
34. Year of the Woman (Σάντρα Χόκμαν, 1973)
35. One Way or Another (Σάρα Γκόμεζ, 1974)
36. Adoption (Μάρτα Μέσζαρος, 1975)
37. Hester Street (Τζόαν Μίκλιν Σίλβερ, 1975)
38. Kaddu Beykat (Σαφ Φαγέ, 1976)
39. A Real Young Girl (Κατρίν Μπρεϊγιά, 1976)
40. Mikey and Nicky (Ιλέιν Μέι, 1976)
41. The Sealed Soil (Μάρβα Ναμπίλι, 1977)
42. Οι Δύο Φίλες (Κλόντια Γουέιλ, 1978)
43. La Bouba des femmes du Mont Chenoua (Άια Ντζεμπάρ, 1978)
44. The Cuenca Crime (Πιλάρ Μιρό, 1979)
45. The Song of the Shirt (ου Κλέιτον & Τζόναθαν Κέρλινγκ, 1979)
46. Demon Lover Diary (Τζόελ ΝτεΜοτ, 1980)
47. Little Ida (Λάιλα Μίκελσεν, 1981)
48. The Loveless (Κάθριν Μπίγκελοου & Μόντι Μοντγκόμερι, 1981)
49. The German Sisters (Μαργκαρέτε βον Τρότα, 1981)
50. The Skin (Λιλιάνα Καβάνι, 1981)

girlfriends-claudia-weill1
"Οι Δύο Φίλες"

51. 36 Chowringhee Lane (Απάρνα Σεν, 1981)
52. Will (Τζέσι Μέιπλ, 1981)
53. Losing Ground (Καθλίν Κόλινς, 1982)
54. A Question of Silence (Μαρλίν Γκόρις, 1982)
55. The Slumber Party Massacre (Έιμι Χόλντεν Τζόουνς, 1982)
56. Sugar Cane Alley (Εουζάν Παλσί, 1983)
57. Angry Harvest (Ανιέσκα Χόλαντ, 1985)
58. Desert Hearts (Ντόνα Ντέιτς, 1985)
59. Hour of the Star (Σουζάνα Αμαράλ, 1985)
60. Oriana (Φίνα Τόρες, 1985)
61. Vertiges (Κριστίν Λοράν, 1985)
62. The Black Dog (Άλισον ντε Βέρ, 1987)
63. Pestonjee (Βιχάγια Μέχτα, 1987)
64. Woman Demon Human (Χουάνγκ Σουκίν, 1987)
65. Celia (Αν Τέρνερ, 1989)
66. Pet Sematary (Μέρι Λάμπερτ, 1989)
67. Mirror Mirror (Μαρίνα Σαρτζέντι, 1990)
68. An Angel at My Table (Τζέιν Κάμπιον, 1990
69. Daughters of the Dust (Τζούλι Ντας, 1991)
70. The Party: Nature Morte (Σίνθια Μπεάτ, 1991)
71. Proof (Τζόσελιν Μούρχαους, 1991)
72. Queen of Diamonds (Νίνα Μένκες, 1991)
73. Gas Food Lodging (Άλισον Άντερς, 1992)
74. Poison Ivy (Κατ Σέι, 1992)
75. Wildwood, NJ (Ρουθ Λέιτμαν & Κάρολ Γουίκς Κάσιντι, 1992)
76. Priest (Αντόνια Μπερντ, 1994)
77. The Silences of the Palace (Μούφντα Τλάτλι, 1994)
78. Carman Miranda: Bananas is My Business (Έλενα Σόλμπεργκ, 1995)
79. Elle (Βαλέρια Σαρμιέντο, 1995)
80. Welcome II the Terrordome (Νγκόζι Ονοούρα, 1995)

but_im_a_cheerleader
"But I'm a Cheerleader"

81. Bastard Out of Carolina (Αντζέλικα Χιούστον, 1996)
82. Kissed (Λιν Στόπκεγουιτς, 1996)
83. The Watermelon Woman (Σέριλ Ντούνιε, 1996)
84. Will It Snow for Christmas? (Σαντρίν Βεϊσέτ, 1996)
85. Eve’s Bayou (Κάζι Λέμονς, 1997)
86. Out of Phoenix Bridge (Λι Χονγκ, 1997)
87. The Apple (Σαμίρα Μακμαλμπάφ, 1998)
88. But I’m a Cheerleader (Τζέιμι Μπάμπιτ, 1999)
89. The Hat (Μισέλ Κουρνογιέ, 1999)
90. The Day I Became a Woman (Μαρζιέ Μεσκινί, 2000)
91. Happy Man (Μαλγκορζάτα Σζουμόφσκα, 2000)
92. Martha… Martha (Σαντρίν Βεϊσέτ, 2001)
93. Chico (Ιμπόλγια Φεκέτε, 2001)
94. Isan Special (Μινγκμονγκόλ Σονακούλ, 2002)
95. Elle Est des Notres (Σιεγκρίντ Αλνοΐ, 2003)
96. Tarahumaras (Ρεϊμόντ Καρασκό, 2003)
97. Day Night Day Night (Γιούλια Λόκτεβ, 2006)
98. German + Rain (Γιοκοχάμα Σατόκο, 2007)
99. Behind the Rainbow (Τζιχάν Ελ-Τάχρι, 2009)
100. Middle of Nowhere (Άβα ΝτουΒερνέ, 2012)

Δείτε περισσότερα άρθρα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.