Το Χρυσό Γάντι

2,5

Τολμηρή βιογραφία-κοινωνική μελέτη πάνω στη βία, επιχειρεί εσκεμμένα να προκαλέσει τον αποτροπιασμό. Σκληρού ρεαλισμού, φλερτάρει με την πορνογραφία της ασχήμιας και δεν ολοκληρώνει πειστικά όλα όσα αμφιλεγόμενα θέλει να υπερασπιστεί.

Το Χρυσό Γάντι

Το «Χρυσό Γάντι» είναι μια άσχημη ταινία, ακριβώς όπως την ήθελε ο Φατίχ Ακίν. Δημιουργός που δεν φοβάται να αναμετρηθεί με τα πιο καυτά και πολιτικώς μη ορθά θέματα, επιστρέφει μετά το «Μαζί Ποτέ» στη γεμάτη απωθημένες εντάσεις γερμανική κανονικότητα με μια προκλητική βιογραφία. Αυτήν του διαβόητου serial killer της δεκαετίας του ’70 Φριτς Χόνκα, μέσω της οποίας επιχειρεί ένα καυστικό σχόλιο για το μεταπολεμικό θαύμα που στήθηκε πάνω στα ερείπια του Γ΄ Ράιχ και το βαθύ εθνικό τραύμα που έπρεπε να επουλωθεί πάση θυσία.

Ο Ακίν έχει μιλήσει επανειλημμένα για την αόρατη βία που ελλοχεύει στη βορειοευρωπαϊκή καθημερινότητα και τώρα αποφάσισε να δείξει σε όλη της τη «μεγαλοπρέπεια». Γι’ αυτό και η σκηνοθετική προσέγγιση της ιστορίας του Χόνκα είναι εκείνη ενός ακατέργαστου ρεαλισμού που δεν εξωραΐζει ούτε την ελάχιστη λεπτομέρεια, γεμίζοντας τα υποδειγματικά γεωμετρικά κάδρα του φιλμ με αποτρόπαιες εικόνες, οι οποίες θαρρείς πως αναδύουν αβάσταχτα απωθητικές… μυρωδιές. Η ασχήμια είναι κυρίαρχη, η βία –πάντα απέναντι σε γυναίκες– απροκάλυπτη, γυμνή, και η σήψη πανταχού παρούσα (σκηνογραφία και φωτισμοί κινούνται στις αποχρώσεις της ώχρας, του κίτρινου και του καφέ). Η μίζερη καθημερινότητα του ήρωα γίνεται ένα δυσώδες, εσωτερικό ψυχολογικό τοπίο το οποίο απλώνεται σε όλο το Αμβούργο, σε όλη τη χώρα, σε όλα τα ’70s...

Το Χρυσό Γάντι - εικόνα 1

Σαν ένας καινούργιος Χανς Μπέκερτ (ο δολοφόνος του «Μ»), ο Χόνκα είναι ένας περιθωριακός της ευνομούμενης, αναπτυσσόμενης και υποδειγματικά οργανωμένης γερμανικής κοινωνίας ο οποίος αντανακλά τα απωθημένα σκοτεινά ένστικτά της. Ο Ακίν προσπαθεί να σταθεί απέναντί του απαξιωτικά (σπρώχνοντας τον θεατή να νιώσει αφόρητη ενόχληση από τις πράξεις του) αλλά και με μια κατανόηση που παραμένει εγκεφαλική, αποστασιοποιημένα κοινωνιολογική – εδώ έγκειται και όλη η διαφορά με την ηρωίδα του «Ποτέ Μαζί». Φλερτάροντας με την πορνογραφία της ασχήμιας, ο Τουρκογερμανός βιρτουόζος σκηνοθέτης παρασύρεται τελικά από τη δεξιοτεχνική, γραφική οπτικοποίησή της και δεν ολοκληρώνει πειστικά όλα όσα αμφιλεγόμενα θέλει να υπερασπιστεί.

Γερμανία, Γαλλία. 2019. Διάρκεια: 115΄. Διανομή: ROSEBUD.21 / SEVEN FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Το Χρυσό Γάντι

Der Goldene Handschuh / The Golden Glove
2,5
  • Θρίλερ
  • 2019
  • Διάρκεια: 115 '
  • Φατίχ Ακίν

Στο Αμβούργο των αρχών της δεκαετίας του ’70 ο Φριτς Χόνκα ζει μια μοναχική, μίζερη καθημερινότητα. Πίσω από το αποκρουστικό παρουσιαστικό του όμως κανείς δεν φαντάζεται πως κρύβεται ένας κατά συρροή δολοφόνος.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.