Δυστυχώς Απουσιάζατε

3

Μεγάλης συναισθηματικής δύναμης, το σινεμά του Κεν Λόουτς ντύνει με θυμό, πολιτικές ιδέες και καθημερινές αλήθειες άλλη μία μελοδραματική ιστορία της εργατικής τάξης.

Δυστυχώς Απουσιάζατε

Τρία χρόνια μετά το «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ», το «στρατευμένο» κοινωνικό δράμα που του χάρισε τον δεύτερο Χρυσό Φοίνικα της καριέρας του, ο 83χρονος Κεν Λόουτς επιστρέφει με μιας παρόμοιας κοπής ταινία πάνω στην απελπιστική καθημερινότητα της σύγχρονης εργατικής τάξης. Τυπικός εκπρόσωπός της ο Ρίκι, αλλάζει δουλειές και, κυνηγώντας το μεροκάματο, προσπαθεί να συντηρήσει την τετραμελή οικογένειά του. Η γυναίκα του Άμπι φροντίζει ηλικιωμένους, σαν ένα είδος κοινωνικής λειτουργού, αλλά όσο κι αν οι δυο τους δουλεύουν όλο και σκληρότερα, η σφιχτή οικονομική τους κατάσταση παραμένει απαράλλακτη.

Ώσπου ο Ρίκι αποφασίζει να πάρει ένα μεγάλο επαγγελματικό ρίσκο, καθώς βλέπει σαν χρυσή ευκαιρία το να αγοράσει φορτηγάκι και να γίνει αυτοαπασχολούμενος μεταφορέας. Η Άμπι αναγκάζεται να πουλήσει το αμάξι της, οι δυο τους χρεώνονται, όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα έχουν υπολογίσει, μια και, σε αντίθεση με το χολιγουντιανό σινεμά, σε αυτό του Λόουτς το καλοκουρδισμένο σύστημα αποδεικνύεται σχεδόν πάντα ισχυρότερο από τις επιθυμίες των «γραναζιών» του.

Δυστυχώς Απουσιάζατε - εικόνα 1

Το «Δυστυχώς Απουσιάζατε» αποδίδει σωστά το «Sorry we missed you», που αφήνουν ως μήνυμα οι κούριερ όταν δεν βρουν τον παραλήπτη, δεν μπορεί όμως να αποδώσει και την έννοια του «συγγνώμη που σας (ξε)χάσαμε/αγνοήσαμε» την οποία διαθέτει ο πρωτότυπος τίτλος. Μια σαφής αναφορά στην αδιαφορία των κρατούντων απέναντι στους μη έχοντες, οι οποίοι δίνουν κι εδώ άνισο αγώνα επιβίωσης. Ο πολιτικά ευαίσθητος Βρετανός σκηνοθέτης, με τον σεναριογράφο Πολ Λάβερτι πάντα δίπλα του, τον αποτυπώνει σαν μια μοντέρνα τραγωδία (ο Ρίκι διαπράττει ύβρι φιλοδοξώντας να γίνει επιχειρηματίας), διαπλέκοντας εύστοχα, αν κι έντονα μελοδραματικά, τις κοινωνικές και τις ενδοοικογενειακές συνιστώσες του δράματος. Το πώς δηλαδή η οικονομική ανέχεια προκαλεί συναισθηματική ανασφάλεια, ανεξέλεγκτη οργή και ρήξη των ανθρωπίνων σχέσεων, εντοπισμένη εδώ, λίγο εύκολα, στην αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ πατέρα και γιου. Η τελική αίσθηση είναι αυτή μιας ισοπεδωτικής αλλοτρίωσης, επιβεβλημένης με ένα ελαφρά διδακτικό, αλλά –όπως πάντα στον Λόουτς– ειλικρινά συναισθηματικό τρόπο.

Μ. Βρετανία, Γαλλία. 2019. Διάρκεια: 101΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Δυστυχώς Απουσιάζατε

Sorry We Missed You
3
  • Κοινωνική
  • 2019
  • Διάρκεια: 101 '
  • Κεν Λόουτς

Δουλεύοντας μεροκάματο για να συντηρήσει την τετραμελή οικογένειά του, ο Ρίκι βλέπει σαν χρυσή ευκαιρία το να αγοράσει ένα φορτηγάκι και να γίνει αυτοαπασχολούμενος μεταφορέας. Η γυναίκα του, η οποία φροντίζει ηλικιωμένους, πουλάει το δικό της αμάξι, οι δυο τους χρεώνονται, αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα έχουν υπολογίσει.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ρωτήσαμε την Μαριόν Κοτιγιάρ πώς μεταμορφώθηκε στο "Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι"

Συναντήσαμε την οσκαρική ηθοποιό στο Παρίσι ώστε να μάθουμε περισσότερα για την ταινία όπου δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
22/11/2024

Η live-action εκδοχή του "Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας" δείχνει εντυπωσιακή

Το αγαπημένο animation αποκτά ριμέικ με ηθοποιούς και το τρέιλερ μας προετοιμάζει για κάτι επικό.

Άλλος για τη βάρκα; Και ο Ρόμπερτ Πάτινσον στη νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν

Υπερφορτωμένη από σταρ είναι η επόμενη παραγωγή του οσκαρικού σκηνοθέτη.

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.