Η καλολαδωμένη μηχανή της Disney συνεχίζει την παραγωγή live action ριμέικ κλασικών animations της, με τον «Αλαντίν» του 1992 να παίρνει σειρά. Η διασκευή του Γκάι Ρίτσι έρχεται μετά τη χλιαρή υποδοχή του πρόσφατου «Ντάμπο» (Τιμ Μπάρτον) και μπορεί το τελικό αποτέλεσμα να μην είναι απογοητευτικό, αλλά δεν αφήνει και χώρο για διθυράμβους.
Η ιστορία είναι εν πολλοίς γνωστή. Στη μυθική Άγκραμπα ο δεξιοτέχνης κλέφτης Αλαντίν, το χαμίνι με τη χρυσή καρδιά, γνωρίζει κι ερωτεύεται τη μεταμφιεσμένη σε καθημερινή κοπέλα πριγκίπισσα Γιασμίν. Η παράνομη σχέση τους τον οδηγεί στα χέρια του μοχθηρού βεζίρη Τζαφάρ, ο οποίος τον αναγκάζει να μπει σε μια μαγική σπηλιά και να κλέψει ένα μαγικό λυχνάρι, με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Το σχέδιο του Τζαφάρ όμως δεν πηγαίνει καλά, ο Αλαντίν βρίσκεται με το λυχνάρι στα χέρια και το Τζίνι να του προσφέρει τρεις ευχές.
Η Disney με τα ριμέικ ποντάρει στη νοσταλγία του κοινού, που περιμένει να δει γνώριμους χαρακτήρες και καταστάσεις, έτσι συνειδητά οι συγκεκριμένες παραγωγές δεν αποκλίνουν χιλιοστό από το ντεκουπάζ και την εξέλιξη του αυθεντικού υλικού. Πρόκειται δηλαδή περισσότερο για απόπειρα ρετουσαρίσματος παρά για διασκευή με τη στενή έννοια του όρου.
Επομένως στον μοντέρνο «Αλαντίν» όλα βρίσκονται στη θέση τους: τα έντονα χρώματα, τα αγαπημένα τραγούδια και χορευτικά και στον πυρήνα ένας έρωτας που κατατροπώνει τα πάντα, δίνοντας στον κακό αυτό που του αξίζει. Αν όμως ο παράγοντας «νοσταλγία» βγει από τη μέση, αυτό που μένει είναι μια ταινία που πασχίζει για λίγη μαγεία.
Τις μετρημένες σπίθες δημιουργεί η χημεία των πρωταγωνιστών Μένα Μασούντ - Ναόμι Σκοτ, οι οποίοι εκπέμπουν την αρμόζουσα αθωότητα των χαρακτήρων τους. Από την άλλη, το ακριβώς αντίθετο ισχύει στην περίπτωση του Μαρβάν Κενζάρι, που ενσαρκώνει τον Τζαφάρ. Η ερμηνεία του παραπέμπει περισσότερο σε... παρωδία, ενώ όσο αυξάνεται η συμμετοχή του στη δράση η αίσθηση αυτή μεγεθύνεται.
Περιέργως, ο μπλε ως Τζίνι Γουίλ Σμιθ δεν είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ταινίας, μάλιστα προσφέρει μερικές πολύτιμες κωμικές ανάσες στην πλοκή. Εκείνος που φαίνεται να τα παράτησε καταμεσής της ταινίας ακούσει στο όνομα «Γκάι Ρίτσι». Η σε όλη τη διάρκεια ξερή σκηνοθεσία του, σημειωτέον συνυπογράφει το σενάριο με τον Τζον Όγκουστ («Η Νεκρή Νύφη»), μένει από καύσιμα στο τελευταίο μέρος, στο οποίο ολοκληρώνεται με συνοπτικές διαδικασίες η ιστορία. Όσες αναμνήσεις λοιπόν κι αν ξυπνάει ο νέος «Αλαντίν», σίγουρα δεν προσφέρει καινούργιες συγκινήσεις.
ΗΠΑ. 2019. Διάρκεια: 128΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.
Περισσότερες πληροφορίες
Αλαντίν
Ένας καλόκαρδος κλέφτης έρχεται αντιμέτωπος με τον μοχθηρό βεζίρη της πόλης του, ο οποίος θέλει να αποκτήσει ένα μαγικό λυχνάρι, ικανό να πραγματοποιήσει τις βαθύτερες επιθυμίες του.
