Το Μίσος

5

Μια αρυτίδωτη ταινία που πάλλεται από κοινωνική αγανάκτηση, νεανική ορμή και κοφτερό ρεαλισμό, δίνοντας φωνή στους μη προνομιούχους και κάνοντας έτσι διαχρονική τομή στο ευρωπαϊκό σινεμά.

Το Μίσος

Στις 6 Απριλίου 1993 ο γεννημένος στο Ζαΐρ 17χρονος Μακομέ Μ'Μποβολέ δολοφονείται εξ επαφής από αστυνομικό σε τμήμα του Παρισιού, όταν το όπλο του τελευταίου εκπυρσοκροτεί κατά τη διάρκεια της ανάκρισης του ανήλικου, ο οποίος έχει δεμένα τα χέρια του με χειροπέδες σε καλοριφέρ. Την ίδια μέρα ο Ματιέ Κασοβίτς έγραψε το «Μίσος». Στη Γαλλία των ‘90s, όπου η ανεργία κάλπαζε και ο δηλητηριώδης εθνικισμός του Εθνικού Μετώπου γνώριζε ανανεωμένη δημοτικότητα, τα περιστατικά αστυνομικής βίας διαδέχονταν το ένα το άλλο, έχοντας πάντα μια κοινή συνισταμένη· τα θύματα ήταν νεαρά, αλλοδαπής καταγωγής και ανήκαν σε χαμηλές κοινωνικές τάξεις.

Αυτά τα «εγκληματικά» χαρακτηριστικά φέρουν οι ήρωες του Κασοβίτς, δηλαδή η πολυεθνική παρέα τριών αντρών οι οποίοι συναντιούνται στη γειτονιά τους, στα παρισινά προάστια, μετά από ταραχές εξαιτίας του ξυλοδαρμού ενός φίλου τους από την αστυνομία. Ο Κασοβίτς αποτυπώνει με αφιλτράριστο ρεαλισμό το τεταμένο πνεύμα της εποχής, τοποθετώντας την κάμερα στα χέρια των μη προνομιούχων, ώστε να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία. Η κουλτούρα του δρόμου, το ψυχοφθόρο συναίσθημα του αδιέξοδου μέλλοντος, η αστική αποξένωση, η έλλειψη επικοινωνίας και κατ’ επέκταση η εγκλωβισμένη (αντρική) λίμπιντο γίνονται ένας εκρηκτικός συνδυασμός που πυρπολεί την καταπίεση που για χρόνια υπομένουν. Απ’ αυτήν τη φυλετική μάχη των τάξεων απουσιάζουν ηχηρά οι γυναίκες –φάουλ του Κασοβίτς που δεν περνά απαρατήρητο– ωστόσο εικοσιπέντε χρόνια μετά την πρεμιέρα της, η ταινία δεν έχει χάσει ίχνος της δύναμής της. Όχι μόνο γιατί σήμερα είναι νωπές οι αναμνήσεις άλλων τόσων παράλογων δολοφονιών (χρειάζεται να θυμίσουμε το όνομα του Τζορτζ Φλόιντ;), αλλά γιατί επιπλέον τα πράγματα δείχνουν ανησυχητικά ίδια.

Γαλλία. 1995. Α/Μ. Διάρκεια: 96΄. Διανομή: BIBLIOTHEQUE.

Περισσότερες πληροφορίες

Το Μίσος

La Haine
5
  • Δραματική
  • 1995
  • Διάρκεια: 96 '
  • Ματιέ Κασοβίτς

Στον απόηχο των ταραχών εξαιτίας του βάναυσου ξυλοδαρμού ενός φίλου τους, τρεις νεαροί άντρες περνούν ένα επεισοδιακό εικοσιτετράωρο στα προάστια του Παρισιού.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.